Πρώην Βουλευτής Ηλείας, πρώην Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας

Γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1962. Έγγαμος με τη Σοφία Χίντζιου και πατέρας δύο αγοριών.

Επάγγελμα:
Δημοσιογράφος.


Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες

Εξελέγη βουλευτής του Νομού Ηλείας με τη Ν.Δ. για πρώτη φορά το Μάρτιο του 2004 και επανεξελέγη το 2007, το 2009 και το 2012. Από τον Ιανουάριο έως το Οκτώβριο του 2009 διετέλεσε Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Από το 2004 έως το 2007 μετείχε ως Γραμματέας στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και ως Μέλος στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών. Τον Οκτώβριο του 2007 εξελέγη Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας. Από το  2007 έως και τον Ιανουάριο του 2008 μετείχε ως Μέλος στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και στην  Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και Ειδική Επιτροπή Περιφερειών. Το 2009 και μετά μετέχει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.


Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες

Διετέλεσε πολιτικός συντάκτης στην ΕΡΤ και στις εφημερίδες Απογευματινή, Ελεύθερος (1998-1993) και Εστία (1984). Αρχισυντάκτης στην Απογευματινή της Κυριακής (1999-2002). Αρθρογράφος στις εφημερίδες του Πύργου Πατρίς και Πρώτη (2002). Συνεργάτης στην εφημερίδα Εξπρές, μηνιαία περιοδικά και σε επαρχιακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στην εκδιδόμενη από το κόμμα της Ν.Δ. εβδομαδιαία εφημερίδα Νέα Πορεία (1980-1981). Από το 1980 συνεργάτης του Γραφείου Τύπου της Ν.Δ. και εκ των επιτελικών στελεχών του από το Μάρτιο του 1997.

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ΗΣΑΠ (1989).

Εκ των συγγραφέων της σειράς βιβλίων «Ελλήνων Χρόνος» και «Ελληνισμός και Ορθοδοξία». Έχει γράψει επίσης το βιβλίο «Η Ηλεία στην Ελλάδα της Ευρώπης και της Aνάπτυξης».

Μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Ένωσης Κωνσταντινοπολιτών Ηλιούπολης και του Ομίλου «Πολιτεία Ήλιδας Ολυμπίας».

Ενεργό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ από το 1976 και στέλεχος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του Οικονομικού της Νομικής (1983-1988).

Μεγεθύνοντας τις ευθύνες Γεωργίου μήπως αθωώνεται ο Παπανδρέου;

γράφει ο Γίωργος Κοντογιάννης

Κανείς δεν αμφισβητεί σήμερα την επερχόμενη νίκη της ΝΔ στις προσεχείς εκλογές.

Κανείς όμως από το χώρο της κυβέρνησης δεν πρόκειται να δεχθεί την προοπτική αυτή χωρίς να την πολεμήσει επιχειρώντας είτε να ανατρέψει την προοπτική νίκης της ΝΔ είτε να την κουτσουρέψει.

Η κυβέρνηση κινείται με αυτήν την προοπτική σε δύο επίπεδα:

  1. 1.Τον έλεγχο του κράτους και των media
  2. 2.Την προσπάθεια αποσυσπείρωσης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Στην προσπάθειά της να ελέγξει το κράτος και τα media, δεν θα διστάσει απέναντι σε τίποτε και σε κανέναν και θα δούμε πράγματα που ούτε το ΠΑΣΟΚ στην πρώιμη κυβερνητική εποχή του δεν τόλμησε να κάνει.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση με τις τηλεοπτικές άδειες καθώς φαίνεται καθαρά ότι στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η εξυγίανση αλλά ο έλεγχος του τηλεοπτικού τοπίου. Το επόμενο βήμα για την κυβέρνηση θα είναι ο έλεγχος του διαδικτύου.

Σε ό, τι αφορά στην προσπάθεια να δημιουργήσει συνθήκες που θα ευνοήσουν την αποσυσπείρωση της ΝΔ, η κυβέρνηση επικεντρώνεται στην επιχείρηση «Γεωργίου – ΕΛΣΤΑΤ», και την υποτιθέμενη δυσαρέσκεια του Κώστα Καραμανλή προς το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Τα σενάρια είναι γνωστό τοις πάσι από πού εκπορεύονται και η πηγή προέλευσής τους δεν είναι μόνο το Μέγαρο Μαξίμου. Υπόγειες διαδρομές άλλωστε υπάρχουν παντού όπως και κάθε λογής… «πρόθυμοι».


