γράφει ο Νικόλαος Χρ. Γκίκας
Παλινωδίες και πολιτικές αστοχίες σπρώχνουν τον λαμβάνοντα το δαχτυλίδι από τον υπουργοποιηθέντα τέως Δήμαρχο Τρικκαίων Δ. Παπαστεργίου, στον δημαρχιακό θώκο. Η καθημερινότητα με τα προβλήματά της είναι εδώ. Αρκετά έργα τελείωσαν, με τις βελτιώσεις ωστόσο να φαντάζουν αναγκαίες.
Η παραποτάμια οδός στο αστικό περιβάλλον προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες πλέον για δημόσια χαλάρωση, με τους χώρους που αναπτύχθηκαν να δίνουν έμφαση στην άνεση των πολιτών. Ένα μεγάλο συνδετικό τελετουργικό κοινωνικοποίησης, περιπάτου και ποδηλατοδρόμων, αναδείχτηκε στην πόλη των Τρικάλων, με περισσότερα καταφύγια εμπειρικής διαφυγής.
Είναι γεγονός πως σημαντικά βήματα έγιναν. Ο λόγος πλέον δεν γίνεται για τις λακκούβες, τις λάμπες, ούτε για την έξυπνη πόλη που ορισμένοι λοιδορούνε. Διότι η πόλη πράγματι διαθέτει επικοινωνία και διαλειτουργικότητα, έξυπνες διεργασίες τροφοδοτούμενες από δεδομένα. Το θέμα αφορά δράσεις χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού που χωλαίνουν και δυστυχώς καθυστερούν δραματικά.
Η οδός Γαριβάλδη, κεντρικό σημείο στην πόλη, είναι απροσπέλαστη μήνες τώρα. Δεκάδες επιχειρήσεις έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα με σημαντική απώλεια τζίρου και θέσεων εργασίας. Αντιλαμβάνονται άραγε οι ιθύνοντες ποια μπορεί να είναι η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αυτών; Αναρωτιέται κανείς, πολιτικός προϊστάμενος και τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου ότι δεν υπάρχουν; Αβαβά όλοι;
Το χάρισμα των δημοτικών τελών στους επαγγελματίες της περιοχής είναι ψύλλος στα άχυρα, μια κοροϊδία. Επιπλέον, τα απολεσθέντα εισοδήματα, εξαιτίας της ανικανότητας, αδυναμίας ή γνωριμιακής απροθυμίας των αρχών εκάστοτε Δήμου, να καταλογίσει ευθύνες και έκπτωτους εργολάβους, δεν γίνεται να τα πληρώνουν οι υπόλοιποι πολίτες. Αρκετά βάρη έχουν ήδη.
Η κεντρική πλατεία παραμένει ένα χρονίζον κλειστό εργοτάξιο, κόβοντας την πόλη και την οικονομία της στα δύο. Με μια δυτική πλευρά εύτακτη και πειθαρχημένη, να ακμάζει από τους επισκέπτες και μια ανατολική, όπου το μαύρο της κεντρικής πλατείας με την εγκατάλειψη στα στενά της παλιάς αγοράς, δίνουν έναν καταθλιπτικό τόνο.
Πέρυσι τα παράπονα ήταν τεράστια, με το σκηνικό να διαιωνίζεται. Εφέτος οι εκπρόσωποι, εξαργυρώνουν όπως φαίνεται τις διαμαρτυρίες, στοιχιζόμενοι στους σκοτεινούς διαδρόμους της αυτοδιοίκησης. Τους χρειάζεται ο συνδυασμός, για το καλό της αγοράς υποτίθεται. Τα συνακόλουθα είναι εδώ, κυκλοφοριακό, σύννεφα σκόνης, υπέρμετρος θόρυβος, πινακίδες στο δημόσιο χώρο, αεροπανό, κατάλοιπα περασμένων δεκαετιών, υπό την αμέριστη ανοχή του Δήμου, επειδή κάποιοι θεωρούσαν πως μπορούσαν να διοικούν ησυχότερα και βέβαια φαινόμενα έντονης αστικοποίησης τα οποία η πόλη δείχνει ανέτοιμη να αντιμετωπίσει.
Οι προκλήσεις είναι εδώ. Η ιστορία γράφεται από τους νικητές, με τη συνέπεια να είναι ουσιαστική παράμετρος. Η δε συνέπεια λόγων και πράξεων κάνει τη διαφορά μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων προσώπων.
