γράφει ο Γιώργος Στόγιας.
Οι τρεις νέες προκηρύξεις του αναπτυξιακού νόμου αποτελούν σημαντική ευκαιρία για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, όχι μόνο βραχυχρόνια αλλά και σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Τα επενδυτικά σχέδια που θα υποβληθούν από τις επιχειρήσεις μέσα στους επόμενους μήνες (μέχρι 31/3/21) μπορούν να έχουν χρονικό διάστημα υλοποίησης μέχρι και πέντε έτη. Πρόκειται για μια σημαντική λεπτομέρειεα που ίσως να μην έχει γίνει γνωστή σε όσους θέλουν να καταστρώσουν τα επενδυτικά τους πλάνα.
Επίσης ο αναπτυξιακός νόμος αν και παρέχει πολλές δυνατότητες δεν έχει γίνει τόσο δημοφιλής στις επιχειρήσεις (όπως π.χ τα προγράμματα επιχειρηματικότητας του ΕΣΠΑ) κυρίως λόγω του πολυδαίδαλου χαρακτήρα του. Για το λόγο αυτό θα θέλαμε στη συνέχεια να επισημάνουμε κάποια σημαντικά σημεία του.
Ποιες δαπάνες μπαίνουν και ποια τα ποσοστά ενίσχυσης
Οι σημαντικότερες κατηγορίες δαπανών που εντάσσονται είναι η ανέγερση και εκσυγχρονισμός κτιριακών, η προμήθεια νέου μηχανολογικού και άλλου εξοπλισμού και εγκαταστάσεων, η αγορά λογισμικού, συστημάτων οργάνωσης και υπηρεσιών συστημάτων ποιότητας και πιστοποίησης.
Το ποσοστό ενίσχυσης των δαπανών αυτών εξαρτάται από την Περιφέρεια εγκατάστασης της επένδυσης και από το μέγεθος της επιχείρησης.
Ευνοημένες είναι οι μικρές επιχειρήσεις που έχουν +20% σε σχέση με τις μεγάλες ενώ οι μεσαίες +10%. Οι περισσότερες Περιφέρειες έχουν ποσοστό ενίσχυσης 55% για τις μικρές επιχειρήσεις ενώ η πιο «αδικημένη» είναι η Αττική με ποσοστό 30% για τις μικρές (Δυτική Αττική 40%).
Πρέπει επίσης οι επιχειρηματίες να έχουν στο νου τους ότι οι επενδύσεις μπορούν να «απλωθούν» σε βάθος πενταετίας και να συμπεριλάβουν στα πλάνα τους τις επενδύσεις που θα χρειαστεί η επιχείρησή τους σε βάθος χρόνου.
Ελάχιστος προϋπολογισμός επένδυσης
Αν και ο νόμος αναφέρει ότι το ελάχιστο κόστος επένδυσης είναι 100.000 ευρώ για μικρές επιχειρήσεις, στην πραγματικότητα ο επιχειρηματίας πρέπει να υπολογίζει περίπου 120-130.000 ευρώ. Αυτό γίνεται για να είναι εξασφαλισμένος σε περίπτωση που κατά την αξιολόγηση κάποιες δαπάνες περικοπούν και η επένδυση πέσει κάτω από 100.000, οπότε η αίτηση απορρίπτεται.
Επενδυτικά σχέδια μικρών προϋπολογισμών είναι πιο κατάλληλα για νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις επειδή δεν χρειάζεται στην αίτηση τους να παραθέσουν και να αναλύσουν στοιχεία προηγούμενων ετών (οικονομικά, επιχειρηματικών λειτουργιών, εγκαταστάσεων κλπ) και να αξιολογηθούν γι’ αυτά, όπως οι επιχειρήσεις που λειτουργούν πάνω από δύο έτη.
Άλλο ποσοστό ενίσχυσης και άλλο ποσοστό επιχορήγησης
Ο αναπτυξιακός προβλέπει τέσσερεις μορφές ενίσχυσης επενδυτικών σχεδίων.
