Guest

Κι εγώ ο ηλίθιος

 

Αυτό θα μπορούσε να οριστεί και σαν η ρομαντική πλευρά του καπιταλισμού όπου καλοί καπιταλιστές ικανοποιούν τις καταναλωτικές ανάγκες όλου του κόσμου – όπου κι αν βρίσκεται – και αντίστοιχα επενδύουν σε όλα τα μέρη του κόσμου δημιουργώντας μια συνεχή κίνηση του χρήματος και θέσεις εργασίας. Αυτό όμως που φτιάξανε τελικά ήταν η πιο στρεβλωμένη μορφή παγκοσμιοποίησης, έναν άρρωστο ωμά επιθετικά καπιταλισμό και τον εφιάλτη κάθε οικονομολόγου. Παγκοσμιοποίησαν την φτώχεια, παγκοσμιοποίησαν την ανεργία και παγκοσμιοποίησαν τη συσσώρευση κερδών από πολύ συγκεκριμένους λίγους.

aksiologisi-marmaroΤο άλλο που κατάφεραν ήταν να συνδέσουν -ή καλύτερα να εξαρτήσουν- την εθνική ανεξαρτησία των λαών σε μια οικονομική αλυσίδα που τους συνδέει όλους μαζί και, αντί να δημιουργήσουν παγκόσμια ευνοϊκές συνθήκες ανταλλαγών που πιθανώς να βοηθούσαν ακόμα και στη καλύτερη λειτουργία της δημοκρατίας σε χώρες με ελλείψεις, δημιουργήσαν αλυσιδωτές κρίσεις, μικρά και μεγάλα ντόμινο. Η οικονομική κρίση στις αρχές του 2000 στις ΗΠΑ είχε αποτέλεσμα την ταλάντευση οικονομίων από την Ευρώπη μέχρι την Ασία. Η ειρωνεία είναι ότι η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ ξεκίνησε από μια εταιρία ενέργειας και μέσα σε ένα χρόνο σαν ιός εξαπλώθηκε παντού. Δεκαπέντε χρόνια μετά τίποτα δεν έχει τελειώσει από την κρίση που ξεκίνησε με την εταιρία Ενρον και έχει περάσει μέσα από την κρίση των ασφαλιστικών και κατασκευαστικών εταιριών στις ΗΠΑ, την κρίση του ευρώ στην Ευρώπη ;h το παραλίγο γκρέμισμα του Ρενμίνμπι στην Κίνα.

Κανένας απολύτως δεν ξέρει τι θα είχε συμβεί αν μετά το ελληνικό δημοψήφισμα, ο Τσίπρας μεταφράζοντας το «όχι» σαν όχι – και όχι σαν ναι μεν αλλά – είχε οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από το ευρώ. Όλα είναι υποθέσεις. Μάλιστα είναι υποθέσεις του επιπέδου: αν η γιαγιά μου φορούσε πατίνια θα την λέγανε τρόλεϊ! Η όποια θέση θα κρινόταν από το αποτέλεσμα και όχι με εάν.

Έτσι, ενώ ποτέ δεν θα μάθουμε τι θα γινόταν αν τη συγκεκριμένη στιγμή ο Τσίπρας έβγαζε την Ελλάδα από το ευρώ, αυτή τη στιγμή ξέρουμε τι συμβαίνει με την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Aλλά σκεφτείτε αυτά που μόλις έγραψα περί παγκοσμιοποίησης. Ίσως εκεί να είναι η αχίλλειος πτέρνα του ίδιου του συστήματος, η μεγαλύτερη αποτυχία του καπιταλισμού, ότι η παγκοσμιοποίηση ουσιαστικά …πέτυχε! Αλλά …δεν θα το μάθουμε ποτέ κι επειδή όλα μετράνε από το αποτέλεσμα, ας το δούμε λιγάκι το θέμα.

Τι ξέραμε όταν ξεκίνησε η κρίση;

Ότι το 2009, όταν ο Γιωργάκης μας έβαζε στα μνημόνια, το χρέος ήταν στο 113% του ΑΕΠ ή 269.3 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυτό σήμαινε ότι το Νοέμβριο του 2009 ο νεοεκλεγμένος τότε πρωθυπουργός Γιωργάκης, ήξερε ότι το Δεκέμβριο η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει όχι στις πληρωμές των δανειστών του εξωτερικού, αλλά ούτε στις απλές συναλλαγές του δημοσίου. Όχι απλά συντάξεις και μισθούς αλλά ούτε ασπιρίνες στα νοσοκομεία δεν θα μπορούσε να πληρώσει το κράτος. Σε μια ένδειξη απόλυτης ανικανότητας – παρόλο οικονομολόγος υποτίθεται ο ίδιος – ο Γιωργάκης ρίχνει την Ελλάδα στα μνημόνια και στην αγκαλιά της τρόικας και του ΔΝΤ

