Guest

Μια Τσιπριάδα είμαστε

 

Υπάρχει ένα κλίμα τρόμου διαχυμένο παντού στο Παρίσι που δεν λέει να φύγει ακόμα μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα πριν από δυο βδομάδες. Υπάρχει παντού και συνέχεια αυτό το περίεργο κλίμα ανασφάλειας που δημιουργούν εκατοντάδες αστυνόμοι και στρατιώτες που περιπολούν παντού πάνοπλοι. Υπάρχει ακόμα το κλίμα ότι η Ευρώπη που ξημέρωσε πριν από λίγες βδομάδες δεν είναι πια η Ευρώπη που ξέραμε και τέλος υπάρχει το κλίμα που δημιουργεί η νέα νίκη της Λε Πεν στις τοπικές εκλογές εδώ στη Γαλλία.

Χτες η Δανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη επαναφορά χρήσης διαβατηρίων στα σύνορα της με τη Σουηδία, – αυτή η πανέμορφη γέφυρα – ουσιαστικά ξεκινώντας ένα ντόμινο που σύντομα θα σημάνει και το τέλος της ελεύθερης μετακίνησης μέσα στα όρια της ΕΕ. Σε μια προσπάθεια να ελέγξουν την κατάσταση στα νεοανακαλυφθέντα ευρωπαϊκά σύνορα, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών προσπαθούν να ενισχύσουν την FRONTEX στο Αιγαίο. Αυτό είναι κάτι που η Ελλάδα ζητούσε συνέχεια τα τελευταία είκοσι χρόνια για να μπορέσει να έχει και πιο ευρωσοβαρές μαρτυρίες για τις Τουρκικές παραβιάσεις, και τώρα ξαφνικά στην Ελλάδα μιλάνε με θεωρίες συνωμοσίας για παραβίαση εθνικών συνόρων από τους Γερμανούς και τους Γάλλους και κίνδυνο για την εθνική ανεξαρτησία.

Να τρελαίνεσαι τελείως κι αν έχεις ζήσει συζητήσεις, εντάσεις και ιστορίες για τα ελληνοτουρκικά σύνορα, τις παραβιάσεις ή το καλυμμένο αλλά υπό τουρκική προστασία δουλεμπόριο που γίνεται στα νησιά και στον Έβρο τα τελευταία χρόνια, σε Βρυξέλες και Στρασβούργο, λες δεν μπορεί να είναι τόσο πολύ άρρωστοι οι συμπατριώτες μου. Σχιζοφρενείς από κούνια είναι. Εδώ χτες διάβαζα για τη καταστροφή που θα φέρει στα εθνικά θέματα ένας Ευρωστρατός και αναρωτιόμουνα, καλά δεν ήταν η Ελλάδα από τους υπέρμαχους ενός Ευρωστρατού για να ξεφύγει από το Τουρκόπληκτο ΝΑΤΟ που πούλησε τη Κύπρο; Ουσιαστικά εμείς δεν είμαστε αυτοί που πήγαμε κόντρα σε Ουγγαρία και Πολωνία πριν από μερικά χρόνια που μας θέλαν όλους υποτακτικούς του ΝΑΤΟ με Τούρκο αρχιστράτηγο; Τώρα δεν το θέλουμε κι αυτό;

Αλλά ας γυρίσουμε λίγο στα οικολογικά και την COP21. Αυτή ήταν τέταρτη COP που έχω την ατυχία να παρακολουθώ. Οι εντυπώσεις μου; Προσπάθησαν να κάνουν κάτι σωστό με το πρώτο πρωτόκολλο του Κιότο στις αρχές του 2000. Στη συνέχεια απλά κανιβάλισαν το πρωτόκολλο κόβοντας κάθε δυο χρόνια κι από ένα μεγάλο κομμάτι, παραβιάζοντας μόνιμα και σταθερά όλα αυτά που υπογράψανε και συμβιβαζόμενοι πρώτα με τις εταιρίες και τους μεγαλομετόχους που θα έχαναν αν έμπαινε σε εφαρμογή το πρωτόκολλο και δεύτερο με τους ακροδεξιούς πολιτικούς που σταδιακά κυβερνούν όλο το κόσμο και τους ενδιαφέρει να είναι ευτυχισμένοι οι μεγαλομέτοχοι που τους χρηματοδοτούν και τους εκλέγουν.

Καθώς γράφω αυτό το κείμενο και πριν από μισή ώρα ήρθε το μέχρι τώρα δοκιμαστικό τελικό κείμενο της COP21. Θα ακολουθήσουν κι άλλα μέχρι να φτάσουμε στο τελικό που θα υπογράψουν όλοι. Σε αυτό έχουν ήδη αφαιρεθεί όλες οι αναφορές σε θέματα μεταναστών και προσφύγων για να μη στεναχωρηθούν κάποιοι ευρωπαίοι, έχουν αφαιρεθεί θέματα ισότητας μην στεναχωρηθούν κάποιοι από την Αφρική και την Ασία και τώρα αφαιρεθήκαν και όλα τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων μη στεναχωρηθούν κάποιοι άλλοι από Ασία, Ευρώπη και Αμερική.

Όπως είπα και προηγουμένως οι ίδιοι κανιβαλίζουν τα δημιουργήματα τους. Στο μεταξύ βομβαρδισμοί συνεχίζουν στη Συρία, στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ δημιουργώντας καινούργια κύματα προσφύγων και στην Ελλάδα ο Τσίπρας θριαμβολογεί για τις συναντήσεις του με τον ελ-Σίσι.

Για αφήστε λίγο τη φαντασία σας να δουλέψει και ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο. 1968 και η δικτατορία στα καλύτερα της. Όσοι Έλληνες δημοκράτες δεν είναι φυλακισμένοι, δεν είναι σε εξορία είναι στη καλύτερη περίπτωση με τα στόματα σε γύψο. Οι φυλακισμένοι ζουν με στρατοδικεία και ποινές εκτέλεσης να τους περιμένουν. Τότε λοιπόν και πάνω στο τσακίρ κέφι, ο Παπαδόπουλος πάει επίσημη επίσκεψη στη Σουηδία στον Πάλμε όπου ο μεγάλος σοσιαλιστής τον υποδέχεται με κόκκινα χαλιά και σαν το δημοκράτη που έσωσε την Ελλάδα. Ποιος; Ο Πάλμε! Δεν υπήρχε περίπτωση, έτσι δεν είναι;

Το τι ασύλληπτες δικαιολογίες και περί ΑΟΖ αηδίες έχω διαβάσει τις τελευταίες μέρες δεν λέγεται. Αλέξη, ο ελ-Σίσι είναι ένα κάθαρμα δικτάτορας, αντίστοιχο κάθαρμα του και καραβανά Παπαδοπούλου. Στυγνός δικτάτορας που με τη δικαιολογία του ακραίου ισλαμισμού έχει στείλει όλους του πολιτικούς του αντιπάλους για εκτέλεση. Κι όχι μόνο τους δικούς του, συμπωματικά έχει στείλει για εκτέλεση και όλους όσους ενοχλούν τα συμφέροντα τέως και νυν αποικιοκρατών στην Αίγυπτο.

Δεν ξέρω αν το φτύσιμο μου φτάνει στην Ελλάδα αλλά και οι εικόνες που είδα και αυτά που διάβασα μόνο για φτύσιμο είναι. Ποιος έχει σειρά για επίσκεψη ρε Αλέξη τώρα; Ο Μουγκάμπε της Ζιμπάμπουε ή ο Κιμ Γιογκ της Βορείου Κορέας; Τέτοιες στιγμές μόνο επί Αντρέα τις έζησε η Ελλάδα αλλά και τότε, ο Καντάφι και ο Αραφάτ μετρούσαν πιο πολύ από τον μίζερο δικτατορίσκο ελ-Σίσι που τον έχουν φτύσει όλοι, ακόμα και οι συν-Άραβες του.

051 11122015bΣτη Γαλλία αυτή τη στιγμή η Λε Πεν φαίνεται να εξελίσσεται σε δεύτερη δύναμη και αυτό αν όλοι οι υπόλοιποι συνασπιστούν μαζί για να την αντιμετωπίσουν. Αν δεν τα καταφέρουν βλέπω η κυβέρνηση του Βισή να ανασταίνεται στο Παρίσι του 21ου αιώνα. Παράλληλα βλέπω από τα σάιτ και τα μπλόγκ που γελάτε με τα καμώματα του Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική. Κάνετε μακάβριο και σοβαρό λάθος και θα σας συμβούλευα να σταματήσετε να γελάτε και έτσι για αλλαγή να αρχίσετε να σκέφτεστε. Το 35% των Αμερικάνων υποστηρίζει τον καθ’ όλα γελοίο Τραμπ. Σήμερα σε συνέντευξη του στο CNN o Τραμπ είπε: «Μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε για μένα αλλά εγώ προηγούμαι ανάμεσα σε όλους τους ρεπουμπλικάνους σε όλες τις δημοσκοπήσεις με μεγάλη διαφορά.» Και έλεγε την αλήθεια!

Η Ισλαμοφοβία έχει γίνει τσουνάμι στην Αμερική και χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Για φανταστείτε ένα αύριο με τον Τραμπ πρόεδρο της Αμερικής; Αλλά και να μην είναι ο Τραμπ, όποιος και να είναι, έτσι όπως διαμορφώνεται το κλίμα κάπου εκεί τριγύρω θα είναι. Μην έχετε ψευδαισθήσεις ότι η Χίλαρι θα είναι η υπέρμαχος της ειρήνης. Γεράκι είναι και η Χίλαρι. Στην Ευρώπη για τη Δανία σας είπα. Στη Φιλανδία ήδη κάποιοι Έλληνες εκεί που ξέρω, έχουν αρχίσει να νιώθουν την πίεση και τις διακρίσεις. Όταν τα πράγματα εξελίσσονται άσχημα στη Σκανδιναβία, δεν θέλω καν να ξέρω το γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αλλά η Ευρώπη αλλάζει και είναι προς το χειρότερο, όπως αλλάζει και η Αμερική, όπως αλλάζει και η Ασία και η Αφρική.

Στην Ελλάδα. Εδώ γελάμε, έτσι για να μη κλαίμε. Έχουμε ένα κόμμα καθαρά ναζιστικό στελεχωμένο με κοινωνικά παράσιτα και υπόκοσμο. Έχουμε ένα κόμμα κρυφοφασιστικό με ένα απόλυτα διεφθαρμένο και πουλημένο δικτατορίσκο αρχηγό, όργανο όλων αυτών των νταβατζήδων που λυμαίνονται δεκαετίες τη χώρα. Έχουμε για αξιωματική αντιπολίτευση ένα κόμμα σε κατάσταση υστερίας και σε διαμάχη προέδρων για το ποιος είναι πιο φασίστας, εθνικιστής και ακατάλληλος για όποιας μορφής δημοκρατικό αξίωμα. Έχουμε έναν τύπο με γεροντική ανία που κατά περιόδους το έπαιζε και τηλεοπτική καφετζού. Έχουμε για δημάρχους Μπέους, συμβούλους Μαρινάκηδες και περιφερειάρχες Μπακογιάννηδες, αλλά πάνω από όλα έχουμε τον Αλέξη πρωθυπουργό! Δεν ξέρεις από πού να κρυφτείς.

Παρεμπιπτόντως σιγά σιγά και τμηματικά το Γερμανικό Linke, η Γερμανική αριστερά, αρχίζει να εγκαταλείπει τον ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνοντας ότι η πρώτη φορά αριστερά στην Ελλάδα τέλειωσε την ημέρα που ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός. Αυτό που υπάρχει αυτή τα στιγμή είναι η συνέχεια αυτού που υπήρχε. Και αυτό που υπήρχε δεν ήταν η αριστερά που έρχεται, ήταν Σαμαράς.

Και τον Φλεβάρη και τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο ο Τσίπρας έλεγε ότι η Ευρώπη αλλάζει και θα ήθελε η Ελλάδα να είναι το κέντρο αυτής της αλλαγής. Η Ευρώπη αλλάζει τρομακτικά και όσοι ζούμε εκτός το βλέπουμε καθημερινά, μόνο που η Ελλάδα όχι απλά δεν είναι το κέντρο αλλά είναι η απόλυτη απούσα και αυτό αυτή τη στιγμή, βαραίνει αποκλειστικά τον Τσίπρα. Η Ελλάδα δεν είναι πουθενά. Είναι ένα ακυβέρνητο καράβι που πηγαίνει κουτουρού, όπου φυσάει ο άνεμος.

Όλοι μας, ακόμα και αυτοί που δεν τον ψήφισαν, θέλανε να βγει ο Τσίπρας. Ο λόγος απλός. Η τρόικα και κυρίως οι Γερμανοί, με εργαλείο τους τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, εφάρμοζαν στην Ελλάδα μια πολιτική που ικανοποιούσε μόνο λογιστικά βιβλία και τίποτα άλλο αδιαφορώντας για τον παράγοντα άνθρωπο. Ο λαός θυσιαζόταν για να είναι κάποιων στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο τα λογιστικά βιβλία σωστά. Στο μεταξύ το μόνο που γνώριζε στην Ελλάδα ανάπτυξη ήταν η διαφθορά. Οι μόνοι που ωφελήθηκαν αυτά τα χρόνια ήταν οι ίδιοι οι νταβατζήδες και οι μαυραγορίτες που δεκαετίες τώρα τρώνε τα σαρκία των Ελλήνων. Εντάξει η Κρήτης έγινε Πειραιώς, και λοιπόν;

Με μειώσεις σε συντάξεις και μισθούς, με τη καταστροφή της παιδείας και της υγείας, με το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας και την τρομακτική ανεργία προσπάθησαν να ισορροπήσουν τα λογιστικά τους βιβλία και να ικανοποιήσουν τον κάθε γραφειοκράτη Σόιμπλε. Για τη διαφθορά που θα έσωνε τον Έλληνα δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα αλλά έκαναν και αυτούς που κυριαρχούσαν στη διαφθορά, ομοτράπεζους και συνεργάτες τους στο ξεπούλημα. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έγινε με την Αγροτική.

