Λαϊκιστές, κρατιστές, καιροσκόποι, αριβίστες, πολιτικά λαμόγια, ανεύθυνοι ταγοί και ψεύτες κατάφεραν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι εκεί που είχαμε την ησυχία μας, ξαφνικά, κάποιοι εγχώριοι πολιτικοί έφεραν στη χώρα κάποιους πολύ… κακούς τύπους, οι οποίοι μας υποχρέωσαν (δια της βίας;) να πάρουμε τα δανεικά τους, τα οποία αντιστοίχως στέρησαν από τους λαούς τους. Μάλιστα, οι… τύποι αυτοί είναι τόσο κακοί που μας έχουν δανείσει περί τα 240 δισ. ευρώ και αποδέχθηκαν διαγραφή απαίτησης άλλων 130 δισ. ευρώ έναντι αγορασμένου ελληνικού χρέους και τα οποία θα τα αποπληρώσουμε σε βάθος πολλών δεκαετιών! Μιλάμε για τόση… κακία από τους εταίρους-δανειστές μας. Όποιος βέβαιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, μάλλον έχει πάρει διαζύγιο από την κοινή λογική…
Πάμε στο… παρασύνθημα τώρα. Αυτά τα λεφτά που λάβαμε ως βοήθεια είχαν ως σκεπτικό την αντιμετώπιση δανειακών υποχρεώσεων του ευρωπαϊκού κράτους που λέγεται Ελλάδα με ταυτόχρονη εφαρμογή ενός προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης και επανεκκίνησης της οικονομίας, ώστε, να είναι ικανή να προσελκύσει επενδύσεις, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να προσθέσει υπεραξίες, να γίνει ανταγωνιστική. Μείναμε μόνο στη λογική ότι οι ξένοι μας έδιναν δάνεια για να μας… στραγγαλίσουν. Μα, είναι δυνατόν να περιμένεις να λάβεις χρήματα από κάποιον τον οποίο θέλεις να στραγγαλίσεις; Άλλο ένα άλμα στο κενό…
Στη συνέχεια μας είπαν ότι η δουλειά μας είναι να μη δημιουργούμε νέα ελλείμματα και να περάσουμε σε μια κατάσταση όπου το Κράτος θα μπορεί να συντηρείται από μόνο του εισπράττοντας έσοδα και δαπανώντας ποσά για την κάλυψη των υποχρεώσεων του, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τα χρήματα για την αποπληρωμή του χρέους. Αυτό μας είπαν ότι θα είναι δουλειά δική τους, καθώς οι εταίροι-δανειστές έχουν κάθε συμφέρον να ρυθμίσουν το χρέος της χώρας επ΄ ωφελεία της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας και κατά τρόπο καταλυτικό ώστε να πειστούν οι αγορές, ότι το δράμα της Ελλάδος έλαβε οριστικώς τέλος. Και εδώ, όλοι αυτοί οι λαϊκιστές, κρατιστές, καιροσκόποι κλπ. ρίχνουν τις ευθύνες στους ξένους για το γεγονός ότι εμείς εξακολουθούμε να συντηρούμε έναν τεράστιο δημόσιο τομέα και ένα χρεοκοπημένο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ την ίδια στιγμή η δομή της διοίκησης και η άσκησή της παρουσιάζουν χαρακτηριστικά τριτοκοσμικής χώρας. Συνεπώς, με βάση την κοινή λογική είναι αδύνατο, κάποιος να σε δανείζει και να περιμένει να πάρει τα λεφτά του πίσω, ευχόμενος να έχεις ελλείμματα και να μην μπορείς ως Κράτος να παράξεις πλούτο και να παρέχεις στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, παιδείας, ασφάλειας κλπ.
Ακολούθως, οι ξένοι μας είπαν (και εμείς το έχουμε υπογράψει) ότι πρέπει μετά την παροχή της οικονομικής βοήθειας, να σταθούμε στα πόδια μας και να αρχίσουμε να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας στον διεθνή επενδυτικό χάρτη. Για να γίνει αυτό απαιτούνται βαθιές διαρθρωτικές τομές. Όπως για παράδειγμα, απελευθερωμένες εργασιακές σχέσεις και κυρίως εύκολες προσλήψεις και απολύσεις, αλλά και κατάργηση των προκλητικών προνομίων και των πρακτικών ενός συνδικαλισμού που αποτελεί την πιο χυδαία εκδοχή του κρατισμού και εμποδίζει την απελευθέρωση της οικονομίας. Ταυτόχρονα, μας είπαν ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε ιδιωτικοποιήσεις, γιατί έτσι θα προσελκύσουμε νέες επενδύσεις και ως εκ τούτου, θα αντλήσουμε κρίσιμες ποσότητες… αίματος για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση του… πολυτραυματία. Και σε αυτό το επίπεδο, οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι μας ζητούν… αίμα για να έρθουν και να μας εκμεταλλευτούν ή να πουλήσουμε «μπιρ παρά» τη… μοναδική μας δημόσια περιουσία που άλλη δεν υπάρχει σαν αυτήν στον κόσμο και στον ντουνιά! Η κοινή λογική λοιπόν βιάστηκε και σε αυτό το επίπεδο, όταν έχεις τα πάσης φύσεως συμφέροντα και τους κρατιστές να κλείνουν τα μάτια τους στο 1.200.000 άνεργους και να εκφράζονται με συνθήματα τα οποία δεν οδηγούν στην παραγωγή πλούτου, αλλά στη διαιώνιση της ύφεσης και της μιζέριας.
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω λογικά αποτελούν ζητούμενο σήμερα στην Ελλάδα του παραλόγου. Όσοι δε, τολμήσουν να εκφράσουν σκέψεις που εδράζονται στην κοινή λογική είναι «προδότες», «πουλημένοι» και όλα τα σχετικά. Ωστόσο, οι εξελίξεις δικαιώνουν όλους αυτούς που δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να υπενθυμίζουν πως ένα Κράτος οφείλει να λειτουργεί όπως μια οικογένεια. Όταν δηλαδή τα έξοδα σου είναι περισσότερα από τα έσοδα σου, οφείλεις να τα περιορίσεις. Αν δεν μπορείς, πρέπει να αναζητήσεις εργασία, που υπό συνθήκες πίεσης μπορεί να μην είναι η… ιδανική, αλλά μέχρι να βρεθεί το καλύτερο, ας αρκεστούμε σε αυτό που έχουμε.
Έπρεπε να έρθουν στην εξουσία οι… αντιμνημονιακές δυνάμεις και να υπογράψουν μνημόνιο, για να καταλάβουν και οι πλέον ηλίθιοι, ότι τα πράγματα στην οικονομία είναι απλή αριθμητική ή απλά μαθηματικά. Τώρα, ο κόσμος το καταλαβαίνει σιγά-σιγά, αλλά εξακολουθεί να βλέπει δαίμονες, εχθρούς, συνωμοσίες κλπ. Και αυτό είναι το μεγάλο δυστύχημα. Επειδή οι περισσότεροι είναι αμόρφωτοι ή παραπληροφορημένοι, δυστυχώς, εξακολουθούν να κινούνται εκτός πλαισίου κοινής λογικής. Επειδή λοιπόν η επαναφορά της απλής λογικής είναι ζητούμενο, εκεί ακριβώς βρίσκεται και το μεγάλο πρόβλημα για την ανάκαμψη της χώρας συνολικά. Όσα λεφτά και αν μας δώσουν οι ξένοι, δεν πρόκειται να σωθούμε, εάν δεν αποφασίσουμε να εφαρμόσουμε όλα αυτά που επιβάλλει ένα ρεαλιστικό σχέδιο σωτηρίας. Όσο δεν υπάρχει η κοινή λογική σε αυτήν τη χώρα, τόσο η σωτηρία της θα αργεί και η μιζέρια θα διαιωνίζεται. Όσο γρηγορότερα καταλάβουμε ότι τα πάντα είναι θέμα κοινής λογικής, τόσο πιο κοντά στη σωτηρία θα έρθουμε… Το μνημόνιο της κοινής λογικής είναι το μοναδικό το οποίο πρέπει να υπογράψουμε μετά χαράς, αν θέλουμε να υπάρχουμε ως Έθνος…