Το 2010, Σαμαράς και Βενιζέλος, ο μεν με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα ο δε με προδοσία, ρίχνουν τον Γιωργάκη και στήνουν την περίοδο Σαμαρά με ή χωρίς τον Σαμαρά στην πρωθυπουργία. Η κυβέρνηση χωρίς Σαμαρά αναλαμβάνει να εφαρμόσει το πρώτο μνημόνιο και η κυβέρνηση με Σαμαρά το δεύτερο.

Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ευρωπαϊκή τράπεζα σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Μητσοτάκη κλπ. αναλαμβάνουν να σώσουν την Ελλάδα, να αποπληρώσουν τουλάχιστον σε επίπεδα βιώσιμα το χρέος και να την επαναφέρουν σε κανονικά όρια μέχρι το 2021. Αν θυμάμαι καλά αυτή ήταν η ημερομηνία που είχε θέσει ο ίδιος ο Αντωνάκης. Παράλληλα και με ισχυρισμούς του ίδιου του Σαμαρά και του Βενιζέλου, κρίνοντας ότι το ποσόν είναι αδύνατο να αποπληρωθεί, περνάνε σε ένα μίνι κούρεμα σε συμφωνία με την τρόικα και τους ιδιώτες δανειστές. Φυσικά η μεγαλύτερη εξοικονόμηση γίνεται με μια σειρά από μέτρα, υποτίθεται εκταμίευσης.

Αποτέλεσμα του συνδυασμού τρόικα-Σαμαρά;

35% από τις επιχειρήσεις να κλείσουν μέσα στα πρώτα 2 χρόνια

38% μείωση όλων των μισθών

45% μείωση των ήδη άθλιων συντάξεων

29% ανεργία

98,2% αύξηση της φτώχειας

300,000 σε συσσίτια

Πάνω από 35,000 αστέγους.

Κατεστραμμένο και ξεπουλημένο σύστημα υγείας

Κατεστραμμένη την παιδεία – λιποθυμίες παιδιών από πείνα στα σχολεία.

Και αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου στην οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή που έφεραν τα μνημόνια στους Έλληνες χωρίς μάλιστα αναφορές στις πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση που πέρασε από την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες και τον αρχιμαφιόζο Αντωνάκη, που όπως πολύ σωστά είπε ο Γερμανός αντικαγκελάριος: «βάλαμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα». Όλα αυτά τα μέτρα όμως, που είχαν όλα αυτά τα αποτελέσματα, παρθήκαν σύμφωνα με τις εντολές και κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής τράπεζας σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου και είναι απόρροια μελετών και πλάνου. Τουλάχιστον έτσι μας λένε όλοι.

Και φτάσαμε στο 2015. Ο διεφθαρμένος Αντωνάκης επιτέλους πέφτει από τον Τσίπρα που υπόσχεται ότι όλα θα αλλάξουν. Τέλος η διαφθορά, τέλος τα μνημόνια και μάλιστα τονίζει, κλείνοντας το μάτι, ότι αν χρειαστεί θα κάνουμε κι ένα Grexit από το ευρώ και θα τους στείλουμε όλους για κολύμπι στον ωκεανό με τους καρχαρίες.

Κατ’ εμένα πάντα – εξαιρώντας τους λόγους που έκανε τις εκλογές – ο Τσίπρας δεν έκανε απολύτως τίποτα τον ένα χρόνο διακυβέρνησης του για να ανακουφίσει τους Έλληνες από την οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή, αλλά έκανε αυτοσκοπό της κυβέρνησης μια διαπραγμάτευση που δεν στηριζόταν σε κάποιο πλάνο ή σε στοιχεία και στο τέλος απέτυχε. Και μάλιστα την ίδια στιγμή απέδειξε ότι μετά την εσωτερική εκκαθάριση που έκανε – εδώ κολλάνε οι εκλογές – έχασε και τα όποια αξιόλογα στελέχη διέθετε και έμεινε με τη πλέμπα του Σύριζα, που επαναφέρανε γνώριμα στοιχεία της ελληνικής πολιτικής ζωής, την αλαζονεία και τον αυταρχισμό θυμίζοντας στιγμές δόξας του ΠΑΣΟΚ.

