Η ηρεμία που υπάρχει σήμερα στη χώρα έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι «αγωνιστές» που δραστηριοποιούνταν έως το τέλος του 2014, συμμετέχουν πλέον στη νομή της εξουσίας. Μπορεί η… κωλοτούμπα να ήταν ατιμωτική με όρους αριστερής ιδεολογίας, αλλά οι… έμποροι της αντιμνημονιακής… μπαρούφας δεν πτοούνται! Ακόμη και αυτοί που δεν βολεύτηκαν, δεν τολμούν να εμφανιστούν, μετά τα αίσχη που διέπραξαν με το εμπόριο μίσους. υπό την καθοδήγηση των υποκριτών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κάποιοι ίσως να πίστεψαν ότι μπορούν να στήσουν ένα δεύτερο γύρο συμμοριτοπόλεμου…
Οι καθημερινές ισχυρές δόσεις εξευτελισμού που επιφυλάσσει η συγκυβέρνηση σε όσους την ψήφισαν ή την πιστεύουν ακόμη έχουν μεταφέρει το πεδίο της συζήτησης σε άλλο επίπεδο. Αυτοί που ψήφισαν για να έρθει η ελπίδα, να αυξηθούν οι συντάξεις, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ κλπ., τώρα αισθάνονται… εξαπατημένοι. Οπότε δεν έχουν το ηθικό έρεισμα για να κουνάνε το… δάκτυλο όπως γινόταν πριν από μερικά χρόνια. Τώρα, οι περισσότεροι προσπαθούν να συνέλθουν από τον εξευτελισμό που τους επεφύλαξαν οι… αντιμνημονιακοί συνεταίροι!
Σήμερα, πολλά από τα… θύματα που ψήφισαν τα δύο κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης και ειδικά το μεγαλύτερο, κουνάνε το δάκτυλο και αναπολούν τις παλαιές εποχές, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι όταν ταίζεις κάποιον με λίπος σε καθημερινή βάση τότε θα γίνει υπέρβαρος και κινδυνεύει με έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Για παράδειγμα, σήμερα διαμαρτύρεται ο… Μπάμπης που έβγαλε σύνταξη 2.600 ευρώ στα 60 παρά κάτι, έχοντας πιστέψει ότι κάποιοι του… έφαγαν τη μπουκιά. Είναι ο ίδιος ανόητος που χωρίς στοιχειώδη λογική και οικονομική παιδεία αδυνατεί να καταλάβει ότι αυτά τα λεφτά εξασφαλίζονταν σε μεγάλο ποσοστό από τα δάνεια που έπαιρνε το κράτος και σήμερα δεν υπάρχουν. Μιλάμε για υποκριτές που κάποιοι εξ΄ αυτών βολεύτηκαν στο Δημόσιο για να ζουν εις βάρος των υπολοίπων. Εννοείται ότι σε καμία περίπτωση δεν αναφερόμαστε στους συμπολίτες μας που προσελήφθησαν αξιοκρατικά και ταυτόχρονα δουλεύουν χωρίς να μας… δουλεύουν.
Η υποκρισία στην Ελλάδα κατά τις τελευταίες δεκαετίες, είχε να κάνει με όλους αυτούς που σήμερα… κουνάνε το δάκτυλο, αλλά όταν τους ρωτάς αν πήραν μέρος στη μεγαλύτερη διαδήλωση του 2000 για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο του Τάσου Γιαννίτση, εκεί καταπίνουν τη γλώσσα τους. Είναι οι ίδιοι τύποι που λουφάριζαν ή έβλεπαν δίπλα τους να γίνεται… πάρτι, αλλά επειδή βολεύονταν, δεν ήθελαν να θέσουν το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων. Δεν είναι κορόιδα άλλωστε…
Σήμερα επίσης κουνάνε το δάκτυλο εκείνοι που παρανομούσαν για να δώσουν στη συνέχεια… φακελάκι ώστε να νομιμοποιήσουν παρανομίες ή να κάνουν δουλίτσες στη ζούλα. Δεν ήταν η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αλλά ήταν πάρα πολλοί. Και αυτοί οι πολλοί με τα λεφτά που έβγαζαν, έδιναν… ψωμί και σε άλλους, καθώς το χρήμα… γυρίζει, αν και δεν μυρίζει! Ίσως είναι οι ίδιοι τύποι που οδηγούν στον δρόμο και περνάνε με… κόκκινο. Ακόμη και αν πάρουν κλήση από την Τροχαία, γι’ αυτούς φταίνε οι ξένοι που έκοψαν τις συντάξεις, έβαλαν φόρους και… θόλωσαν το κεφάλι μας ώστε να περνάμε με κόκκινο φανάρι! Είναι αυτοί που κάποτε μπορεί να έπαιρναν κλήση για υπερβολική ταχύτητα και έτρεχαν σε πολιτικό για να τη σβήσει…
