Κουμπουροφόροι απειλούμενοι

του Θάνου Καλαμίδα.

Σήμερα θα σας ξεκινήσω με κάτι που έγινε στη Φιλανδία αυτές τις μέρες. Το σοσιαλιστικό κόμμα που λέτε αποφάσισε να κάνει μερικές αλλαγές στα πρόσωπα που το αντιπροσωπεύουν στον κυβερνητικό συνασπισμό σε υπουργικές θέσεις. Τίποτα μεμπτό και απόλυτο δικαίωμα του, θα πείτε, άλλωστε το κάνουμε και στην Ελλάδα. Έλα όμως που όλα τα καινούργια πρόσωπα, οι καινούργιοι υπουργοί ήταν γυναίκες.

Τίποτα μεμπτό θα μου ξαναπείτε και αφού το αξίζουν γιατί όχι. Εδώ η Αννούλα έγινε υπουργός στην Ελλάδα στο παρελθόν για να συμμετέχει ένας Νταλάρας ακόμα και στη κυβέρνηση, να μην μπορούν να γίνουν πολλές Αννούλες μέλη της φιλανδικής κυβέρνησης; Αμ δε! Κάποιος ενοχλήθηκε. Μάλιστα κύριε. Γιατί σου λέει, τι γίναμε τώρα με τόσες γυναίκες στη κυβέρνηση; Ο Κατάινεν και το χαρέμι του; Και γιατί μόνο αυτός; Βέβαια αν δεις τη φάτσα της Γιούτα, ξέρετε την Ουρπιλάινεν την Φιλανδή οικονομολόγα νηπιαγωγό, δεν ξαναπάς με γυναίκα, αλλά λέμε τώρα. Ή καλύτερα λέει ο κύριος.

Όμως ο κυριούλης δεν μπορούσε να τα πει όλα αυτά, είπε κάτι πολύ καλύτερο. Είπε ότι η αύξηση άρα η πλειοψηφία γυναικών στο υπουργικό συμβούλιο απειλεί τους άντρες και ειδικά το σοσιαλιστικό κόμμα δείχνει ότι αγνοεί τον άντρα εργάτη! Μάλιστα ο κυριούλης. Αυτός έστριψε χωρίς φλας στο αντίθετο ρεύμα και του φταίει ο καιρός.

Τώρα μαντέψτε ποιος τα είπε αυτά. Άντε να σας βοηθήσω λιγάκι. Είναι χοντρός στο μυαλό, χοντρόπετσος στα συναισθήματα, χαιρετά φασιστικά και θεωρεί τον εαυτό του άντρα. Τώρα ποιος του είπε ότι όποιος φοράει παντελόνια είναι και άντρας αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία και θα επανέλθουμε.

Άτιμα, το μυαλό σας όλο στο Μιχαλολιάκο πάει αλλά δεν είπαμε ότι μιλάμε για Φιλανδία; Λοιπόν αυτά τα σοφά λόγια τα είπε ο γραμματέας και αρχηγός των Αληθινών Φιλανδών, ομογάλακτων και ομοφασιστών της Χρυσής Αυγής στη Φιλανδία, Τίμο Σόινι. Αυτά στη πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στην ιστορία που οι γυναίκες απόκτησαν το δικαίωμα ψήφου. Που παρ' όλες τις προσπάθειες για ισότητα οι γυναίκες ακόμα βρίσκονται σε θέματα δικαιωμάτων στον εργασιακό τους χώρο στο 75% των ανδρών. Στη χώρα που για δεκαετίες η ισότητα έγινε αυτοσκοπός κυβερνήσεων. Τέτοιο θράσος οι φασίστες. Να βγάζουν τα κόμπλεξ τους ακόμα και στο χώρο του κοινοβουλίου.

Είδατε τώρα τι μου κάνετε; Έβαλα μαζί τις λέξεις κομπλεξικοί φασίστες, θράσος και ντεμέκ αντριλίκι και να σου που το μυαλό μου πήγε στη Χρυσή Αυγή.

Εδώ κολλάει παρένθεση.

Η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής όχι μόνο στο Ελληνικό κοινοβούλιο αλλά και στην Ελληνική κοινωνία με προσβάλει σαν άνθρωπο και σαν δημοκράτη. Το να σιωπώ στο όνομα του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου – κάτι που συχνά διακηρύσσει το κόμμα που έχει σκοπό να πνίξει κάθε δικαίωμα συμπεριλαμβανομένου και αυτού του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου – δείχνει αδιαφορία για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και φόβου μπροστά σε πολιτικά και κοινωνικά παράσιτα.

