Παραφράζοντας τον τίτλο της εκπομπής της αείμνηστης Μαρίας Ρεζάν «Μια ώρα χωρίς πρόγραμμα», συναντάμε την πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η Ελλάδα. Δυστυχώς παρά τις πολλές και επίμονες προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει σχέδιο, ότι υπάρχει πρόγραμμα, ότι δεν βαδίζουμε στην τύχη, η καθημερινή πραγματικότητα επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο.
Το μνημόνιο απέτυχε. Η εφαρμογή του μνημονίου απέτυχε. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διατυπώνουν συνεχώς παράπονα για την αποτελεσματικότητα και την τόλμη της κυβέρνησης να προχωρήσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η οικονομία. Αντί αυτών το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να προχωρά σε οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και παράλληλα να αυξάνει τους φορολογικούς συντελεστές. Δυστυχώς το κίνημα «Δεν πληρώνω» ξεκίνησε από τα διόδια αλλά επεκτείνεται και σε άλλους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Δεν εισπράττονται φόροι όχι γιατί οι πολίτες δεν θέλουν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στο κράτος αλλά γιατί δεν έχουν. Εξαντλήθηκαν και οι πολίτες και οι επιχειρήσεις.
Τα έσοδα του προϋπολογισμού για το πρώτο τρίμηνο εμφανίζουν υστέρηση που προσεγγίζει το 10% όταν ο στόχος ήταν για αύξηση 8%. Παρόμοια είναι η εικόνα και στις δαπάνες. Η μαύρη τρύπα πλησιάζει το 1,5 δισ. ευρώ μόνο για το πρώτο τρίμηνο του έτους. Την ίδια ώρα η Κομισιόν προχωράει σε νέα αναθεώρηση του ελλείμματος για το 2010. Υπενθυμίζω ότι ο αρχικός στόχος ήταν 8,1%. Έκλεισε με όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα στο 9,5%. Με την αναθεώρηση των στοιχείων το έλλειμμα για το 2010 θα υπερβαίνει το 10,5%. Με απλά λόγια στην ήδη δύσκολη πορεία για τον εφετινό προϋπολογισμό προστίθενται από τους τρεις πρώτους μήνες δυο ακόμη δισεπίλυτα προβλήματα. Η απόκλιση του πρώτου τριμήνου και η αναθεώρηση του ελλείμματος για το 2010. Μεταφράζοντας σε αριθμούς τα δυο αυτά προβλήματα, πρέπει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να λάβει πρόσθετα μέτρα που θα προσεγγίζουν τα 5 δισ. ευρώ.
Επικεντρώνω την κριτική μου σε αυτά τα δυο θέματα διότι αφορούν αποκλειστικά και μόνο την διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Εδώ δεν μπορούν να ρίξουν την ευθύνη στη Νέα Δημοκρατία ή σε οποιονδήποτε άλλο. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η ακολουθούμενη πολιτική είναι λανθασμένη. Όταν πέρσι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς τους έλεγε ότι το μνημόνιο θα στραγγαλίσει την οικονομία σχεδόν τον κατηγόρησαν για εθνική προδοσία. Όταν τους έλεγε ότι δεν το έχουν διαβάσει καν, απαντούσαν με αφορισμούς. Όταν τους καλούσε να επαναδιαπραγματευθούν τους όρους του μνημονίου, αδιαφορούσαν. Σήμερα στέκονται αμήχανοι μπροστά στο χάος που οι ίδιοι δημιούργησαν. Σήμερα αλληλοκατηγορούνται και εμφανίζουν ήδη σημάδια αποσύνθεσης. Η ανεργία εκτινάσσεται μηνα με τον μήνα και πολλοί υποστηρίζουν ότι θα λάβει εφιαλτικές διαστάσεις. Τα λουκέτα στην αγορά πολλαπλασιάζονται. Οι πολίτες και ο επιχειρηματικός κόσμος βρίσκονται σε απόγνωση.
Είναι αναγκαία η άμεση αλλαγής πολιτικής. Είναι επιτακτική η αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη. Να προχωρήσουν άμεσα οι απελευθερώσεις στις αγορές. Να τελειώσουν τα προκλητικά προνόμια των συνδικαλιστών που κυβερνούσαν και κυβερνούν τις ΔΕΚΟ. Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές και για τα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα. Να μειωθεί ο ΦΠΑ. Να ισχύσει το fast track για τις μεγάλες επενδύσεις. Να μειωθεί το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών. Να υπάρξουν κίνητρα για τις επενδύσεις που εξάγουν προϊόντα ή υπηρεσίες. Να σταματήσει η μείωση στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που δρα πολλαπλασιαστικά για την οικονομία. Να επιταχυνθεί η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Να πωληθούν οι ΔΕΚΟ που το κράτος δεν μπορεί να διαχειριστεί. Να μειωθεί ο ρόλος του κράτους στην οικονομία και να αυξηθεί ο ρόλος της ιδιωτικής οικονομίας. Ας σταματήσει επιτέλους η επιχειρηματική δραστηριότητα και το κέρδος να θεωρούνται σχεδόν σαν ποινικά αδικήματα στην χώρα μας. Να δημιουργηθεί σταθερό φορολογικό καθεστώς και να απλοποιηθεί ο κώδικας βιβλίων και στοιχείων. Να καταργηθούν οι φόροι υπέρ τρίτων.
Προτείνω μια σειρά μέτρων που θα επιτρέψουν στην οικονομία να κινηθεί. Εάν δεν λειτουργήσει η οικονομική δραστηριότητα, εάν δεν λειτουργεί το μικρό μαγαζί, εάν δεν έχει την δυνατότητα να καταναλώσει ο μισθωτός δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Θα προχωρούμε συνεχώς σε ακόμη πιο περιοριστικά μέτρα και θα οδηγούμαστε ακόμη πιο βαθειά στην ύφεση και στην αναδιάρθρωση του χρέους. Χρειάζεται λοιπόν αλλαγή τώρα. Χρειάζεται η χώρα να αποκτήσει στόχους. Να αποκτήσει έστω και αργά πρόγραμμα.
