Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι επικίνδυνη για την καλή νομοθέτηση: Από το 2015 μέχρι σήμερα έχει εισάγει σε συζήτητη 56 αυτοτελή νομοσχέδια και πολλές διάσπαρτες διατάξεις σε 88 κυρώσεις διεθνών συμφωνιών. Αλλά εκεί που έχει πρωτεύσει είναι η παρα-νομοθέτηση. Οι συριζαίοι υπουργοί και βουλευτές έχουν καταθέσει 501 υπουργικές τροπολογίες και 607 βουλευτικές τροπολογίες! Κυβερνούν με τροπολογίες, και μάλιστα, βουλευτικές. Δηλαδή, με το άκρον άωτον της κακής νομοθέτησης, αφού οι βουλευτικές τροπολογίες δεν έχουν τα ελάχιστα εχέγγυα που απαιτούνται για έναν, όχι καλό, αλλά αποδεκτό νόμο. Αυτές τις τροπολογίες κάνουν δεκτές οι υπουργοί παρακάμπτοντας όλους τους νομοτεχνικούς ελέγχους και τους ελέγχους ουσίας που αφορούν τη νομιμότητα και την οικονομικότητά τους. Είναι το κοινό βρώμικο μυστικό μεταξύ των παροικούντων το Μέγαρο της Βουλής των Ελλήνων ότι οι βουλευτικές τροπολογίες δεν χρειάζεται να συνοδεύονται από έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Ο εστί μεθερμηνευόμενο: Σ’ ένα πολιτικό σύστημα και σε μια κοινωνία η οποία επικοινωνεί με τους αντιπροσώπους της μόνο στη βάση ενός πελατειακού κώδικα, η εξυπηρέτηση των πελατών συνιστά ύψιστη αποστολή του, ακόμη κι αν αυτή το οδηγεί, με βεβαιότητα, στη δημιουργία ελλειμμάτων και χρεών.
Η κακή νομοθέτηση, ειδικότερη έκφραση της οποίας είναι η συχνή αλλαγή των ρυθμιστικών κανόνων, είναι, κατά την κυβερνητική αντίληψη, ένα «συστημικό» πρόβλημα. Δηλαδή, ανήκει σ’ εκείνα για τα οποία έχει, επισταμένως, καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι δεν λύνονται. Αυτό είναι το τρικ που έχουν βρει οι φαυλοκράτες και πελατοκράτες που κυβερνούν όχι μόνον για να έχουν μια εύκολη δικαιολογία για τη διαιώνιση του προβλήματος αλλά και για τη μεγέθυνσή του.
Κι όμως υπάρχει πολιτική καλής νομοθέτησης στην Ελλάδα!
Η κυβέρνηση αμελεί για την εφαρμογή του ρυθμιστικού πλαισίου που έθεσε ο ν. 4048/12 για την καλή νομοθέτηση. Πολλά από τα προβλήματα που προκαλεί η πολυνομία και η κακονομία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν εφαρμόζονταν οι αρχές και η διαδικασία που ο νόμος αυτός θέσπισε. Μεταξύ των αρχών αυτών συμπεριλαμβάνονται η αναγκαιότητα, η αναλογικότητα (δηλαδή, η εύλογη σχέση μέσου και σκοπού με υιοθέτηση του λιγότερο επαχθούς μέτρου), η απλότητα και η σαφήνεια του περιεχομένου των ρυθμίσεων καθώς και η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα.
Ο ίδιος νόμος έχει δημιουργήσει ad hoc δομές τόσο στα υπουργεία όσο και στην επιτελική Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης (ΓΓΚ) που εντέλλεται την παρακολούθηση της καλής εφαρμογής του. Η ΓΓΚ, όμως, περί άλλων τυρβάζει. Δεν συντάσσει και δεν δημοσιεύει τις εκθέσεις για την ποιότητα των υπουργικών εκθέσεων για την εκτίμηση των συνεπειών των ρυθμίσεων, δεν εφαρμόζει μια πολιτική κωδικοποίησης και απλούστευσης της νομοθεσίας.
Προσλήψεις, όμως, η ΓΓΚ κάνει στις ψευδο-δομές που δημιουργεί για το βόλεμα ημετέρων: Μόλις, πρόσφατα, δημοσιεύθηκε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την κάλυψη τριών (3) θέσεων ειδικών συμβούλων, τεσσάρων (4) θέσεων ειδικών συνεργατών και δύο (2) θέσεων στο «Γραφείο Επιστημονικής και Γραμματειακής Υποστήριξης των Συλλογικών Κυβερνητικών Οργάνων». Το Γραφείο αυτό που ιδρύθηκε με το π.δ. 73/2017 (Α΄ 105) έχει, μεταξύ άλλων, ως αρμοδιότητα «να εκπονεί μελέτες, να συντάσσει σχέδια κειμένων πολιτικής και να γνωμοδοτεί για κάθε θέμα για το οποίο ερωτάται»! Προφανώς η σημαντική αυτή εργασία αξιολογείται ως σημαντικότερη έναντι της δραστικής μείωσης της πολυνομίας, που αποτελεί όρο της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας…
