Ό,τι ζητήθηκε από τους δανειστές τους εδόθη και ίσως και πολλά περισσότερα γιατί διαφορετικά ήταν τα δεδομένα πριν από ένα χρόνο όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για την β΄ αξιολόγηση και διαφορετικά σήμερα.
Το χειρότερο όλων είναι ότι οι 153 κυβερνητικοί βουλευτές που ως κοπάδι προσέρχονται να ψηφίσουν μέτρα αντίθετα με την υποτιθέμενη αριστερή συνείδησή τους, μέρα με τη μέρα ανακαλύπτουν και νέα σκληρά μέτρα για το λαό, όπως αυτό της αύξησης εισφορών έως και 61% για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Βέβαια ελάχιστα τους ενδιαφέρει το συγκεκριμένο μέτρο. Θα αποτελούσε πρόβλημα γι’ αυτούς αν αφορούσε υπαλλήλους του δημοσίου.
Πάντως ακόμα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχονται ότι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης δεν είναι αυτό που περίμεναν από την κυβέρνησή τους. Ίσως γιατί είχαν εθιστεί στη ρητορική μιας δήθεν εθνικά υπερήφανης πολιτικής και όχι στην άνευ όρων παράδοση. Η άνευ όρων παράδοση της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου γίνεται σε τέτοιο βαθμό που επειδή δεν μπορούν να πάρουν άλλα μέτρα στη διάρκεια της θητείας τους, λαμβάνουν μέτρα δεσμεύοντας και την επόμενη κυβέρνηση, προφανώς για να μη τους ξεχάσουμε ποτέ…
Είναι δεδομένο λοιπόν ότι τον ελληνικό λαό τον περιμένουν πολύ δύσκολες μέρες. Η Ελλάδα μπαίνει σε ένα νέο, το 4ο κατά σειρά, μνημόνιο, το οποίο προβλέπει μόνο μέτρα και καθόλου χρηματοδότηση! Ένα μνημόνιο που κατά γενική ομολογία τόσο της αντιπολίτευσης όσο και των διαφόρων επαγγελματικών φορέων, αλλά, δυστυχώς και ξένων οικονομικών Οίκων, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να βουλιάζει ακόμη περισσότερο στην ύφεση την Ελλάδα. Υγιής ανάπτυξη με τα συγκεκριμένα μέτρα και δημιουργία θέσεων εργασίας, για την καταπολέμηση της ανεργίας, που είναι και το ζητούμενο, δεν θα έχουμε.
Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ με τους συνοδοιπόρους του ΑΝΕΛ, κάνουν κάθε τι προκειμένου να οικοδομήσουν ένα κομματικό κράτος που θα τους επιτρέψει να εδραιώσουν την κυριαρχίας τους.
Τάζουν διορισμούς , επιχειρούν να ελέγξουν τη Δικαιοσύνη, παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στο χώρο των media σε μια προσπάθεια να τα καθυποτάξουν και να τα κάνουν υποχείριά τους.
Και το κάνουν χωρίς αιδώ, χωρίς προσχήματα. Με αποτέλεσμα εκείνο που θεωρούσαμε δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο, την ποιότητα της δημοκρατίας μας, να έχει ανάγκη πλέον στήριξης και προστασίας.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση η ΝΔ πρέπει να εξετάσει ποια πολιτική θα ακολουθήσει. Την πολιτική των επιχειρημάτων και του πολιτικού λόγου ή την πολιτική της καθολικής ρήξης;
Είναι σαφές ότι άλλον «κόσμο» εκφράζει η ΝΔ και άλλον «κόσμο» ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΝΔ εκφράζει τον κόσμο της εργασίας, της ελεύθερης οικονομίας, μιας πολιτικής μείωσης των φόρων και ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την πολιτική των διορισμών στο δημόσιο, του κομματικού κράτους, της ελεγχόμενης οικονομίας, της υπέρμετρης φορολόγησης του ιδιωτικού τομέα για τη συντήρηση ενός πολυδάπανου δημοσίου. Οι διαφορές είναι δεκάδες και θα μπορούσε κανείς να τις καταγράφει επί ώρες. Ωστόσο η ΝΔ οφείλει να τις αναδείξει καθώς στη συνείδηση των πολιτών περνά από το Μαξίμου τεχνιέντως η άποψη «και η ΝΔ να ήταν στην εξουσία, μια από τα ίδια θα έκανε».
Πρέπει να καταστεί κατανοητό ότι δεν είμαστε «μια από τα ίδια». Ότι η ΝΔ πρεσβεύει κάτι διαφορετικό και ότι έχει εναλλακτική λύση.
Επίσης πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο ότι η κοινωνία δεν συναινεί στις πολιτικές που ακολουθεί ο κ. Τσίπρας. Κι επειδή ο πρωθυπουργός ως επιχείρημα έχει ότι δεν βλέπει τον λαό να αντιδρά στα μέτρα που λαμβάνει η ΝΔ ίσως θα έπρεπε να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο των λαϊκών κινητοποιήσεων.
Οι κινητοποιήσεις δεν καθιστούν ένα φιλελεύθερο αστικό κόμμα όπως η ΝΔ σε κόμμα διαμαρτυρίας. Οι κινητοποιήσεις είναι έκφραση της λαϊκής διαμαρτυρίας. Είναι μια δημοκρατική αντίδραση. Και είναι διαφορετικό να κλείνεις κάθε μέρα το κέντρο της Αθήνας σπάζοντας πεζοδρόμια και καίγοντας καταστήματα και διαφορετικό να κάνεις μια ειρηνική διαμαρτυρία στη Βουλή την ώρα που ψηφίζονται τα μέτρα που ενταφιάζουν το όραμα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Η παράταξη της οποίας ο ιδρυτής αποκατέστησε τη δημοκρατία στην Ελλάδα, οφείλει να αντισταθεί με κάθε δημοκρατικό τρόπο στη δημιουργία ενός κομματικού καθεστώτος, όπως επιδιώκουν οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος. Αλλά αποτελεί χρέος και όλων των δημοκρατικών κομμάτων της Αντιπολίτευσης να πράξουν το ίδιο. Να συμβάλλουν στην προσπάθεια να μπει φρένο στην αυταρχική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά μιας κυβέρνησης που ως μόνο και αποκλειστικό μέλημά της έχει πώς θα παρατείνει την παρουσία της στην εξουσία και όχι πως θα βοηθήσει το λαό και τη χώρα να βγουν από την κρίση.
Ο δημοκρατικός, από τη φύση του, ελληνικός λαός, έκανε ένα τεράστιο λάθος φέροντας τον κ. Τσίπα και την παρέα του στην εξουσία. Όσο δεν αντιδρά, ο πρωθυπουργός θα εξακολουθεί να πιστεύει ότι ισχύει η λογική του «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Με τη μαζική συμμετοχή του σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας θα στείλει το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλο τέτοιες συμπεριφορές.
Η ίδια η κοινωνία πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν αντέχει άλλο.
Ήλθε η ώρα να σπάσει κομματικές γραμμές και ιδεολογικούς φραγμούς και να συμπαραταχθεί στην προσπάθεια της ΝΔ. Γιατί εκείνο που διακυβεύεται είναι το μέλλον της Ελλάδος, το μέλλον των παιδιών μας, και ιδιαίτερα το μέλλον των παιδιών των οικονομικά αδυνάμων.
Το ζητούμενο δεν είναι ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Αυτό στη συνείδηση των Ελλήνων είναι ξεκαθαρισμένο. Το ζητούμενο είναι να προλάβει η ΝΔ την Ελλάδα ζωντανή ώστε εφαρμόζοντας το πρόγραμμά της να μπορέσει να αποκαταστήσει διεθνώς τη χώρα, να της δώσει αξιοπιστία, αλλά και προοπτική ανάπτυξης και ευημερίας.
