Α. Κανένας πολιτικός αρχηγός, ή κρατικός αξιωματούχος, με εξαίρεση τον εκάστοτε πρόεδρο της δημοκρατίας, δεν χρειάζεται αστυνομική προστασία όπως προνοούν οι σημερινές ρυθμίσεις. Κανένας δεν διατρέχει κάποιο κίνδυνο στη νήσο μας. Από ποιον να κινδυνεύει δηλαδή; Αλλά, σε κάθε περίπτωση, εάν η αστυνομία κρίνει ότι κάποιος χρειάζεται κάποια προστασία, αυτό να είναι τεκμηριωμένο για κάποιο χρονικό διάστημα, όχι σε όλους, και όχι για πάντα. Πόροι και ανθρώπινη ικανότητα διατίθενται σε λάθος κατεύθυνση και αυτό συνιστά μια απολύτως άστοχη κίνηση από την πλευρά της πολιτείας. Πόροι και ανθρώπινη ικανότητα θα μπορούσαν να διατεθούν για τις πραγματικές ανάγκες μιας κοινωνίας στην οποία οι ανισότητες συνιστούν την κύρια για την προώθηση μιας πολιτικής με περισσότερη κοινωνική ευαισθησία.
Β. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται η μετατροπή της αστυνομικής προστασίας σε επίδομα οδηγού-πράξη του 2005. Αν, έστω, με τη λάθος διάθεση αστυνομικής προστασίας, κάποιος κομματικός αρχηγός διαφωνεί, απλά δεν την λαμβάνει και δεν νοείται μετατροπή της σε επιδόματα οδήγησης. Πώς συνδέονται αυτά μεταξύ τους; Τι σημαίνει δεν θέλω αυτό, και το αντισταθμίζω με κάτι άλλο; Αυτή η πρακτική, εκτιμώ, ότι δεν είναι σύννομη και γι’ αυτό η χρήση του χωρίς δημόσια καταγραφή επέτρεψε τη σιωπή, την αβελτηρία και τη εν τέλει τη συγκάλυψη. Σε κάθε περίπτωση η πολιτεία που οργάνωσε, συναίνεσε και ανέχθηκε αυτή την πρακτική, οφείλει να πάρει αποφάσεις και να την καταργήσει χωρίς καθυστέρηση.
Γ. Τα πιο πάνω θέματα δείχνουν πόσα μικρά και μεγάλα θέματα παραμένουν στο απυρόβλητο για δεκαετίες. Η σειρά από αυτές τις συνεχείς, μικρές έρευνες που κάνει ο Γενικός Ελεγκτής οδηγούν στην αποκάλυψη πλήθους από παραδείγματα μη χρηστής διοίκησης, γεγονός που εκπλήττει την κοινωνία μας για το μέγεθος της συγκάλυψης που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Η αποστασιοποίηση των πολιτών, η αποχή από τις εκλογικές αναμετρήσεις, δείχνουν μια εξαιρετικής σημασίας θετική πρωτοβουλία των πολιτών. Ζητούν, με την αποχή τους διεκδικούν μια διαφορετική πολιτική ζωή, ζητούν αλλαγές, διαφάνεια, νέο πολιτικό ήθος. Η κοινωνία μας κρίνει πλέον τα πράγματα με έναν πιο αυστηρό τρόπο. Δεν γίνεται πολιτικοί αρχηγοί, τέως πρόεδροι της δημοκρατίας, τέως πρόεδροι της βουλής, σύζυγοι τέως προέδρων, να θέλουν ένα, δύο, πέντε, ή και περισσότερους αστυνομικούς για προστασία -από ποιον; Είναι σύμπτωμα παρακμής το γεγονός ότι κανένας πολιτικός που ανήκει στην ομάδα αυτή, δεν αποποιήθηκε του δικαιώματος αυτού, λέγοντας το πολύ απλό: «δεν χρειάζομαι αστυνομική προστασία, το σύστημα αυτό προτείνω να καταργηθεί, λέω τέρμα στη διασπάθιση δημόσιου χρήματος!».
Χωρίς αμφιβολία, παίζει έναν χρήσιμο ρόλο η δραστηριότητα και οι παρεμβάσεις του Γενικού Ελεγκτή, καθώς οι αξίες της ελεγξιμότητας και της τήρησης των κανόνων έχουν μπει σε μια κανονική σειρά. Ωστόσο, το ζήτημα με την αστυνομική προστασία και τους οδηγούς δείχνουν πόσα πολλά και απίθανα ταλαιπωρούν την δημόσια ζωή της πατρίδας μας. Είναι σημαντικό το ότι βγαίνουν στη δημόσια ατζέντα, είναι πολύ σημαντικό το ότι η κοινή γνώμη μαθαίνει να βλέπει τα πράγματα πιο ρεαλιστικά.