Δυστυχώς όμως, ίσως άθελά τους, σύμμαχοι αυτής της προσπάθειας γίνονται ακόμα και βουλευτές και στελέχη της ΝΔ . Έτσι λοιπόν προκειμένου να φανούν ότι αγωνίζονται για τη δικαίωση ενός προσώπου που δεν χρειάζεται τη δική τους συνδρομή, μιας και το έχει ήδη δικαιώσει η ιστορία στη συνείδηση της κοινωνίας, «ρίχνουν νερό στο μύλο» του ΣΥΡΙΖΑ, μετατρέποντας έτσι τους εαυτούς τους σε… νεροκουβαλητές ενός συστήματος που υπονομεύει το κόμμα στο οποίο ανήκει ο Καραμανλής, αλλά – το κυριότερο- υπονομεύει την πορεία της ίδιας της Ελλάδος.

Στο σίριαλ λοιπόν της ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να μπει ένα τέλος. Και όλοι εκείνοι που από την πλευρά της ΝΔ το προωθούν και το παρακινούν πρέπει να καταλάβουν δύο πράγματα:

Πρώτον, ότι με τον κ. Γεωργίου ασχολείται η Δικαιοσύνη η οποία θα αποφανθεί. Και στη Δικαιοσύνη ή έχουμε ή δεν έχουμε εμπιστοσύνη. Και πάντως οφείλουμε να αναμένουμε τις αποφάσεις της πριν ένα σοβαρό κόμμα όπως η ΝΔ εξάγει πολιτικά συμπεράσματα.

Δεύτερον, με την μονόπλευρη στοχοποίηση του κ. Γεωργίου ουσιαστικά αθωώνεται ο κ. Παπανδρέου. 

Μήπως σε εκείνους που αναδεικνύουν το πρόσωπο του κ. Γεωργίου ως τον μοναδικό υπεύθυνο για το ότι η Ελλάδα μπήκε σε καθεστώς μνημονίων πρέπει να θυμίσουμε ότι ο μεγάλος υπεύθυνος γι’ αυτό το έγκλημα έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται Γιώργος Παπανδρέου;

Μήπως πρέπει να τους θυμίσουμε ότι τον Απρίλη του 2009 ο κ. Παπανδρέου αρνήθηκε τη συνεργασία στον Κώστα Καραμανλή ακόμα και για να διαπιστωθεί το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος της χώρας;

Μήπως πρέπει να τους θυμίσουμε ότι την ώρα που ο Κώστας Καραμανλής, σε όλα τα υπουργεία, μας είχε δώσει εντολή για το πώς θα περικόψουμε δαπάνες, ο Γιώργος Παπανδρέου ξεσήκωνε κάθε επαγγελματική τάξη προτρέποντάς την να διεκδικήσει όλο και περισσότερα; Μέχρι και ο ίδιος κατέβαινε σε διαδηλώσεις…

Μήπως πρέπει να τους θυμίσουμε ότι όταν ο Κώστας Καραμανλής δήλωνε στη ΔΕΘ, παραμονές εκλογών, ότι «παγώνει» μισθούς και συντάξεις, ο Γιώργος Παπανδρέου έταζε στους πάντες τα πάντα δηλώνοντας «λεφτά υπάρχουν»;

Μήπως πρέπει να τους θυμίσουμε ότι ενώ  ο Καραμανλής άφησε τα spread σε 134 μονάδες βάσεις  ο Παπανδρέου τα εκτίναξε στις πάνω από 1.000;

Μήπως πρέπει να του θυμίσουμε ότι ενώ ο τότε διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλος τον είχε προειδοποιήσει για ένα έλλειμμα στο τέλος του έτους της τάξης του 12% ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου μοίρασε 1 δις ευρώ σε μια υποτιθέμενη κοινωνική πολιτική, την οποία πλήρωσαν διπλή και τριπλή όλοι οι Έλληνες;

Ή μήπως, τέλος, πρέπει να τους θυμίσουμε τις απίστευτες δηλώσεις περί «τιτανικού» και ότι ηγείται ενός «διεφθαρμένου λαού»;

Αναμφισβήτητα ο κ. Γεωργίου έχει ευθύνες. Οι ευθύνες του όμως διερευνώνται από τη Δικαιοσύνη, την οποία πρέπει να αφήσουμε απερίσπαστη να κάνει τη δουλειά της. Το μόνο βέβαιο είναι ότι από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη διαπιστώσει αυτές τις ευθύνες ο κ. Γεωργίου θα είναι και ο μόνος  που θα πληρώσει.

Τις ευθύνες όμως του κ. Γιώργου Παπανδρέου ποιος τελικά θα τις διερευνήσει; Και ποιος θα πληρώσει γι’ αυτές;

Τα στελέχη της ΝΔ λοιπόν θα πρέπει να κατανοήσουν ότι όσο προβάλλουν μόνο τις ευθύνες Γεωργίου, τόσο ο κ. Παπανδρέου «τρίβει τα χέρια του» γιατί στη συνείδηση των πολιτών μειώνονται οι δικές του ευθύνες. 



Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο