Πρόκειται για μια προσπάθεια που η επιτυχία της έχει σχέση όχι μόνο από τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και του νέου πρωθυπουργού, αλλά και από τις αποφάσεις που θα λαμβάνει και ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος και η κυβέρνησή του, αλλά και ο τρόπος που θα προσφέρουν τη στήριξή τους τα κόμματα που συμφώνησαν στο σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας.
Οι προγραμματικές δηλώσεις πρέπει να είναι ρεαλιστικές.
Οι αποφάσεις πρέπει να είναι ταχύτατες και άμεσα υλοποιήσιμες.
Η στήριξη από τα κόμματα πρέπει να είναι ειλικρινής. Οι κομματικοί τακτικισμοί, οι εκλογικοί υπολογισμοί και τα προσωπικά πολιτικά συμφέροντα που απορρέουν από εύλογες, σε άλλες εποχές, φιλοδοξίες, πρέπει να παραμερισθούν.
Πολλοί θεωρούν δεδομένο ότι τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου, έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται εκλογικά και να προετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα. Αυτό όμως θα αποτελέσει το μεγαλύτερο στοιχείο υπονόμευσης της κυβέρνησης συνεργασίας.
Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου πρέπει να επιτύχει. Είναι η τελευταία ευκαιρία ημών, των πολιτικών, για να ξανακερδίσουμε την τρωθείσα αξιοπιστία μας στο λαό. Αν η κυβέρνηση Παπαδήμου αποτύχει, μαζί της θα παρασύρει όλο το πολιτικό σύστημα, αλλά, δυστυχώς, θα παρασύρει και τη χώρα.
Οι αρχηγοί των κομμάτων φοβούνται ότι τυχόν επιτυχία της κυβέρνησης Παπαδήμου, θα οδηγήσει και σε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Αυτό όμως ούτως ή άλλως θα συμβεί. Νομοτελειακά. Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να το αποτρέψει. Ούτε οι αρχηγοί, ούτε οι βουλευτές, οι οποίοι πλέον απέδειξαν ότι ανακτούν σιγά – σιγά το ρόλο που προβλέπεται από το Σύνταγμα, δηλαδή φωνή και βούληση.
Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να περιορίσει την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού είναι η εμμονή σε σύντομο χρόνο εκλογών, ώστε η παρούσα κυβέρνηση να μη μπορέσει να αποδώσει ούτε καν τα ελάχιστα από τα προσδοκώμενα. Αυτό, όμως, πρέπει να το καταλάβει και ο νέος Πρωθυπουργός αλλά και όσοι με ειλικρίνεια στηρίζουν ο εγχείρημα.
Η εμμονή στη 19η Φεβρουαρίου, ως χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, είναι μια ωρολογιακή βόμβα που ενδεχομένως πυροδοτηθεί στην πορεία από εκείνους που φοβούνται για τη θέση τους ή για την τύχη των κομμάτων που σήμερα ηγούνται.
