γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Δέκα χρόνια έχουν περάσει από την κρίση και ακόμη να βρούμε τα πατήματα μας. Ήταν μία κρίση σύνθετη που δεν είχε μόνο ένα πρόβλημα. Τράπεζες με πολλά δάνεια, δημόσια διοίκηση με μία βυζαντινή γραφειοκρατία, νοικοκυριά χρεωμένα που έφτασαν σε αυτό το σημείο για διάφορους λόγους. Παράλληλα όσο εξελισσόταν η κρίση, χάναμε το άνθος των νέων ανθρώπων που προτίμησαν την ξενιτιά και τον ξεριζωμό από την μιζέρια της Ελλάδας.
Πολλοί στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό ήθελαν να κάνουν καριέρα με τις θυσίες του ελληνικού λαού. Όσο έτρεχε το πρώτο μνημόνιο διάφορα κανάλια έβγαζαν διάφορους να μας πουν μόνο για τα άσχημα του μνημονίου και για το κόψιμο των συντάξεων. Όσο περνούσε ο καιρός και αυτοί που υποστήριζαν ότι δεν βγαίνει το πρόγραμμα, αύξησαν τις δημόσιες παρεμβάσεις τους και σιγά-σιγά άρχισαν να έχουν έρεισμα και να επηρεάζουν όλο και πιο πολλούς ανθρώπους. Τους πιο πολλούς τους είδαμε να γίνονται υπουργοί και βουλευτές.
Ένα πρόβλημα που δεν μας άφησε να τελειώσουμε πιο γρήγορα από τα μνημόνια ήταν το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο ήταν όχι και τόσο καλό για μία τέτοια διαχείριση της κρίσης με εξαίρεση κάποιες περιπτώσεις. Πολλοί έκαναν γνωστή την λέξη «κωλοτούμπα» που είναι γνωστή στους γυμναστές και στην ενόργανη.
Οι μεταγραφές των κομμάτων έδιναν και έπαιρναν. Κόμματα δημιουργούνταν και έλεγαν εμείς έχουμε την λύση. Λίγα άντεξαν. Οι ΑΝΕΛ καταπάτησαν κάθε όριο και κάθε γραμμή που έλεγε ο Καμμένος, η ΝΔ φοβήθηκε μην ηττηθεί το 2012 από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Σαμαράς έκανε ένα άνοιγμα που έφερε τον Άδωνι και τον Βορίδη στην ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάζεψε το παλαιό ΠΑΣΟΚ και ό,τι είχε μείνει από τους «Καραμανλικούς» που δεν ήθελαν την ΝΔ και τον Σαμαρά.
Χάσαμε μία δεκαετία επειδή πιστέψαμε σε μύθους και είχαμε τους λάθος ανθρώπους σε λάθος σημεία.
Όλοι από την Ευρώπη πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη που επέβαλε την λιτότητα, το ΔΝΤ που έχει παραδεχτεί εκ των έσω ότι έχει κάνει λάθη και έχει καταπατήσει πολλές αρχές του για να κάνει το καλό στους Ευρωπαίους. Ένα συγγνώμη πρέπει να πουν οι δραχμιστές και οι διάφοροι οικονομολόγοι των ΗΠΑ που έλεγαν ότι η Ελλάδα θα σωθεί εκτός νομισματικής ένωσης. Τέλος, ένα συγγνώμη πρέπει να πουν και τα κόμματα, γιατί το κάθε ένα βλέπει το αφήγημα του να δικαιώνεται, αλλά η Ελλάδα να βουλιάζει περαιτέρω. Πώς γίνεται αυτό;
Η Ελλάδα δεν πρέπει να χάσει άλλο χρόνο. Κίνδυνοι υπάρχουν, οι αγορές μας βλέπουν με κακό μάτι, η απλή αναλογική περιμένει, η κρίση στην Τουρκία και Ιταλία είναι υπαρκτή. Δεν πρέπει να πάθουμε σαν τον Σίσυφο, αλλά η αλληγορία του Σίσυφου παραμένει ζωντανή.
