Guest

Μεγάλης Παρασκευής ο λόγος

 

Μεγάλη Παρασκευή. Ημέρα πόνου.

 

«Επιστολή με την οποία τον καλεί να… βαπτιστεί Χριστιανός, απέστειλε στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Στο κείμενο 37 σελίδων ο Μητροπολίτης Σεραφέιμ αφού αναφέρεται σε θέματα επικαιρότητας, προτρέπει τον Τούρκο Πρόεδρο να βαπτιστεί Χριστιανός με ανάδοχο τον Βλαντιμίρ Πούτιν ενώ προτείνει η βάπτιση να γίνει στο Φανάρι από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.» Δεν ένιωσα καν την ανάγκη να γελάσω ή να το ειρωνευτώ. Ο χρυσοστολισμένος πάππαρδος αντί να σκύψει και να βοηθήσει τον 66χρονο, τον κάθε άπορο – φτωχούλη του θεού 66χρονο, έστειλε …επιστολή στον Ερντογκάν καλώντας τον να βαφτιστεί Χριστιανός για να μην πάει …στη κόλαση. Για δέκα λεπτά δημοσιότητας.

thanoraf-lampadaΜεγάλη Παρασκευή. Ημέρα θρήνου.

Τσίπρας: «Ο λαός στο τέλος της τετραετίας θα κρίνει ποιοι είναι αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα…» Μα ξέρουμε ποιοι χρεοκόπησαν την χώρα, οι νυν, οι τέως και οι επόμενοι εσείς, όλοι εσείς. «Για εκστρατεία λάσπης εναντίον του έκανε λόγο ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης,» και τι τον χαλάει, μήπως λασπωθεί; Αφού από γέννησης του στην πολιτική μέσα στη λάσπη βουτηγμένος είναι. Έχετε διαβάσει πουθενά, το παιδί του λαού, ο Άδωνις Γεωργιάδης ή το μισιακό ο Κούλης, εκτός από συγνώμες προς τον Σόιμπλε και ευχαριστίες προς το ΔΝΤ να έχουν πει το παραμικρό για τους 40,000 αστέγους και τους πάνω από 300,000 πεινασμένους που συμμετείχαν και συνέβαλαν στη δημιουργία τους; Έστω μια συγνώμη;

Μεγάλη Παρασκευή. Ημέρα αίματος και θανάτου.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν την ισχυρότερη μη πυρηνική βόμβα που διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους σε μια επιχείρηση που πραγματοποίησαν σήμερα στο Αφγανιστάν, ανακοίνωσε το Πεντάγωνο. Σύμφωνα με τέσσερις Αμερικανούς αξιωματικούς, τους οποίους επικαλείται το ειδησεογραφικό κανάλι CNN, η GBU-43, η «μητέρα όλων των βομβών» (MOAB), βάρους 10.000 κιλών, ερρίφθη στις 19.00 τοπική ώρα από ένα αεροσκάφος MC-130. Στόχος ήταν σήραγγες και σπήλαια που χρησιμοποιεί το Ισλαμικό Κράτος στην περιοχή Ατσίν της επαρχίας Νανγκαρχάρ.» Πόσο πιο κοντά μας έχει έρθει ο πόλεμος; Γιατί αυτή η βομβά, η μητέρα όλων των βομβών, ήταν προειδοποίηση για άλλον, Βορειοκορεάτη. Και επειδή το μήνυμα δεν ελήφθη, πόσες ακόμα βόμβες θα πέσουν και που οι επόμενες;

yellows-peiraiwsΜεγάλη Παρασκευή.

Χρόνια τώρα η κάθε μέρα για τη μισή Ελλάδα είναι Μεγάλη Παρασκευή. Η άλλη μισή ή απλά επιβιώνει ή ψάχνει αρπαχτές και βολεύεται προσαρμοζόμενη σαν τις κατσαρίδες. Και κάποια άλλη πεθαίνει στο πεζοδρόμιο. «Φίλε μου Θάνο, σύντομα θα είμαι πάλι στο δρόμο. Δεν ξέρω αν το αντέξω πάλι. Δεν θα αντέξω νομίζω. Στα 66 και με πρόβλημα υγείας πια…» Εγώ, τι απάντηση να δώσω σε αυτόν που σταυρώνεται …πάλι και πάλι και πάλι και πάλι;

 

Πριν από λίγους μήνες όλοι μας ανατριχιάσαμε στη δημοσίευση ότι δέκα άνθρωποι έχουν περιουσία που αντιστοιχεί στο εισόδημα του μισού πληθυσμού της γης. Στην Ελλάδα εκατό το πολύ άνθρωποι έχουν κάνει περιουσία κλεμμένη από τα έσοδα του 70% του πληθυσμού της χώρας. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται και πολιτικοί.

 

Δεν υπάρχουν ευχές για τον 66χρονο. Δεν υπάρχει Ανάσταση για τον 66χρονο. Υπάρχει μόνο Μεγάλη Παρασκευή, όπως κάθε μέρα είναι Μεγάλη Παρασκευή για τις χιλιάδες που κοιμούνται σε πάρκα και πεζοδρόμια, για τις δεκάδες χιλιάδες που πεινάνε. Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω στον 66χρονο γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εναλλακτικές και λύσεις. Υπάρχουν οι λίγοι που ζουν εις βάρος των πολλών υπό τη κάλυψη πολιτικών κι ενός σάπιου συστήματος πουλημένο από χρόνια σε νταβατζήδες.

 

Μεγάλη Παρασκευή

 

Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους — πού πια καιρός — μας συνεπαίρνει.

                                K.Π. Καβάφης από τα Ποιήματα 1897-1933

 

Να περάσετε ένα όμορφο Πάσχα στα μέτρα που μπορεί ο καθένας σας. Να είστε δυνατοί και ενωμένοι, γιατί αυτό ειδικά οι πολιτικοί μας δεν το θέλουν, είναι ο μόνος τρόπος για να διαιωνίζουν την διεφθαρμένη εξουσία τους επάνω μας.

Κατά τα άλλα …το ουρλιαχτό της Μεγάλης Παρασκευής του 2017: «Φίλε μου Θάνο, σύντομα θα είμαι πάλι στο δρόμο. Δεν ξέρω αν το αντέξω πάλι. Δεν θα αντέξω νομίζω. Στα 66 και με πρόβλημα υγείας πια…»

 

Μεγάλης Παρασκευής ο λόγος.

 

**************************************************

Μεγάλη Παρασκευή κι ο Θάνος μαζί με τις ευχές του άναψε …λαμπάδα. Να, στο μέγεθος των προσδοκιών του κι αυτός.

**************************************************

Στη φωτογραφία …η φωτιά που σβήνει.

**************************************************

Λυπάμαι αν το σημερινό μου άρθρο σας στεναχώρησε αλλά να λυπάστε αυτούς που ΔΕΝ θα κάνουν Πάσχα, ΔΕΝ θα ανάψουν κερί και σε μια τελείως εκδήλωση βιτρίνας, με κάμερες και φλας να τους αποθανατίζουν, γελοίοι πολιτικοί θα μοιράζουν σε πλαστικά κιασεδάκια …το αρνί της λαμπρής. ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΑΛΗΤΕΣ. Από το ένα το μισιακό τον Τσίπρα στο άλλο μισιακό τον Κούλη και με όλα τα δουλικά, χαφιέδες και ναζιστές, στα ενδιάμεσα, θα δώσουν ευχές στο «λαό» αλλά θα κρατήσουν υποσχέσεις μόνο στους δανειστές και στους νταβατζήδες που τους συντηρούν.



Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Μεγάλης Παρασκευής ο λόγος

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.


Μεγάλη Παρασκευή. Ημέρα πένθους. Και σιωπής.

«Φίλε μου Θάνο, σύντομα θα είμαι πάλι στο δρόμο. Δεν ξέρω αν το αντέξω πάλι. Δεν θα αντέξω νομίζω. Στα 66 και με πρόβλημα υγείας πια…» Μήνυμα στο φατσοβιβλίο που το κοιτάζω και το ξανακοιτάζω χωρίς να μπορώ να απαντήσω. Δεν ξέρω τι να γράψω. Δεν ξέρω αν υπάρχουν λέξεις για να απαντήσω σε αυτόν τον πολύ αληθινό άνθρωπο που τα τελευταία επτά χρόνια ακροβατεί μεταξύ επαιτείας και ζωής χωρίς σκέπη και φαγητό σε ένα κράτος που νομίζει ό,τι …διαπραγματεύεται. 66 χρονών.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο