Το παράλογο και εξωφρενικό που εισήγαγαν και καθιέρωσαν στην πολιτική σκηνή οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγκειται στον βιασμό της λογικής. Υπό την έννοια αυτή, δεν έχουμε να κάνουμε με μια κοινή πολιτική αντιπαράθεση. Δεν πρόκειται, δηλαδή, όπως αφελώς υποστηρίζουν μερικοί «ισαποστάκηδες», για μια μεγαλύτερη δόση μακιαβελισμού σ’ ένα πολιτικό σκηνικό το οποίο δεν διακρινόταν, δα, κι από άτεγκτους κανόνες fair play.
Πρόκειται για ακύρωση των κανόνων της λογικής που διατρέχουν όχι μόνο το πολιτικό αλλά το σύνολο των κοινωνικών υποσυστημάτων. Μέχρι την εμφάνιση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η ύπαρξη αλληλοαποκλειόμενων διπόλων αποτελούσε το κοινά αποδεκτό πλαίσιο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Δεν μπορούσε, μ’ άλλα λόγια, να υπάρξει ένα δεξιό κόμμα που θα φιλοξενούσε το ίδο άνετα μαζί με το δόγμα «νόμος και τάξη» και την «προλεταριακή επανάσταση». Εξίσου, δεν θα μπορούσε και το κομμουνιστικό κόμμα να δεχτεί μαζί με τον προλεταριακό διεθνισμό και την άσκηση πολιτικών ασφάλειας ή άμυνας από ιδιωτικές εταιρείες, τύπου Black Rock.
O ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε αυτή την βασική συνθήκη. Δέχθηκε, ταυτόχρονα, το πρόταγμα αλλαγής της νεοφιλελεύθερης και μονεταριστικής Ευρώπης (ακόμη και του αδηφάγου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού) και την εφαρμογή μέτρων λιτότητας που θα έκαναν ακόμη και τη Naomi Klein να κοκκινίσει.
Εκείνο το οποίο, εκ πρώτης, σοκάρει είναι ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να έχουν την συνειδησιακή ευελιξία που τους επιτρέπει να αποδέχονται ως συμβατά αυτά τα αλληλοαποκλειόμενα ενεργήματα.
Εδώ, ακριβώς, αναδεικνύεται το βαθύτερο πρόβλημα με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Πρόκειται όχι για μια μετα-μοντέρνα κατάσταση, που αφήνει πίσω της το παλιό, αλλά για μια πολύ παλιά και παραδοσιακή προ-νεωτερική κατάσταση: Εκείνη που χαρακτήριζε ομάδες που τις ένωνε η κατάληψη και διατήρηση της εξουσίας. Αυτές υπήρχαν πριν την δημιουργία κανόνων δράσης και οργάνωσης των πολιτικών κομμάτων. Οι συμμορίες αποτελούν ένα τέτοιο χαρακτηριστικο σχήμα οργάνωσης.
Σήμερα, ημέρες μνήμης της αποφράδος 5ης Ιουλίου 2015, οι Συριζαίοι κλαίνε και διασκεδάζουν τυατόχρονα. Ίσως, εν τέλει, καμία άλλη εκδήλωσή τους να μην δείχνει πιο ανάγλυφα την ηθική τους έναντι της εξουσίας και την επικινδυνότητα της διακυβέρνησής τους.
Η απαλλαγή από το ανήθικο, ασυνάρτητο και επιθετικό προ-νεωτερικό κατάλοιπο του πολιτικού συστήματος πρέπει να είναι οριστική και αμετάκλητη. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η λογική του πρέπει να ηττηθούν. Για να γίνει αυτό, πρέπει να βρουν απέναντι τους όλους τους κοινωνικά, ηθικά και πολιτικά ακέραιους Έλληνες.
