Έφυγα για πολλοστή φορά από το Ελληνικό βρίζοντας τον ταρίφα που κόντεψε να μου πάρει μια περιουσία με το τρυπημένο ταξίμετρο και γύρισα μετά από λίγα χρόνια σε ένα υπερσύγχρονο αεροδρόμιο, σε προαστιακό και μετρό. Μεγάλες αλλαγές, συγκλονιστικές για όσους ακόμα θυμούνται πως ήταν να φεύγεις από το Ελληνικό και μια Αθήνα χωρίς μετρό. Αλλά μετά ήρθε ο λογαριασμός! Ήρθαν και οι νταβατζήδες κι όλοι αυτοί που φάγανε, φάγανε, φάγανε, σε σημείο που να πιστεύεις ότι αυτό το μετρό δεν φτιάχτηκε από μάρμαρα αλλά από λευκόχρυσο. Κι’ όλα τα ίδια έμειναν. Καταφέρανε μέσα από αυτό που άλλαξε να αποδείξουν ότι όλα τα ίδια έμειναν. Από τα χρόνια του γέρου Καραμανλή και την ανασυγκρότηση της Αθήνας μέχρι τον Σημίτη και τον Κωστάκη κάποιοι πάντα τρώγανε και πολλοί πεινάγανε. Τα ίδια και τα ίδια. Αλλά τα τελευταία χρόνια τρώγανε και χωρίς έλεγχο. Οι ίδιοι και ίδιοι. Και συνεχίζουν να τρώνε, μνημόνια ξεμνημόνια. Κάποια ονόματα αλλάξανε μόνο.
Όσοι με διαβάζουν θα θυμούνται ότι προ πρώτη-φορά-αριστερά, στο τέλος όλων μου των άρθρων, πάντα ευχόμουνα να μη μας βγει ο Τσίπρας ένας άλλος Αντρέας. Δεν ευχόμουνα να κερδίσω το λαχείο καλύτερα; Προσωπικά έχω μεγάλη πικρά από την εποχή της αλλαγής. Του Αντρέα εννοώ, του mea culpa Αντρέα. Όχι απλά η αλλαγή δεν έγινε, αλλά στο τέλος έγινε Μιμή, Κατσιφάρας, Άκης, Σκουλαρίκης, Γιαννόπουλος, Λαλιώτης και Κοσκωτάς με πάμπερς. Τώρα όπου Κοσκωτάς βάλτε Μαριδάκης. Για τα υπόλοιπα ονόματα νιώστε άνεση, υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι σήμερα, σουπερμάρκετ γραφικών ο Σύριζα του Τσίπρα. Φιγούρες τραγικά γραφικές που ό,τι αγγίζαν καταστρεφόταν, φιγούρες τραγικά γραφικές που ό,τι ακουμπάνε το καταστρέφουν.
Ξέρετε ποια είναι η μεγαλύτερη ειρωνεία που νιώθω, και που την νιώθω να με βαραίνει άσχημα; Ότι όχι μόνο ο Τσίπρας μας κορόιδεψε όπως ο Αντρέας, αλλά ότι την πάθαμε για δεύτερη φορά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Δεν μάθαμε ρε γαμώτο. Αυτό είναι που με σκοτώνει περισσότερο. Είπαμε, όποιος δεν μαθαίνει από τα λάθη του είναι καταδικασμένος να τα επαναλάβει. Αλλά τόσο χοντρά ρε γαμώτο; Τόσο χοντρά;
Ο Αντωνάκης μας είπε ψέματα, μας κορόιδεψε, μας ξεπούλησε και μας κατέστρεψε με μια ωμότητα που κάνει ακόμα και τους ψυχοπαθείς να χλωμιάζουν, αλλά τον Αντωνάκη τον ξέραμε και ας μην αλληλοκοροϊδεύονται, αυτοί που τον ξέρανε καλύτερα από όλους μας ήταν οι ΝΔημοκράτες. Ένας καιροσκόπος κρυφοφασίστας, το ιδεολογικό νόθο παιδί του γεφυροποιού Αβέρωφ, που για να ικανοποιήσει τις καθαρά προσωπικές του φιλοδοξίες ήταν σε θέση να θυσιάσει τους πάντες, να προδώσει τους πάντες και να πατήσει επί πτωμάτων στην κυριολεξία. Για όσους έχουν απορία για το τελευταίο ας …γκουγκλάρουν το επώνυμο μου.
Πιο ΝΔημοκράτης είναι ο Καμμένος από τον Σαμαρά, ό,τι και να λένε. Διεφθαρμένος, όχι γιατί του ακουμπήσανε τίποτα πάμπερς – αν και η ιστορία δεν έχει γραφτεί ακόμα και άγνωστες οι βουλές της Πειραιώς και λοιπών νταβατζήδων – αλλά γιατί η προσωπική του, η δημόσιά του και δει η πολιτική του ιστορία έχει φτιαχτεί και στηριχτεί σε συνεχόμενες και επαναλαμβανόμενες προδοσίες. Προδοσίες προς τη χώρα, τους πολίτες της, τις ιδέες, ακόμα και τους προσωπικούς του φίλους, (είπαμε, για απορίες …γκουγκλάρετε). Ένας πολιτικός που η θέση του είναι στο βόθρο της ελληνικής ιστορίας παρέα με τον Σημίτη.
Αλλά τον Αντωνάκη τον ξέραμε. Δεν περιμέναμε κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό. Ξέραμε ότι στη πρώτη ευκαιρία θα προδώσει, θα αποστατήσει από τις υποχρεώσεις του, θα δραπετεύσει όπως κάνουν όλοι οι δειλοί προδότες. Δεν μας απογοήτευσε σε τίποτα. Ακόμα κι όταν αποχωρούσε από το πρωθυπουργικό γραφείο το έκανε με τα χαρτιά υγείας αγκαλιά. Αντωνάκης είναι, δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο. Αλλά από τον Τσίπρα θέλαμε κάτι καλύτερο, όπως με τον Αντρέα. Μας υποσχέθηκε το καλύτερο και σε παιδί και σε τρελό δεν τάζεις αν δεν μπορείς να κρατήσεις την υπόσχεσή σου. Το λόγο σου. Τίποτα ο Τσίπρας. Ένας Αντρέας σε επανάληψη ο Τσίπρας. Μάλιστα το τρομακτικό είναι ότι αυτό που έκανε ο Αντρέας στην Ελλάδα σε μια πορεία δέκα χρονών, ο Τσίπρας το έκανε σε ενάμιση χρόνο. Fast-forward. Της γρήγορης εκσπερμάτωσης ο Αλέξης.
Προσπάθησα να παρακολουθήσω τη συζήτηση για το μάθημα των θρησκευτικών. Μιας και όλα πάνε καλά σε αυτή τη χώρα, μιας και η παιδεία μας λειτουργεί άψογα, μιας και έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα μας, ας ασχοληθούμε και με το τι πρέπει να διδάσκεται στην ώρα των θρησκευτικών. Πως το λένε αυτό που …ξυρίζεται; Ε κάπως έτσι. Κύριε Φίλη τώρα που έχετε πάρει φόρα δεν κόβετε και την χημεία και τους λογάριθμους; Εφιάλτης μου είχαν γίνει στο γυμνάσιο. Έχω και μια ιδέα μάλιστα, αντί για χημεία τα παιδεία να κάνουν σουηδική γυμναστική. Α, κόψτε και τα λατινικά. Δεν ξέρω αν τα διδάσκουν ακόμα, αλλά εμένα η ζωή μου για έξη χρονιά τότε, είχε γίνει amo-amat. Να κόψετε και τα λατινικά λοιπόν.
Ρε Αλέξη, έτσι να το ρωτήσω γιατί με φορτώνει. Ξέρεις τι σημαίνει πάνω από 40,000 άστεγοι και αναμεσά τους οικογένειες με παιδιά; Ποια θρησκευτικά ρε Αλέξη, εδώ μιλάμε ότι κινδυνεύουμε να αυξηθεί ο αναλφαβητισμός και λυπάμαι που σας το λέω αλλά το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Ιερώνυμε, αυτό είναι το πρόβλημα λοιπόν της εκκλησίας στην Ελλάδα; Όπως και ενώ η Ελλάδα βυθίζονταν πριν από μερικά χρόνια, το πρόβλημα σας ήταν αν θα γράφουν οι ταυτότητες χριστιανοί ορθόδοξοι; Είσαστε με τα καλά σας όλοι σας; Πόσο άρρωστοι είσαστε ρε γαμώτο.
Γι’ αυτό σας λέω, σε αυτή τη χώρα όλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν. Μειώθηκε η ανεργία; Σοβαρά; Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις της ΕΛΣΑΤ σήμερα υπάρχουν 1.195.084 άνεργοι. Σχεδόν το ένα τρίτο του ελληνικού εργατικού δυναμικού της Ελλάδας. Εντάξει είναι καλυτέρα από το ένα τρίτο του Αντωνάκη αλλά δεν υπάρχει τίποτα καλό στο 1.195.084. στην ουσία η διαφορά είναι το «σχεδόν» και όχι στο ποσοστό. Πόσοι από αυτούς είναι ανασφάλιστοι; Πόσοι από αυτούς είναι άποροι σε σημείο να πεινάνε; Ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των αστέγων; Μη κουράζεστε να το σκεφτείτε, το θέμα είναι τι θα διδάσκεται στην ώρα των θρησκευτικών και επειδή αυτό δεν φτάνει για το σόου Αλέξη – Κούλη βαλτέ και λίγο Μαριδάκη και Siemens μέσα για το χαβαλέ. Τα θρησκευτικά σας ρε γελοίοι! Ο Αλέξης και ο Κούλης.
Όχι, ο Τσίπρας δεν είναι Σαμαράς αλλά σας παρακαλώ πείτε μου στο αποτέλεσμα που διαφέρουν; Ε Αλέξη; Σε αυτό που απολαμβάνουν οι πολίτες αυτής της χώρας σε τι διαφέρεις από τον Αντωνάκη; Γιατί το αποτέλεσμα μετράει Κούλη, ε Κούλη Αλέξη. Κι εσύ δεν μας πρόδωσες; Όπως ο Αντωνάκης!
Δεν ξέρω για σας αλλά για μένα όλη αυτή η συζήτηση, οι κορώνες και οι υπέρτιτλοι, για το θέμα των θρησκευτικών μου φαίνονται σαν το φερετζέ που θέλει να κρύψει την γύμνια του πολιτικού μας συστήματος και πολύ περισσότερο αυτών που είναι υπεύθυνοι για το παρόν και το μέλλον μας και σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία. Όταν κάποιοι θα βγάλετε τις παρωπίδες νεοαποκτηθέντος ψευτοχριστιανισμού που σας κρατάνε τυφλούς, θα θυμηθείτε ότι η αγαπημένη μας καζούρα στο σχολείο ήταν ο θρησκευτικός και προσωπικά – ειδικά στη τελευταία τάξη – τα θρησκευτικά ήταν η αγαπημένη μου ώρα κοπάνας. Λοιπόν σταματήστε τις υστερίες, και να σας πω και κάτι, αν επρόκειτο να αυξήσει τη σωστή διδαχή των ελληνικών και των αρχαίων ας τα κόψει και τελείως.
Η διδαχή της ιστορίας και της διδασκαλίας της βίβλου δεν είναι δουλειά ενός κράτους που αναγνωρίζει την ανεξιθρησκεία και την ελεύθερη επιλογή των προσωπικών πιστεύω, αλλά της εκκλησίας αυτών των πιστεύω και αυτών που κάνουν την επιλογή να τα μάθουν. Αν διδάσκεται το νερό που έγινε κρασί τότε να διδάσκεται και ο Χάρρυ Πόττερ στα σχολεία. Η διδαχή της βίβλου δεν είναι δουλειά του σχολείου αλλά του κατηχητικού κι εγώ τουλάχιστον θέλω το παιδί μου να μάθει τον Δαρβίνο κι όχι τον λειψοπλευράκια Αδάμ του κάθε σκοταδιστή ημιμαθή φανατικού.
Αλλά είπαμε, όλα αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν σε αυτή τη χώρα. Γιατί βλέπετε κι εμείς, οι πολίτες αυτής της χώρας τρελαινόμαστε με τα θρησκευτικά κι αν πάρει ο Αλαφούζος και ο Μαριδάκης τηλεοπτική άδεια, λες και έχουμε κουπόνια στα κανάλια τους ή θα πάρουμε μερίδιο από τα έσοδα τους, αντί για να αντιδράσουμε, να κουνηθούμε από τον καναπέ μας και να τους στείλουμε όλους στο διάολο …τελείως θρησκευτικά! Γιατί οι λαοί που επαναλαμβάνουν τα λάθη τους έχουν και τους ηγέτες που τους αξίζουν!
*************************************
Τι έγινε ρε, χορτάριασε το μαξιλάρι κι το σπυράκι έκανε επέμβαση στην ευρωβουλή; Μήπως κυνηγάει καινούργια πενταετία στο Στρασβούργο – είναι πολλά τα αργύρια Μαρία – και ήρθε η ώρα να δείξει στον Κούλη ότι τέλος πάντων εκτός από το να περνάει χλιδάτα εξοδολόγια, να το παίζει πριμαντόνα στο μεταφραστικό και περιστασιακά να περνάει κι από τις καρέκλες του κοινοβουλίου για να μη καταλάβει τι γίνεται – λόγω ότι η πολυγλωσσία της περιορίζεται στο να γλείφει τον Σαμαρά και τώρα τον Κούλη – ότι τέλος πάντων κάνει κι αυτή κάτι; Η άχρηστη των τριάντα αργυρίων και των μαξιλαριών!
*************************************
Παρέα μου ο Θάνος Ραφτόπουλος με ανησυχίες …θρησκευτικών!!!
*************************************
Στη φωτογραφία, άσχετο αλλά αυτή είναι η εποχή για μανιτάρια στη Σκανδιναβία!!! Και για όσους ξέρουν το μανιτάρι το τηγανιτό κάνει πιο πολλά για την Ελλάδα από όσα Αλέξης και Κούλης μαζί!
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!