Αυτό ήταν που περίμενε ο Έλληνας κυρίως από τον Τσίπρα. Τι πήρε; Άλλον ένα διαχειριστή λογιστικών βιβλίων που προσπαθεί απελπισμένα με παιδαριώδεις δικαιολογίες περί αριστεράς, να κάνει ακριβώς το ίδιο, να ικανοποιήσει τα λογιστικά βιβλία αλλά επειδή είναι και άπειρος, είναι και ατσούμπαλος και έχει ένα σκορποχώρι γύρω του τα έχει κάνει …σκατά. Και αυτό το λέω με κάθε επιείκεια.

Τρέμω στη ιδέα μη γυρίσει ο Σαμαράς ή κάποιος από τους φασίστες κλώνους του. Τότε όχι η Αγροτική, αλλά και η Εθνική θα γίνουν παράρτημα κάποιου ομοτράπεζου και θα δούμε τους Χρυσαυγήτες να κάνουν παρελάσεις παρέα με τα ΜΑΤ και το τσεκούρι του Βορίδη κάθε 21η Απριλίου. Τότε θα δούμε τον κύριο Κρουπ και τον κύριο Σίμενς και δεν ξέρω ποιον άλλον να κάνουν την Ελλάδα οικόπεδο τους και τους Έλληνες να τους σερβίρουν μοχίτος μιας και το ούζο θα έχει παραδοθεί σε καμιά εταιρία στη Βαυαρία. Αλλά και αυτό που ζει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι η απόλυτη αηδία.

Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο, αυτό που κατάφερε ο Τσίπρας; Σκότωσε την ελπίδα! Όχι, λάθος. Δολοφόνησε την ελπίδα. Γιατί που να γυρίσεις τώρα; Στον Λεβέντη, στον Θεοδωράκη, τη Φώφη ή τον Βορίδη; Σε ποιον; Πείτε μου εσείς έναν με ελάχιστη αξιοπιστία. Είναι δυνατόν να ψάχνουμε πια αυτόν που έχει τα λιγότερα κατά; Είναι δυνατόν; Πόσο χαμηλά έχουμε πέσει; Αυτό είμαστε τελικά; Μια Τσιπριάδα;

Ξέρετε όλοι εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού, αδιάφορα αν έχουμε έξω πέντε, δέκα ή τριάντα χρόνια, όλοι μας ονειρευόμαστε τη μέρα που θα γυρίσουμε πίσω. Και μη σας κοροϊδέψει κανένας. Όλοι αυτό θέλουμε και βρίσκουμε τη κατάλληλη δικαιολογία όταν έρθει η ώρα να το κάνουμε. Το τελευταίο καιρό όσους συναντάω έχουν χάσει αυτή την ελπίδα. Δεν είναι απλά ότι δεν θέλουν να γυρίσουν στην Ελλάδα, δεν μπορούν να γυρίσουν στην Τσιπριάδα. Γιατί αυτό είναι η Ελλάδα σήμερα. Ένα συνονθύλευμα που καλύπτει από Σημίτηδες, Αδώνιδες, Βορίδηδες, Ποταμάκηδες και Λεβέντες και στη κορυφή ο Τσίπρας. Τσιπριάδα!

***************************************************

Η επόμενη COP θα γίνει στο Πεκίνο, φαντάζομαι εκεί πια θα μιλήσουμε μόνο για πρόσφυγες, ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα και όλα τα άλλα με κυρίους ομιλητές τον Τραμπ και την Λε Πεν. Πόσο γελοίοι γινόμαστε.

***************************************************

Σε μια οικουμενική ο Λεβέντης θέλει να γίνει υπουργός οικονομικών. Άντε ρε μεγάλε κι όταν γίνει η παγκόσμια κυβέρνηση, υπουργός χόρτου, γιατί δεν μπορεί, κάτι πρέπει να παίρνεις.

***************************************************

Μα πως του ξέφυγε αυτός ο διαιτητής του Μαριδάκη; Να το κάνει θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο και να βγάλει ψήφισμα!!! Έκανε θέατρο ο διαιτητής.

***************************************************

Για άλλη μια Παρασκευή παρέα μου κρατάει ο Θάνος Ραφτόπουλος.

***************************************************

Στη φωτογραφία η Τσιπριάδα όταν νόμιζε ότι ήταν αριστερός.

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Μια Τσιπριάδα είμαστε

του Θάνου Καλαμίδα.

Το τελευταίο δεκαήμερο είμαι στο Παρίσι για τη διεθνή σύνοδο για την αλλαγή του κλίματος που οργανώνει ο ΟΗΕ. Τώρα η λέξη κλίμα μπορεί να διευρυνθεί με όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα και έξω από τους συνεδριακούς χώρους και χωρίς πάντα να έχουν άμεση σχέση με αυτά που συζητούνται στις διαφορετικές αίθουσες.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο