Σήμερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αν αθροίσουν τις δυνάμεις τους, παραμένουν, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της MRB μια ισχυρή μειοψηφία της τάξης του 33% (17% ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ 16%). Φυσικά αν γινόντουσαν εκλογές αύριο δεν θα ήταν αυτά τα αποτελέσματα λόγω της πόλωσης που θα επικρατούσε, αλλά ένα είναι σίγουρο: Η σημερινή ΝΔ και ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες. Επίσης είναι βέβαιο ότι σε καμία περίπτωση το άθροισμα των δυνάμεών τους δεν εκφράζει την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Σε περίπτωση που υπήρχε συνεργασία μεταξύ τους το μόνο που θα συνέβαινε θα ήταν η ΝΔ να προσθέσει περαιτέρω φθορά στην υπάρχουσα και να απολέσει ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία της.
Θα αναρωτηθείτε: «Μα καλά εσύ τα λες αυτά που ανέκαθεν από την αρθρογραφία σου ήσουν υπέρ των συναινετικών λύσεων;». Ναι. Έτσι είναι και εξακολουθώ να είμαι υπέρ των συναινετικών λύσεων, αλλά με κόμματα και πρόσωπα που ξέρουν τι θα πει συναίνεση και γνωρίζουν ποιο είναι το καλό της χώρας. Δυστυχώς από την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης απουσιάζει ακόμα και η στοιχειώδης λογική. Οπότε θεωρώ ότι είναι παράλογο να συζητεί κανείς για οποιαδήποτε συνεργασία. Άλλο συναίνεση για την επίλυση κάποιου προβλήματος και άλλο συνεργασία. Δεν είναι δυνατόν να συνεργαστείς με κάποιους που κάνουν χειρότερα λάθη από εκείνα που έκανες εσύ ως κυβέρνηση. Και κυρίως δεν είναι δυνατόν να συνεργαστείς με εκείνους που μέσα από μια επικίνδυνα φασίζουσα νοοτροπία όχι μόνο είναι πιο ανάλγητοι από εκείνους που μέχρι πέρσι κατηγορούσαν, αλλά θεωρούν ότι η εξαθλίωση στην οποία έχουν καταδικάσει τους Έλληνες τους κάνει καλό, επειδή τα νέα φορολογικά μέτρα προέρχονται από την… Αριστερά.
«Και τι θα γίνει; Θα πάμε πάλι σε εκλογές; Γιατί δεν κάνουμε ‘’οικουμενική’’ κυβέρνηση;», είναι τα ερωτήματα που θα θέσει κάποιος καλόπιστος.
Την «οικουμενική» δεν την θέλει ο κ. Τσίπρας γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί να γίνει «οικουμενική» με τον ίδιο πρωθυπουργό. Τις εκλογές επίσης δεν τις θέλει γιατί ξέρει ότι είναι πιθανόν να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τη θέση του και κανείς όταν είναι σε μειονεκτική θέση δεν μπορεί να παίξει με τη φωτιά. Αναζητεί λοιπόν συμμαχίες έρποντας και επαιτώντας τη στήριξη του Λεβέντη που ως πολύφερνη νύφη του κάνει κόνξες και τσαλιμάκια. Το ερώτημα είναι θα ενδώσει; Και αν ναι, τότε τι θα κάνει ο άλλος εταίρος, ο Π. Καμμένος; Και αν το δεχθεί μέχρι πότε θα μπορούσε να επιβιώσει μια τόσο ετερόκλητη συμμαχία;
Όλα αυτά δείχνουν ότι σύντομα οι πολίτες θα στραφούν και πάλι στη ΝΔ. Το ερώτημα είναι αρκεί, υπό τις παρούσες συνθήκες, μια νίκη της ΝΔ με ένα ποσοστό της τάξης του 33% μέχρι 35%; Θα μπορέσει να κυβερνήσει;
Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για συμμαχικές κυβερνήσεις και για περαιτέρω κατακερματισμό των δυνάμεων των κομμάτων η ΝΔ έχει χρέος να αναζητήσει την πλειοψηφία. Ο λαός έχει κουραστεί από την ασυνεννοησία που υπάρχει στον πολιτικό μας βίο. Οι πολίτες ψάχνουν αποκούμπι κι ελπίδα. Την ελπίδα αυτή μπορεί να τους τη δώσει μια αναγεννημένη Νέα Δημοκρατία. Μια ΝΔ η οποία θα αγκαλιάσει όλους τους πολίτες και όλα τα στελέχη της, ανεξάρτητα από τον ποιόν ψήφισαν στις εσωκομματικές εκλογές. Κοιτούσα το υπουργικό συμβούλιο του Κώστα Καραμανλή λίγο πριν τις εκλογές του 2009 και σκεφτόμουν ότι σε εκείνο το τραπέζι το 80% και πλέον όσων καθόντουσαν δεν τον είχαν στηρίξει στις εσωκομματικές εκλογές του 1997. Κατάφερε όμως να ενώσει τη ΝΔ, έστω και μέσα από τρικυμίες, και να την οδηγήσει ενωμένη σε αλλεπάλληλες νίκες.
Σήμερα χρέος του νέου προέδρου της ΝΔ –όποιος κι αν εκλεγεί- πρέπει να είναι η ριζική ανανέωση του κόμματος. Ο κομματικός μηχανισμός πρέπει να ανοίξει στην κοινωνία. Με συζητήσεις για φλέγοντα ζητήματα στις οποίες θα καλούνται και εξωκομματικοί. Η ΝΔ πρέπει να ανοίξει σε νέες ιδέες και απόψεις που θα αγκαλιάζουν και όχι θα αντιμάχονται την κοινωνία. Ιδεολογικά η ΝΔ ήταν πάντα προοδευτικό κόμμα και δεν φοβόταν ποτέ να βάλει το νέο δίπλα από το παραδοσιακό και να συνθέσει θέσεις και απόψεις.
Χρέος του νέου αρχηγού είναι να αγκαλιάσει τους επαγγελματίες. Αυτούς δηλαδή που έχουν κυνηγηθεί περισσότερο από τον καθένα στα χρόνια της κρίσης. Και αυτό πρέπει να το κάνει όχι για ψηφοθηρικούς λόγους, αλλά γιατί οι ελεύθεροι επαγγελματίες και η ελεύθερη αγορά είναι εκείνοι από τους οποίους θα προέλθουν νέες θέσεις εργασίας.
Πρέπει να καταθέσουμε νέες ιδέες και πρόγραμμα για μείωση των φόρων και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας η οποία στην Ελλάδα με την ιδεολογική κυριαρχία επί δεκαετίες της Αριστεράς, εξακολουθεί να βρίσκεται υπό διωγμό.
Ο νέος αρχηγός της ΝΔ οφείλει όμως να ενισχύσει τις δομές του κοινωνικού κράτους, της παιδείας και της ασφάλειας των πολιτών και της χώρας, τομείς στους οποίους το κράτος πρέπει να εξακολουθήσει να έχει τον πρώτο λόγο. Και οι οποίοι μέσα στη δίνη της κρίσης έχουν αποδυναμωθεί επικίνδυνα με αποτέλεσμα να έχει διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή και να απειλείται η κοινωνική γαλήνη, η οποία είναι καθοριστική για την ύπαρξη πολιτικής κι εν συνεχεία οικονομικής σταθερότητας. Πρέπει λοιπόν να προστατευθούν πάση θυσία οι κοινωνικά αδύναμοι και να περιφρουρηθεί η ασφάλεια των πολιτών.
Παράλληλα πρέπει να καταθέσει πρόγραμμα για την ενίσχυση της παιδείας, τομέας που έχει σχέση με το μέλλον και την επιβίωση του έθνους μας.
Το κυριότερο όμως, ο νέος αρχηγός της ΝΔ, πρέπει να μιλήσει με ειλικρίνεια στους πολίτες. Περιθώρια για λόγια παχιά και μεγάλα δεν υπάρχουν. Όσο σκληρή κι αν είναι η αλήθεια οι πολίτες πρέπει να την ξέρουν. Αν είναι να κερδίσει η ΝΔ την εξουσία στηριζόμενη πάνω σε ψεύτικες υποσχέσεις καλύτερα να μην την κερδίσει γιατί αυτή θα είναι και η θανατική της καταδίκη.
Πρέπει η ΝΔ και τα στελέχη της να μιλήσουν στο λαό με βάση τη λογική και με ειλικρίνεια. Μόνο έτσι θα κερδίσει η ιστορική παράταξή μας και πάλι την εμπιστοσύνη του λαού. Μόνο έτσι μπορεί να ξαναγίνει μεγάλη και δυνατή. Μόνο έτσι μπορεί να αγγίξει και πάλι ποσοστά που θα της δίνουν άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και η προοπτική αυτή δεν αποτελεί ουτοπία, αλλά στόχο που μπορεί να υλοποιηθεί, αν αφήσουμε πίσω ό,τι παλιό μας βαραίνει και προχωρήσουμε δυναμικά προς το μέλλον πείθοντας το λαό ότι η αναγεννημένη ΝΔ μπορεί να του δώσει την ελπίδα που του στέρησαν.
