Το ζήτημα όμως είναι ποια είναι αυτά που πρέπει να γίνουν και γιατί δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα ούτε και μετά την ψήφιση του επώδυνου νέου μνημονίου να μη μπορεί να διασφαλιστεί ένα όχι σε ενδεχόμενη χρεοκοπία ή στην ανάγκη λήψης πρόσθετων, ισοπεδωτικών για την κοινωνία, μέτρων;
Οι πάντες συμφωνούν ότι το νέο μνημόνιο θα επιτείνει την ύφεση στην οικονομία και θα αυξήσει, ακόμη περισσότερο, την ανεργία. Μια ανεργία που από μήνα σε μήνα σπάει κάθε ρεκόρ και οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση όλο και περισσότερους Έλληνες.
Εκείνο που πρέπει να καταλάβουμε όλοι, αλλά πρώτα απ’ όλους αυτοί που μας κυβερνούν, είναι ότι ο μόνος τρόπος, η μόνη πολιτική που μπορεί να αντιμετωπίσει την ανεργία είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και όχι τα επιδόματα.
Πρέπει να επιδιώκουμε λύση του προβλήματος και όχι απλώς κάλυψή του για κάποιο χρονικό διάστημα.
Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι νέες θέσεις εργασίας δεν μπορεί πλέον να δημιουργήσει το κράτος. Μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να «γεννήσει» νέες θέσεις εργασίας.
Αλλά για να αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας απαιτείται να υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον το οποίο όμως, μόνο η πολιτεία, το κράτος, με τις αποφάσεις του μπορεί να διαμορφώσει.
Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει το κράτος είναι να άρει όλα τα αντικίνητρα που υπάρχουν στην αγορά και εμποδίζουν την προσέλκυση επενδυτών, όλα εκείνα που έχουν καταστήσει την Ελλάδα ως παράδειγμα προς αποφυγήν και όχι ως χώρα που προσφέρει ευκαιρίες για κέρδος στους επενδυτές. Γιατί αντί να ποινικοποιούμε το κέρδος είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε πως κανένας ιδιώτης δεν θα έλθει να επενδύσει από πατριωτισμό και για την «ψυχή της μάνας του». Και για να βγει η Ελλάδα από το οικονομικό αδιέξοδο έχει ανάγκη τους ιδιώτες.
Όταν βέβαια μιλούμε για αντικίνητρα δεν εννοούμε μόνο την υψηλή φορολογία. Εννοούμε και την κρατική γραφειοκρατία που αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα παραγωγής διαφθοράς.
Πρέπει λοιπόν να υπάρχουν:
– Υπηρεσίες μιας στάσης σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, για την εξυπηρέτηση των επενδυτών.
– Θεσμοθέτηση της υποχρέωση του κράτους εντός τριμήνου (το πολύ) να έχει απαντήσει θετικά ή αρνητικά σε κάθε επενδυτικό αίτημα. Και στην περίπτωση που παρέλθει ο χρόνος του τριμήνου να θεωρείται θετική η απάντηση και την ευθύνη να έχουν οι αρμόδιοι δημόσιοι λειτουργοί.
– Σταθερό φορολογικό σύστημα, αφού κάθε επιχείρηση πρέπει να κάνει τουλάχιστον πενταετή προγραμματισμό.
– Πρέπει να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, που αποτελεί το «όπλο» των διαφθαρμένων του φορολογικού συστήματος.
– Πρέπει να μειωθεί η φορολογία. Να γίνει άμεσα μείωση και σταθεροποίηση του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων στο 20% (με ταυτόχρονη εξάντληση στην πηγή του φόρου επί των μερισμάτων) και στη συνέχεια να γίνουν αντίστοιχα χαμηλοί οι συντελεστές στο εισόδημα από εργασία.
– Να μειωθεί ο ΦΠΑ σε βασικά είδη διαβίωσης, όπως επίσης και σε αγαθά και υπηρεσίες που συνιστούν τους πυλώνες της στρατηγικής ανάπτυξης της χώρας (λ.χ τουρισμός και αγροτικά προϊόντα μεσογειακής διατροφής και υψηλής προστιθέμενης αξίας).
– Να καταργηθούν οι μη ανταποδοτικοί πόροι υπέρ τρίτων ώστε να φθηνύνουν προϊόντα και υπηρεσίες . Όπου υπάρχει ανάγκη χρηματοδότησης υπαρκτών αναγκών καλύπτονται από χρηματοδότηση του κρατικού προϋπολογισμού.
– Να επιδοτείται η εργασία και όχι η ανεργία, με μείωση των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% και κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για νέες επιχειρήσεις και για επιχειρήσεις που δημιουργούν νέοι κάτω από 30 ετών.
– Εκτός από τη νομοθετική, να υπάρξει συνταγματική κατοχύρωση της-πλήρους και χωρίς όρους- ελευθερίας ασκήσεως κάθε επαγγέλματος, από τους έχοντες πιστοποιημένη επάρκεια των απαραίτητων προσόντων.
– Να υπάρξει επιδότηση μη ελκυστικών θέσεων εργασίας, που καλύπτονται από μαύρη εργασία (κυρίως λαθρομετανάστες) & συμβάσεις ορισμένου χρόνου με μειωμένες αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές για νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και μακροχρόνια άνεργους. Πιο αυστηρή νομοθεσία για τη «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία.
Αυτά είναι μερικά από τα μέτρα που με μια πρώτη σκέψη μπορεί να αναφέρειν κανείς και τα οποία θα δημιουργούσαν ένα τοπίο θετικό για την προσέλκυση επενδύσεων.
Αν κάποια από αυτά τα μέτρα άρχιζαν άμεσα να εφαρμόζονται και κυρίως εκείνα που έχουν σχέση με την πάταξη της γραφειοκρατίας, η οποία αποτελεί από τη μια την τροχοπέδη στην πολυπόθητη ανάπτυξη αλλά και εκτρέφει τη διαφθορά, τότε το μήνυμα που θα έστελνε η Ελλάδα στις αγορές είναι ότι κάτι αλλάζει σε αυτόν τον τόπο.
Γιατί δεν αρκεί μόνο να πείσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε θυσίες. Άλλες θυσίες δεν αντέχει άλλωστε ο Έλληνας. Έχει ξεπεράσει τα όριά του. Εκείνο που χρειάζεται είναι να δείξουμε στο εξωτερικό ότι είμαστε αποφασισμένοι να απαλλάξουμε τη χώρα από τα γενεσιουργά αίτια της σημερινής κρίσης. Και η βασικότερη αιτία που οδήγησε στη σημερινή κρίση είναι το σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος, που δημιούργησε ένα επίσης διεφθαρμένο και ανίκανο πολιτικό σύστημα. Μόνο που αυτό το σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος αποτελείται από κομματικούς «στρατούς», κυρίως, των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων και με τα στελέχη αυτών των «στρατών» πρέπει να συγκρουστούμε.
Αν λοιπόν δείξουμε μέχρι τον Ιούνιο ότι αυτά αλλάζουν, είτε μέσω των αποφάσεων που θα λάβει η παρούσα κυβέρνηση, είτε μέσω της ψήφου του ελληνικού λαού ο οποίος πρέπει να αναδείξει εκπροσώπους που θέλουν να αλλάξουν το σάπιο πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε μέχρις εδώ, τότε όχι μόνο τα νέα μέτρα και τη χρεοκοπία έχουμε ελπίδες να αποφύγουμε, αλλά θα δημιουργήσουμε τα θεμέλια για να οικοδομήσουμε μια νέα και ισχυρή Ελλάδα.