Το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής δεν είναι αποκλειστικά Ελληνικό αλλά για την Ελλάδα που υπέφερε μια πεντάχρονη κατοχή, εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, εκατοντάδες εκτελέσεις και μια επτάχρονη δικτατορία με εξορίες, βασανισμούς και θανάτους είναι απαράδεκτο η ύπαρξη ενός κόμματος που ταυτίζεται με αυτά τα γεγονότα και μάλιστα με κοινοβουλευτική ιδιότητα. Κι αν σήμερα υπάρχουν τετρακόσιες χιλιάδες Εφιάλτες την ίδια στιγμή υπάρχουν έξη εκατομμύρια Έλληνες.

Και ναι θα έπρεπε να είναι προσωπικό για τον καθένα μας, γιατί σήμερα χτυπάνε την πόρτα των μεταναστών αλλά αύριο θα χτυπήσουν τη δικιά μας όπως ακριβώς κάνανε και στο παρελθόν είτε σαν Γερμανοστολιάδες ξεφτιλίζοντας την φουστανέλα είτε σαν τον χαφιέ της γειτονιάς την περίοδο της χούντας.

Και για να κλείνω την παρένθεση, μην κουράζεστε με διάφορα email. Πρώτον, δεν είναι κατόρθωμα να βρείτε το mail μου έτσι όπως είναι το ιντερνέτ σήμερα (άκου το βρήκαν μέσω μυστικών υπηρεσιών, οι γελοίοι) και δεν το έκρυψα ποτέ μου. Δεν είμαι σαν εσάς, δεν κρύφτηκα ποτέ μου και τα γραφόμενα μου τα υπογράφω. Δεύτερον, στην Ελλάδα ήμουν για περισσότερο από ένα μήνα, δεν κρυβόμουν και κανένα πόδι η χέρι δεν έσπασε αν ανησυχείτε για την υγεία μου.

Παράσιτα που νομίζουν ότι είναι άντρες. Με όπλα στην Ελληνική Βουλή. Αν είναι δυνατόν! Φτάσαμε στο σημείο η οπλοφορία μέσα στη Βουλή να γίνει θέμα συζήτησης με επέμβαση του πρόεδρου της Βουλής και την ανάγκη αλλαγής του κανονισμού λειτουργίας της. Αν είναι δυνατόν!

Αλλά γιατί κάποιος κουβαλάει μόνιμα επάνω του ένα περίστροφο όταν δεν είναι μέσα στα όρια της δουλειάς του όπως οι αστυνομικοί; Η λογική λέει ότι υπάρχουν τρεις λόγοι. Για άμυνα, για εκφοβισμό/απειλή ή γιατί ψυχολογικά δίνει μέγεθος σε κάτι που του λείπει. Για την τελευταία περίπτωση πιο αρμόδιοι είναι οι ψυχολόγοι και όχι η λογική. Αλλά σε αυτό το τελευταίο θα επανέλθουμε.

Πάμε λοιπόν με το πρώτο. Γιατί ένας βουλευτής της Ελληνικής Βουλής χρειάζεται να οπλοφορεί μέσα στα όρια της Ελληνικής Βουλής. Γιατί φοβάται. Γιατί όμως να φοβάται ένας Έλληνας Βουλευτής; Ο μόνος λόγος θα είναι αν έχει απειληθεί και μάλιστα έχει απειληθεί τόσο έντονα ώστε να έχει τρομάξει. Το να κουβαλάς όπλο δεν είναι απλή υπόθεση ακόμα κι αν έχεις απειληθεί. Πρέπει να είσαι τρομοκρατημένος.

Πάμε άλλη μια παρένθεση. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας ανακάλυψα κάτι που έκπληξε ακόμα και σοκάρισε κι έμενα τον ίδιο. Ήμουν καλός στη σκοποβολή. Έτσι και με την επιμονή κάποιου φίλου μου χρόνια αργότερα δεν ήμουν αρνητικός σε πρόταση φίλου μου να γραφτούμε σε αθλητικό σκοπευτικό όμιλο. Αυτά στην Αγγλία. Στην αρχή πήγαινα μόνο με το φίλο μου όταν είχε ευκαιρία αλλά μετά από λίγο άρχισα να πηγαίνω και μόνος μου και σιγά σιγά μεταμορφώθηκε σαν μια μέθοδος να ξεσπώ από την καθημερινότητα μου που πολλές φορές με δυσκόλευε. Υπήρχαν φορές που έκανα βολές μέχρι που κουραζόταν το χέρι μου αλλά πάντα απόφευγα την συμμετοχή σε αγώνες παρ’ όλη την εμμονή των διαφόρων προπονητών στο χώρο βολής.