Μία απ’ αυτές είναι η επιχορήγηση, δηλαδή η καταβολή μέρους του κόστους της επένδυσης στην επιχείρηση από το Δημόσιο «σε μετρητά». Δυστυχώς η επιχορήγηση, αν και ελκυστικότερη, έχει συνήθως μικρότερο κατά 30% ποσοστό ενίσχυσης από τις τρεις άλλες μορφές ενίσχυσης που είναι:
Η φορολογική απαλλαγή. Η επιχείρηση δεν πληρώνει φόρους για τα κέρδη της μέχρι να καλύψει το ποσό της επένδυσης που αναλογεί στο Δημόσιο σύμφωνα με το ποσοστό ενίσχυσης. Αυτός ο τρόπος βολεύει επιχειρήσεις που η φορολογία των κερδών τους στα επόμενα τρία τέσσερα έτη θα έχει καλύψει το ποσό που αναλογεί στην ενίσχυση από το Δημόσιο. Δεν ενδείκνυται για νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις που αργούν να αποσβέσουν την επένδυσή τους και άρα να δημιουργήσουν κέρδη
Η χρηματοδοτική μίσθωση (leasing): Το Δημόσιο καλύπτει το ποσό που του αναλογεί σε κάθε δόση της χρηματοδοτικής μίσθωσης για την απόκτηση καινούριου μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού. Καταβάλλεται από το δημόσιο απ’ ευθείας στην τράπεζα σε κάθε δόση και οι δόσεις δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 7 έτη. Δεν ισχύει για κτιριακές δαπάνες. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει για την επιχείρηση και το επιπλέον κόστος που πληρώνει στην τράπεζα για το leasing. Συμφέρει στις περιπτώσεις που η επιχείρηση θα έπαιρνε έτσι κι αλλιώς δάνειο για να καλύψει μεγάλο ποσό της επένδυσης.
Η επιδότηση του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης: Το Δημόσιο καλύπτει στο μέρος που του αναλογεί το κόστος (μισθοί, φόροι και εισφορές εργαζομένων και εργοδότη) των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και συνδέονται με το επενδυτικό σχέδιο για δύο έτη. Προτιμάται όταν το μισθολογικό κόστος για τα δύο έτη των νέων εργαζομένων είναι μεγαλύτερο από το κόστος της επένδυσης. Προσοχή η συγκεκριμένη ενίσχυση αποκλείει τις υπόλοιπες.
Υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που το ποσοστό επιχορήγησης παραμένει το ίδιο με το ποσοστό ενίσχυσης, όπως π.χ για εξαγωγικές ΜικροΜεσαίες Επιχειρήσεις, καινοτομικές ΜΜΕ, ΜΜΕ με αύξηση απασχόλησης, επενδύσεις σε ειδικές περιοχές κλπ.
Κλάδοι δραστηριότητας που ενισχύονται – Οι «τυχεροί»
Οι κύριες δραστηριότητες που ενισχύονται είναι: Γεωργία, κτηνοτροφία, μεταποίηση, ανακύκλωση- διαχείριση αποβλήτων, logistics, parking, υδατοδρόμια, μαρίνες, τουρισμός, εκδόσεις, πληροφορική και επικοινωνίες, αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι τυχεροί κλάδοι που παίρνουν το ίδιο ποσοστό ενίσχυσης και για επιχορήγηση είναι αυτοί της αγροδιατροφής (γεωργία, κτηνοτροφία, μεταποίηση παραγωγή τροφίμων και ποτών που βασίζονται σε γεωργικά- κτηνοτροφικά προϊόντα ) και των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών (hardware, software, υπηρεσίες)
Η Ιδία Συμμετοχή, δηλαδή το ποσό της επένδυσης που αναλογεί στην επιχείρηση, μπορεί σύμφωνα με το νόμο να γίνει με ίδια κεφάλαια ή με εξωτερική χρηματοδότηση (δάνειο) ακόμη και εξ’ ολοκλήρου. Καλό θα ήταν όμως να υπάρχει ένα ποσοστό ιδίων κεφαλαίων τουλάχιστον 15% του κόστους της επένδυσης γιατί παίζει ρόλο στη βαθμολογία.
Διευθύνων Σύμβουλος,
