γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Έναρξη προεκλογικής περιόδου μετά τις ομιλίες του Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη και του Μητσοτάκη στο Νεοδημοκρατικό συνέδριο που είναι και προεκλογικό. Αθήνα και Θεσσαλονίκη απέχουν 500 χιλιόμετρα, αλλά Τσίπρας και Μητσοτάκης απέχουν έτη φωτός. Οι διαχωριστικές γραμμές έχουν χαραχτεί από την ΔΕΘ και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα γίνονται όλο και πιο ευδιάκριτες.
Ας ξεκινήσουμε από τον Πρωθυπουργό. Ο Τσίπρας έχει γίνει ο μακροβιότερος πρωθυπουργός των μνημονίων, δείχνει να έχει ωριμάσει ή τουλάχιστον έτσι θέλει να δείχνει. Είναι ο Πρωθυπουργός που, έστω και τυπικά, μας έβγαλε από τα μνημόνια, γιατί όπως και να το κάνουμε μία χώρα δεν γίνεται να είναι αέναα σε μηχανισμό στήριξης.
Τι κάνει όμως μετά τον Αύγουστο; Προσπαθεί να στήσει τους αντιπάλους τους, να τους παγιδεύσει και να διορίσει κομματικό στρατό. Δίνει αφειδώς λεφτά, τάζει προσλήψεις στο δημόσιο και λέει ότι παλεύει για τα χαμηλά στρώματα.
Η οικονομία βυθίζεται, το χρηματιστήριο θυμίζει Σαχάρα και το δεκαετές ομόλογο είναι 4,85% αλλά δεν πειράζει που δεν συγκινούνται οι αγορές και δεν αγοράζουν το δικό του success story.
Θα αφανίσει πολιτικά τους ΑΝΕΛ και τότε ποιος είδε τον Καμμένο και δεν τον φοβήθηκε.
Στο εξωτερικό μέτωπο θέλει να τελειώσει ο ίδιος το προσωπικό του στοίχημα την συμφωνία των Πρεσπών, αλλά η αριθμητική έχει θολώσει και ίσως να μην βρει τους 151.
Εν κατακλείδι, το πρόγραμμά του παρουσιάζεται να έχει αριστερά, το φως της αριστεράς, τους αγώνες της, γιατί απέναντι όπως λέει ο ίδιος υπάρχουν οι λεηλατείς του κράτους που τώρα το παίζουν πατριώτες, οι γκοτζαμάνηδες και οι ακροδεξιοί.
Για την κυβέρνηση, το φως είναι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι είναι το σκοτάδι.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα, που δεν έχει ανεξέλεγκτες παροχές, αλλά δεν είναι ούτε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ του 2014. Ο Μητσοτάκης στο συνέδριο θα διασφαλίσει ότι θα παλέψει μόνος του τον Τσίπρα σε ένα μπρα ντε φερ που θα είναι σκληρό. Το συνέδριο θα του δώσει την κυριαρχία που θέλει και έτσι οι δύο τους με τα κόμματά τους θα παλέψουν για να πείσουν τους πολίτες.
Ο Μητσοτάκης στο συνέδριο είπε ότι θέλει να τρέξει την οικονομία την επομένη τριετία με ρυθμό ανάπτυξης 10% για να αυξηθεί το ΑΕΠ στο 20% και έτσι ο μισθός να πάει ξανά στα 703 ευρώ.
Μίλησε ότι δεν θα ανεχτεί την παραβατικότητα στα πανεπιστήμια, θα τελειώσει με το άσυλο και ότι ήρθε η ώρα για ιδιωτικά και μη κερδοσκοπικά ιδρύματα.
Κοστολογημένο, φειδωλό το πρόγραμμα του, αλλά δύσκολο να το πετύχει σε μία Ελλάδα που είναι συντηρητική. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα ίσως του Κυριάκου να πείσει τους Έλληνες για επενδύσεις θα είναι δύσκολο, αλλά ένα τολμηρό βήμα.
Το επόμενο συνέδριο μάλλον θα βρει τη Νέα Δημοκρατία στην εξουσία και τον Κυριάκο πρωθυπουργό.
Οι εκλογές δεν θα είναι εύκολες, το σκηνικό μοιάζει σαν τις εκλογές του 85’ τότε που ήταν στα πάνω τους τα πράσινα και τα μπλε καφενεία. Κάτι τέτοιο δεν θα συμφέρει κανέναν, γιατί οι πολίτες δεν θα ξέρουν τι να επιλέξουν.
Και οι δύο απλώνουν τον τραχανά τους. Ποιον τραχανά θα επιλέξει ο κόσμος θα το μάθουμε μέσα στο 2019.
