γράφει ο Βασίλης Κουτσούμπας.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1973 νέοι στην Αθήνα ξεκινούν κάτι που έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις που ακολούθησαν εκείνο το κρύο πρωινό.
Κηρύσσουν μια επανάσταση με σκοπό και απέχουν από τα μαθήματα τους κόντρα σε ένα καθεστώς που εκφράζει την ανελευθερία, το μίσος και τον φόβο και σημαδεύει ανεξίτηλα την πορεία της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο. Με όπλα τους το θάρρος, την έντονη νεανική αμφισβήτηση και βαθύ τους πόθο να κερδίσουν πίσω αυτά που κάποιοι τόσο βίαια και απρόσμενα τους πήραν, επιλέγουν να γίνουν <<ελεύθεροι πολιορκημένοι>>.
Οι μέρες που ακολούθησαν και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα, γνωστά σε όλους.
46 χρόνια μετά, η εξέγερση αυτή αποδεικνύει ότι τα μηνύματα της εξακολουθούν να είναι επίκαιρα. Μέσα σε ένα κλίμα πόλωσης, τοξικότητας και ανασφάλειας, έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε δρόμους που τέμνονται και δεν χωρίζουν.
Εκείνες τις ημέρες, μέσα στο ιστορικό αυτό κτήριο, οι ιδεολογίες έσβησαν και έδωσαν τόπο σε κάτι πιο δυνατό. Σε μια ιδέα που ξεπερνάει ιδεολογικά πρίσματα, τις ταμπέλες του δεξιού, κεντρώου ή αριστερού και προτάσσει το μήνυμα ότι το <<πολυτεχνείο>> δεν ανήκει σε κανέναν. Την ιδέα της ελευθερίας.
Αυτή ήταν και η υπέρβαση.
Είτε ήσουν ανάμεσα στους γενναίους εκείνους εκφωνητές του ραδιοφωνικού σταθμού που ύψωσαν το ανάστημα τους και χάραξαν στο υποσυνείδητό μας τις δύο αυτές λέξεις που άντεξαν το πέρασμα του χρόνου, είτε ήσουν ένας νεαρός δημοσιογράφος που έστελνες μήνυμα δημοκρατίας από το μακρινό Μόναχο, ήρθε η ώρα να μας στείλεις ακόμη ένα μήνυμα.
Αποδέκτες ελπίζω να είμαστε όλοι εμείς. Η γενιά της πόλωσης και του φανατισμού και τόπος θα είναι η Ελλάδα του 2019, ημέρα Παρασκευή 15 του Νοέμβρη.
Και το μήνυμα γράφει :
‘ Αν και οι αφετηρίες σας μπορεί να είναι διαφορετικές, να θυμάστε ότι ο προορισμός σας είναι κοινός.’
