Η πορεία, οι παραβολές, η διδασκαλία και τα θαύματα, η προδοσία όπως και η Σταύρωση, η Ανάσταση, η ιστορία του Ιησού έχουν πολλά να διδάξουν.
Είναι άλλωστε αυτό το ανθρώπινο κομμάτι του Χριστού που συγκινεί τους πιστούς και τους προτρέπει να αντιμετωπίζουν τη ζωή, να γυρίζουν το άλλο μάγουλο στις δυσκολίες, να υπομένουν, να καρτερούν, να έχουν κουράγιο.
Φέτος, όμως, ας σταθούμε στη μεταφορά του Σταυρού μέχρι το Γολγοθά, ακριβώς επειδή για τους περισσότερους από εμάς, έχει γίνει πλέον καθημερινότητα «η ανάβαση σε ένα βουνό με ένα σταυρό στον ώμο και συνεχή μαστιγώματα μέχρι τη σταύρωση».
Ζούμε ίσως τη συνεχή επανάληψη μιας ιστορίας με ένα τέλος τραγικό, πλην χαρμόσυνο, γεμάτο μηνύματα.
Κάθε μέρα, ανεξαρτήτως ηλικίας, ανεξαρτήτως γνώσεων, ευκαιριών, φύλου, απόψεων και δεσμών, το να σηκωθούμε το πρωί από το κρεβάτι και να βγούμε από το σπίτι, γίνεται διαδικασία ολοένα και πιο δυσβάστακτη.
Η ζωή στην Ελλάδα, πέρα από εκνευρισμό, γέλιο και θυμό, δημιουργεί κυρίως απογοήτευση. Έχουμε πια όλοι μια πικρία μέσα μας. Γερνάμε καθημερινά. Και τα προβλήματα, οι δυσχέρειες, το μπέρδεμα αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.
«Υπομονή και ψυχραιμία», λέμε στον εαυτό μας.
Πόσο δύσκολο είναι όμως να κρατήσεις και την υπομονή και την ψυχραιμία σου, όταν κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο οι καταστάσεις χειροτερεύουν.
Πώς να μην έχεις θλίψη, οργή, άγχος, κούραση, απογοήτευση;
Πόσο να νοιάζει πια τον κόσμο η πολιτική, οι θεσμοί, οι ιδέες, όταν λείπουν τα βασικά, όταν υπάρχει ένα τέλμα που γιγαντώνεται συνέχεια;
Και πως να στραφούμε σε παραδόσεις όπως το Πάσχα, όταν τα πάντα μας φαίνονται άνοστα και κουραστικά;
Πώς να χαρείς και να νιώσεις το μήνυμα της Εβδομάδας των Παθών όταν όλες οι εβδομάδες της χρονιάς είναι εβδομάδες παθών;
Η απογοήτευση φέρνει κούραση.
Και η κούραση δε βοηθά και πολύ να ελέγξουμε τους εαυτούς μας ή να εξελιχτούμε εν γένει.
Το μονοπάτι μέχρι το Γολγοθά με τα μαστιγώματα (το ένα πίσω από το άλλο) είναι, λοιπόν, πιο επίκαιρο από όσο έχουμε ίσως σκεφτεί.
Και η ευχή για «Καλή Ανάσταση» πιο βαριά και αναγκαία από ποτέ.