2016 και έχουμε περάσει στο τρίτο, τέταρτο μνημόνιο …δεν ξέρω, έχω χάσει το λογαριασμό πια. Με το κάθε μνημόνιο να απαιτεί περισσότερες θυσίες από ένα λαό που δεν έχει πια τίποτα άλλο να δώσει και προσθέτει στον εξωτερικό δανεισμό με τοκογλυφικά επιτόκια. Πώς αυτός που έλεγε «τα μνημόνια τέλος» κι αν χρειαστεί θα βγούμε κι από την ευρωζώνη αποδέχτηκε τα επόμενα μνημόνια – και μάλιστα σκληρότερα – και με ποια λογική τον πείσανε, είναι μυστήριο για μένα.

Αλλά εκεί πια που νιώθω ηλίθιος είναι με το αποτέλεσμα όλων αυτών.

12 Μαΐου 2016 και ώρα 22:18 το ελληνικό χρέος είναι 347.836.780.538 ευρώ. Και αυξάνεται κατά 620 ευρώ ανά δευτερόλεπτο. Στο δε ΑΕΠ το χρέος αντιστοιχεί στο 210,26%

Για να επαναλάβω ο ηλίθιος, τι δεν καταλαβαίνω.

Το Νοέμβριο του 2009, όταν ο Γιωργάκης μας έβαζε στα μνημόνια, το χρέος ήταν στο 113% του ΑΕΠ ή 269.3 δισεκατομμύρια ευρώ.

 

greek-debtΤο Μάϊο του 2016 μετά από όλα τα μνημόνια, τα πλάνα και τις λύσεις που δώσανε οι σοφοί της γης και εφάρμοσαν οι ντόπιοι θυσιάζοντας ένα λαό, το χρέος είναι στο 210,16% ή 347.8 δισεκατομμύρια ευρώ. ΕΧΕΙ ΑΥΞΗΘΕΙ!!!

 

Το 2009 όλοι συμφωνούσαν – συμπεριλαμβανομένης ΕΕ και ΔΝΤ – ότι η Ελλάδα αδυνατούσε να πληρώσει 269,3 δισεκατομμύρια, πως διάολο μια Ελλάδα με μηδέν ανάπτυξη και 30% ανεργία θα πληρώσει το 2016 347,8 δισεκατομμύρια;

Και για πόσο ηλίθιο με περνάνε όλοι τους να μου μιλάνε για ανάπτυξη και μαλακίες όταν το χρέος είναι στο 210,16% του ΑΠΕ;

Κοιτάξτε, οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά για τόσο ηλίθιο με έχουν; Και πόσο άθλιος καραγκιόζης είναι αυτός ο Μητσοτάκης να μου λέει ότι όταν έρθει αυτός που θα εφαρμόσει …καλύτερα τις εντολές της τρόικας θα με σώσει όταν την περίοδο που ήταν κυβέρνηση το μόνο που κατάφερε ήταν να αυξήσει το χρέος;

Ρε γαμώτο, για πόσο ηλίθιους μας περνάνε όλοι τους;

Ρε γαμώτο, πόσο ηλίθιοι είμαστε που να πιστεύουν ότι θα τους ψηφίσουμε αν γίνουν εκλογές;

Μα πόσο ηλίθιοι τους δείχνουμε;

*************************************************

Ο μόνος που έχει δει ανάπτυξη αυτή τη περίοδο – πάντα στα αχνάρια των προδοτών ιδεολογικών προγονών του – είναι ο Μιχαλολιάκος. Έχει κονομήσει τρελά το απόβρασμα, ο μικροτσούστουνος ναζί με την υστέρο καστράτο φωνή.

*************************************************

Για άλλη μια Παρασκευή χρεωμένος αναπτυξιακός μου κάνει παρέα ο Θάνος Ραφτόπουλος!

*************************************************

Αν θέλετε να ελέγξετε πως πάει το ελληνικό χρέος κάθε δευτερόλεπτο, εδώ: http://www.nationaldebtclocks.org/debtclock/greece

*************************************************

Στη φωτογραφία Αντωνάκης και Κούλης, αυτοί οι δυο ειδικά πρέπει να μας θεωρούν πολύ ηλίθιους!!!




Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Κι εγώ ο ηλίθιος

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Πρέπει να είναι γύρω στα τριάντα χρόνια όταν για πρώτη φορά ακούσαμε την λέξη παγκοσμιοποίηση και στην αρχή αυτό που εννοούσαν οι εμπνευστές της ήταν την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και του εμπορίου στη λογική που είχε στηθεί η Ευρωπαϊκή Οικονομική κοινότητα. Δηλαδή μια παγκόσμια ζώνη ελευθέρου εμπορίου και κίνησης κεφαλαίων και επενδύσεων.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο