Ο προϋπολογισμός του 2015, ο πρώτος ισοσκελισμένος από την μεταπολίτευση, αποτυπώνει τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας. Για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια, προβλέπει για φέτος πρωτογενές πλεόνασμα 2% και ανάπτυξη 0,6%, με ακόμα καλύτερες προοπτικές για του χρόνου. Προβλέπει αύξηση των επενδύσεων και μείωση της ανεργίας.
Προβλέπει και μέτρα ανακούφισης, όπως τη μείωση κατά 30% του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, τη βελτίωση των ρυθμίσεων για 2,5 εκατομμύρια οφειλέτες, τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης, των αντικειμενικών αξιών και των τεκμηρίων διαβίωσης. Είναι ένας προϋπολογισμός που αγγίζει την τσέπη του φορολογούμενου και σηματοδοτεί το τέλος των πιέσεων στα νοικοκυριά, το τέλος των μνημονίων, το τέλος της κρίσης.
Με αυτά τα χειροπιαστά αποτελέσματα δεν θα έπρεπε να χρειάζεται επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης μας. Ωστόσο, είναι ανάγκη να δώσουμε μία απάντηση στην αντιπολίτευση, που με ακατάσχετη εκλογολογία προσπαθεί να συγκαλύψει την έλλειψη θέσεων, την απουσία πολιτικής και την εσωτερική κακοφωνία.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί εσκεμμένη σύγχυση με αντικρουόμενες δηλώσεις. Άλλος μιλά για μονομερή κατάργηση των μνημονίων και κούρεμα του χρέους, άλλος για επιμήκυνση, άλλος για απόσυρση, άλλος για αποπληρωμή με ρήτρα ανάπτυξης. Στο ερώτημα πού θα βρεθούν τα λεφτά για τις ατελείωτες παροχές, άλλος λέει ότι θα φορολογήσει τις καταθέσεις, άλλος ότι θα τις χρησιμοποιήσει για ανάπτυξη, άλλος ότι θα τις δεσμεύσει με υποχρεωτικό εσωτερικό δανεισμό. Από την άλλη, υπόσχονται στους πάντες τα πάντα, υιοθετούν όλα τα αιτήματα, εκτός αν πρόκειται για εργαζόμενους στο κομματικό ραδιόφωνο, τους οποίους αποκαλούν «εκβιαστές» όταν τολμούν να απεργήσουν.
Η αξιωματική αντιπολίτευση διαρρηγνύει τα ιμάτιά της γιατί δήθεν η Νέα Δημοκρατία τρομοκρατεί τον κόσμο. Όμως μεγαλύτερη τρομοκρατία από την ανασφάλεια και την ασάφεια που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ στον κόσμο δεν υπάρχει. Και δυστυχώς, αυτή η ασάφεια και η ανασφάλεια είναι εσκεμμένες και έχουν στόχο να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό, Γι’ αυτό και ο κύριος Τσίπρας άλλα λέει στο κόμμα, άλλα στους πολίτες και άλλα στο εξωτερικό. Άλλοτε γίνεται ριζοσπάστης, άλλοτε κεντροαριστερός, άλλοτε φιλελεύθερος, ακόμα και χριστιανός, αλλά πάνω απ’ όλα γίνεται γενναιόδωρος, με μοναδικό στόχο να αλιεύσει ψήφους.
Μία Κυβέρνηση ευθύνης δεν επιτρέπεται να συρθεί σε αυτό το παιχνίδι. Ούτε και εμείς οι Βουλευτές που στηρίξαμε με κόστος την εθνική προσπάθεια, δεν πρόκειται να λιποτακτήσουμε τώρα που η μάχη τελειώνει. Επαναβεβαιώνουμε τη δέσμευση που αναλάβαμε απέναντι στον ελληνικό λαό, και κλείνουμε οριστικά το κεφάλαιο «κρίση», φτιάχνοντας μια οικονομία βιώσιμη, μια κοινωνία ισότητας και ευημερίας, ένα έθνος ενωμένο μπροστά σε ένα καλύτερο μέλλον, μια νέα Ελλάδα οικονομικά ανεξάρτητη και πολιτικά ισχυρή.
