Πολλά τα σενάρια που κυκλοφορούν. Φυσικά με πρώτο και ίσως το πλέον αληθοφανές να είναι ότι μεταξύ της Τουρκίας και των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου μάλλον θα πρέπει να έχουν γίνει κάποιες συμφωνίες. Φυσικά ποιες είναι αυτές οι συμφωνίες είναι άγνωστο σε όλους εκτός από τα δύο μέρη.Όμως εύκολα θα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι εκείνα που θα απαίτησαν οι τζιχαντιστές και μάλλον μπορεί να πέτυχαν και να έχουν αποδεχτεί οι Τούρκοι – αν έχουν γίνει διπλωματκές συνομιλίες – είναι η συμπαράσταση στον αγώνα τους, η υλική βοήθεια από μέρους της Τουρκίας και η διπλωματική αναγνώριση του αγώνα τους όποτε και όταν θα χρειαστεί. Κι΄αν έτσι έχουν τα πράγματα κι΄αν η Τουρκία τα έχει αποδεχτεί τότε θα πρέπει να είναι έτοιμη να αντιιμετωπίσει και αυτά που θα απαιτήσουν από αυτήν όλα τα υπόλοιπα κράτη που αυτή τη στιγμή βρίακονται σε εμπόλεμη κατάσταση απέναντι στο μίσος των τζιχαντιστών και δέχονται απειλές επιθέσεων και καταστροφών. Αν έτσι έχουν τα πράγματα πρωτίστως η Τουρκία θα έλθει σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ που αυτή τη στιγμή είναι ο υπ΄αριθμόν ‘‘ένα’’ εχθρός του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Και φυσικά αυτό είναι κάτι που πολιτικά αλλά και εμπορικά δεν την συμφέρει. Παράλληλα και οι άλλες χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με τους τζιχαντιστές θα αναθεωρήσουν την στάση τους απέναντι στην Τουρκία. Είναι όλα αυτά κάτι που συμφέρει στην πολιτική αλλά και κοινωνική ζωή της χώρας του Νταγίπ Ερντογάν; Μήπως θα πρέπει να οι Τούρκοι, για το καλό τους αλλά και για το καλό όλου του κόσμου, ‘‘να ανοίξουν τα χαρτιά τους’’ στο παιγνίδι που έχουν αρχίσει με Ισλαμικό χαλιφάτο; Ίδωμεν.