γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Καρκατσούλης.
Αυτές οι «αιφνιδιαστικές» επισκέψεις των υπουργών στις μονάδες του τομέα ευθύνης τους (νοσοκομεία, αστυνομικά τμήματα, κλπ) συνιστούν ένα παλαιοκομματικό στιλ επικοινωνίας, το οποίο επικροτούν όσοι ακόμη πιστεύουν στις μαγικές ικανότητες των υπουργών. Τι βλέπει, λοιπόν, στις αιφνιδιαστικές επισκέψεις του ο υπουργός που δεν το βλέπουν οι πολίτες και δεν το έχει ξαναδεί ο ίδιος; Είναι τα προβλήματα ορατά δια γυμνού οφθαλμού; Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα προβλήματα περιμένουν τον υπουργό για να λυθούν, αυτός τι θα κάνει μετά την επίσκεψη; Θα δώσει «εντολή» να λυθούν; Θυμάμαι τον πρωταθλητή τέτοιων επιδόσεων, τον κ. Κουρουμπλή, ο οποίος έδινε εντολές από το Λονδίνο για την αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας. Αυτή, πάντως, αντιμετωπίστηκε με τις συντονισμένες προσπάθειες του Λιμενικού κι ελάχιστα επηρεάστηκε από τον βολονταρισμό του υπουργού.
Όχι, δεν υποτιμώ καθόλου τη συμβολική διάσταση της πολιτικής. Ούτε, επίσης, την αποτελεσματικότητα της απειλής ποινής και τιμωρίας. Ιδίως στη χώρα μας, που υπάρχει, συχνά, μια χαλαρότητα στην εφαρμογή των πολιτικών, μπορεί να είναι αποτελεσματική η αυτοπρόσωπη παρουσία ενός υπουργού στον χώρο δουλειάς. Διαφωνώ, όμως, στην άσκηση διοίκησης με βάση τη λογική του καρότου και του μαστιγίου. Αυτό, το πολύ πολύ, να αφορά τις σχέσεις του πρωθυπουργού με τους υπουργούς του, αλλά καθόλου τις σχέσεις της κυβέρνησης με τους πολίτες.
Αντί, λοιπόν, των ανούσιων αιφνιδιαστικών επισκέψεων θα ήθελα να ήξερα τους στόχους και το χρονοδιάγραμμα των «μπλε φακέλων» που μοιράστηκαν στους υπουργούς. Κυρίως, όμως, θα ήθελα να ξέρω τις ποινές/επιπτώσεις που θα επιβάλλονται, εάν οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται. Όχι, βέβαια, επειδή μου αρέσει το θέμα των τιμωρημένων υπουργών αλλά, επειδή από το 2004 που θεσμοθετήθηκε το σύστημα διοίκησης με στόχους στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα ουδείς έχει υποστεί κάποια τιμωρία, επειδή δεν έπιασε τους στόχους του. Λέτε τώρα να εφαρμοστεί στα σοβαρά η διοίκηση με στόχους και μάλιστα σε υπουργούς; Αναμφίβολα θα είναι ένα σπουδαίο διαπαιδαγωγητικό παράδειγμα πλην όμως οι πιθανότητες που δίνω στο να συμβεί αυτό είναι μηδενικές.
Νομίζω, δηλαδή, ότι όλο αυτό το στιλ διακυβέρνησης με τον μανατζαραίικο χαρακτήρα δεν είναι παρά μια σκηνοθετημένη απόπειρα ικανοποίησης ενός λαού που είχε βαρεθεί τους φραπέδες και το μείγμα αγαρμποσύνης και κουτσαβακισμού των Φλαμπουράρηδων και των Πολάκηδων.
Θα περιμένουμε μέχρι να ολοκληρωθούν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης να δούμε κατά πόσον έχουν όντως την πρόθεση να προωθήσουν κρίσιμες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος και οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τις τεχνοκρατικές «χαριτωμενιές» που βλέπουμε αυτές τις μέρες. Να δούμε, λοιπόν, ποιο είναι το σχέδιο της ΝΔ για την άρση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, για την απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων στο κέντρο και την περιφέρεια, για την πολιτική προστασία που καθίσταται, δυστυχώς, πρώτη προτεραιότητα. Αυτά τα προβλήματα δεν λύνονται με αιφνίδιες επισκέψεις ούτε με καταδρομικές επιχειρήσεις. Λύνονται με έναν πολύ καλό συντονισμό και με πολύ σαφή στρατηγική στόχευση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού για την επίτευξή τους.
Επειδή στο Κίνημα Αλλαγής γνωρίζουμε τον συντηρητικό χαρακτήρα των πολιτικών και των στελεχών της ΝΔ, δηλώνουμε ότι θα ασκήσουμε μια σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση προκειμένου να πιέσουμε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολιτικές επιλογές επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού και της χώρας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στην Athens Voice