Ένα κυριακάτικο απόγευμα ήμουν μόνος μου και μάλλον πολύ στενοχωρημένος με κάτι που μου είχε συμβεί και έριχνα τη μια βολή μετά την άλλη σχεδόν χωρίς να κοιτάζω. Πίσω μου καθόταν ένας άντρας περασμένης ηλικίας που η αλήθεια είναι ότι δεν τον είχα δει μέχρι που μου μίλησε. Μου συστήθηκε τονίζοντας ότι κάποτε ήταν αξιωματικός του βρετανικού στρατού και μάλιστα είχε υπηρετήσει και σε ένα δυο πολέμους. Και ύστερα μου είπε απλά ότι δεν είναι το ίδιο να χτυπάς στόχους και το ίδιο να χτυπάς ανθρώπους και όταν κρατάς ένα όπλο ακόμα και για σπορ πρέπει να θυμάσαι ότι αυτό το όπλο μπορεί και να σκοτώσει ανθρώπους. Από τότε το χόμπι μου και για μεγάλο διάστημα έγινε το ποδήλατο και δεν ξαναπάτησα ποτέ το πόδι μου στο σκοπευτήριο. Τόσο το βάρος ενός περίστροφου.

Άρα πόσο φοβισμένος πρέπει να είναι ένας βουλευτής του Ελληνικού κοινοβουλίου και τι απειλές έχει δεχτεί για να κουβαλάει ένα περίστροφο μέσα στην υπέρ-ασφαλή Ελληνική Βουλή; Κι αν ο Έλληνας Βουλευτής χρειάζεται ένα περίστροφο μέσα στην Ελληνική Βουλή για λόγους άμυνας τότε πόσο ανυπεράσπιστοι είναι όλοι οι άλλοι απ’ έξω; Οι απλοί έλληνες πολίτες.

Αν συμβαίνει οτιδήποτε από αυτά τότε έχουμε τρομακτικό πρόβλημα και όχι απλά σαν Βουλή, αλλά και σαν δημοκρατία και σαν κράτος και σαν έθνος και είναι ανάγκη να παρθούν άμεσα μέτρα να υπερασπιστούμε την χώρα μας.

Η δεύτερη περίπτωση είναι πιο απλή. Όπλο για εκφοβισμό ή απειλή κουβαλάνε οι εγκληματίες, οι τρομοκράτες και οι ψυχασθενείς. Τελεία και παύλα που έλεγαν και οι παλαιότεροι. Και στις τρεις περιπτώσεις αρμόδιοι είναι οι ψυχίατροι και με τίποτα δεν θα έπρεπε να κατέχουν όπλο όσοι ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία. Αρμόδιοι είναι οι ψυχίατροι και για τους μικροτσούτσουνους και σύμφωνα με το νόμο δεν άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα δεν θα έπρεπε να φέρουν όπλο. Για τους μικροτσούτσουνους υπάρχουν κι άλλες λύσεις πιο ανώδυνες, ας πάρουν ένα Χάμερ!

Τώρα σε πια από τις τρεις κατηγορίες ανήκουν οι αξιότιμοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής το αφήνω σε σας. Συνδυασμός δεύτερης και τρίτης κατηγορίας δεν αποκλείεται.

Αλλά το θέμα της οπλοφορίας είναι πιο σοβαρό. Συνήθως, κι εδώ θα συμφωνήσουν και οι ψυχίατροι, η κατοχή όπλου και η δημόσια οπλοφορία κρύβει και μια δόση παράνοιας. Παράνοια σημαίνει και ευκολία στη χρήση του. Τη συνέχεια την αφήνω στη φαντασία σας και στην αίσθηση ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν έλληνες Βουλευτές παρανοϊκοί εκ προοιμίου που βλέπουν παντού συνομωσίες μεταναστών η κουμουνιστών και κουβαλάνε στην κωλότσεπη πιστόλι. Πιστόλι που το βγάζουν σε δημοτικές συγκεντρώσεις αφού χτυπήσουν δωδεκάχρονα. Την επομένη φορά τι θα κάνουν;

Και δυστυχώς οι κουμπουροφόροι δεν ανήκουν μόνο στο χώρο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και εδώ αρχίζει η τραγωδία. Για εκείνους ποια είναι η δικαιολογία;

*************************************************************

Κύριε Καμένε εσείς σε πια ομάδα κουμπουροφόρων ανήκετε. Το χάμερ δεν είναι αρκετό, ε;

*************************************************************

Αντωνάκη, φάσεν σένμε σίλε;

Τι, μόνο εσύ θα μιλάς κινέζικα; Μωρέ εγώ τον κινέζο!

Guest

Κουμπουροφόροι απειλούμενοι

Apopseis.gr

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Πρόσφατα Άρθρα

ΑΡΧΕΙΟ

Κουμπουροφόροι απειλούμενοι