Πολλοί σημερινοί υποκριτές που βολεύτηκαν κατά το παρελθόν κυρίως με το ΠΑΣΟΚ και τώρα έχουν… ονειρευτεί κάτι ανάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ, γαλουχήθηκαν με το «λάδωμα» για να κάνουν τη δουλειά τους. Επίσης, αρκετοί κουνάνε το δάκτυλο κάνοντας σαν να μη γνωρίζουν και να μην αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους. Μια οργανωμένη χώρα προϋποθέτει ώριμους και υπεύθυνους πολίτες. Δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί συμπολίτες μας έμαθαν να σκέφτονται παρασιτικά και να λειτουργούν με το μυαλό μικρού παιδιού, από τη στιγμή που δεν αποδέχονται ότι ένα κράτος το φτιάχνουν κυρίως οι πολίτες του. Σαφώς και τα κακά παραδείγματα που παίρνουν από τους πολιτικούς είναι το λίπασμα για τέτοιες νοοτροπίες. Αλλά εδώ που τα λέμε, οι περισσότεροι από αυτούς που κουνάνε το δάκτυλο έχουν στο μυαλό τους το βόλεμα των συγγενών και φίλων του σημερινού ενοίκου του Μαξίμου. Σου λένε «βρε μπας και βολευτεί και ο δικός μου άνθρωπος;». Αυτοί είναι οι περισσότεροι σήμερα. Δυστυχώς, το 62% όσων ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, αποτελούν έναν μπούσουλα για να καταλάβουμε πώς σκέφτονται οι περισσότεροι Έλληνες, οι οποίοι δεν έχουν βάλει μυαλό ακόμη και μετά το στραπάτσο που τους επεφύλαξε ο ένοικος του Μαξίμου με το… ΝΑΙ!
Η υποκρισία αυτού του λαού είναι παροιμιώδης. Η απώλεια της κοινής λογικής και του μέτρου, το έλλειμμα μόρφωσης και οικονομικής παιδείας σε συνδυασμό με την ψευτομαγκιά, το θράσος και την αναίδεια, έχουν φτιάξει το σύγχρονο προϊόν του «αριστεροψεκασμένου Έλληνα» που αποτελεί ό,τι πιο χυδαίο υπάρχει. Είναι αυτός ο τύπος που ωφελήθηκε από τους προηγούμενους αλλά πίστεψε στα ψέματα των επόμενων. Λειτούργησε δηλαδή ως γνήσιο… λαμόγιο! Επιπλέον, πίστεψε στην ατιμωρησία βλέποντας με νόμο της σημερινής κυβέρνησης να αποφυλακίζονται σωρηδόν κακοποιοί, πολλοί εκ των οποίων συνεχίζουν την ίδια… δουλειά! Έτσι, για να μην… σκουριάσουν. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι τα ποσοστά που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις φυλακές παραπέμπουν σε εκλογές στην πρώην Σοβιετική Ένωση επί κομμουνιστικού καθεστώτος!
Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα σήμερα. Μια χώρα με πολλούς θρασύτατους υποκριτές που έχουν βαθιά μέσα τους ένα «δηλητήριο» που έχει ως… ουσίες τον κρατισμό, τη φαυλότητα, την αναίδεια, την υποκρισία. Αυτές τις καταστάσεις καλλιέργησαν άνθρωποι που ελάχιστη σχέση έχουν με τον στόχο για ένα καλύτερο αύριο στην πατρίδα. Χωρίς να διαθέτουν κοινή λογική εκδικούνται επί της ουσίας τους απογόνους τους. Οι άνθρωποι λειτουργούν με όρους διχασμού και μίσους. Αυτό έμαθαν από το παρελθόν, αλλά δεν μπορούν να το… μεγιστοποιήσουν στον απόλυτο βαθμό γιατί υπάρχουν όλοι οι περιορισμοί που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στον σύγχρονο δημοκρατικό κόσμο της Δύσης. Σε διαφορετική περίπτωση θα ήμασταν σαν τη Βενεζουέλα. Εκεί όπου για να πάρει κάποιος ένα κουτί γάλα πρέπει να… πληρώσει 10 κιλά σε χαρτονομίσματα και για να φάει, πρέπει να σκοτώσει σκύλους στον δρόμο…
