Η γενική και συνάμα θλιβερή διαπίστωση για το κύρος της χώρας, κατά τους τέσσερεις μήνες της διακυβέρνησής της από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι ότι αυτό έχει βαριά καταρρακωθεί. Η αξιοπιστία της Ελλάδας και η εικόνα που αυτή εκπέμπει στο εξωτερικό έχουν ζημιωθεί σημαντικά από ανεύθυνες έως και αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές κυβερνητικών παραγόντων.
Στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, η «περήφανη στάση» μας έχει οδηγήσει στην οικονομική ασφυξία και στην αφόρητη μοναξιά στην Ευρώπη. Την ώρα που η αγορά θυμίζει «έρημο» και κάνουμε το σταυρό μας να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, δυστυχώς, από πουθενά δεν έχουμε ούτε σοβαρές κινήσεις στήριξης ούτε κινήματα αλληλεγγύης από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Οι διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα άλλαζε μόνον την Ελλάδα αλλά όλη την Ευρώπη κατέρρευσαν με πάταγο. Καμία συμμαχία των χωρών του Νότου δεν σχηματίστηκε. Πέρα από λόγια συμπάθειας από τον Ιταλό πρωθυπουργό, που συνεχίζει απτόητος τις μεταρρυθμίσεις που εμείς αρνούμαστε, όλες οι άλλες χώρες αποκήρυξαν κάθε συσχετισμό της κατάστασής τους με τη δική μας. Κάπως έτσι, ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να γίνει «μερκελιστής», όπως του καταλογίζουν και οι γερμανικές εφημερίδες, λησμονώντας τα όσα απαράδεκτα «έσουρνε» όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Αλλά η εικόνα της χώρας, έχει υποστεί σημαντική βλάβη και από την απερίγραπτη συμπεριφορά του υπουργού Οικονομικών. Ιδιαίτερα μετά την αποκάλυψη της λαθροκαταγραφής εκ μέρους του των συζητήσεων στο Γιούρογκρουπ της Ρίγα. Ίσως τον ίδιο να μην τον απασχολεί ποια εντύπωση σχηματίζουν για το πρόσωπό του, ίσως να θέλει να προκαλέσει. Ποια, όμως, είναι η εικόνα που σχηματίζουν οι Ευρωπαίοι για τη χώρα στο σύνολό της, για τους αξιακούς της κώδικες για την ηθική των κυβερνώντων, για τον σεβασμό τους στους κοινούς κανόνες; Και γι’ αυτό και μόνο τον λόγο θα έπρεπε ο κ. Βαρουφάκης να ήταν τώρα σπίτι του αποπεμπόμενος από τον πρωθυπουργό. Για να αποκατασταθεί κάπως το τρωθέν κύρος της χώρας.
Κύρος που επλήγη επίσης από την, πρωτοφανή στα χρονικά, ακύρωση μιας υποτίθεται προγραμματισμένης συνάντησης του Έλληνα υπουργού Άμυνας με τον ομόλογό του στις ΗΠΑ. Το άδειασμα του κ. Καμμένου, εν πτήση προς την Αμερική, δεν έχει προηγούμενο. Αυτό που συνέβη συνιστά ηχηρό μήνυμα σε όσους συνεχίζουν να πιστεύουν πως μπορούν να μιλούν και να συμπεριφέρονται ανεξέλεγκτα, εκτός ορίων.
Και η εξωτερική πολιτική και η οικονομική πολιτική δεν είναι, όμως, μόνον επικοινωνιακό παιχνίδι, για να κερδίζουμε εντυπώσεις ή να κάνουμε «μπλόφες». Απαιτείται σχέδιο, συνέπεια, κατάκτηση της αξιοπιστίας βήμα-βήμα. Τι βλέπουμε, όμως, αυτούς τους τέσσερεις μήνες στην εξωτερική πολιτική της χώρας; Θόρυβο, χωρίς ουσία. Ανοίγματα υποτίθεται προς τη Ρωσία, τα οποία, όπως αποδεικνύεται, έγιναν για λόγους αντιπερισπασμού στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους. Το αποτέλεσμα είναι βεβαίως και οι σχέσεις με τη Μόσχα να εμπλακούν και κυρίως να χάνεται η εμπιστοσύνη από τους δυτικούς συμμάχους μας. Κανείς δεν είναι εναντίον της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Γι’ αυτό, όμως, απαιτείται σχεδιασμός και προσοχή να μη διαταραχθούν ισορροπίες που μπορεί να φέρουν τη χώρα σε δυσμενή θέση, ιδιαίτερα στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία.
Και δεν είναι δυνατόν από τη μια η κυβέρνηση να σπεύδει από τις πρώτες μέρες να νομοθετήσει για να βγάλει τον Ξηρό από την φυλακή, προκαλώντας σοβαρό διπλωματικό ζήτημα με την Ουάσιγκτον, και από την άλλη να παρακαλά την αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει για να μην χρεοκοπήσουμε. Και ούτε η χώρα κερδίζει σε ισχύ, αν φωνάζει μόνος του ο κ. Καμμένος ότι παραχωρεί την Κάρπαθο για να δημιουργηθεί νατοϊκή στρατιωτική βάση. Όλα αυτά είναι, το λιγότερο, μη σοβαρά!
Τώρα, όμως, απαιτείται σοβαρότητα, επικέντρωση στο στόχο της σωτηρίας της χώρας, και ανάκτηση του κύρους της. Μη λησμονούμε ότι ενώ είμαστε ακόμη κρεμασμένοι πάνω από το γκρεμό της οικονομικής χρεοκοπίας, οι προκλήσεις βυσσοδομούν γύρω μας: ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, που στέλνει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στην Ελλάδα, τα Σκόπια που έχουν φτάσει στα όρια εμφύλιας σύρραξης, η Αλβανία που αμφισβητεί ακόμη και τα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα, η νέα φάση του Κυπριακού, που δεν γνωρίζουμε που θα καταλήξει. Η κυβέρνηση επομένως, ας αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών και ας ανασκουμπωθεί. Και οι υπουργοί ας μιλούν λιγότερο και ας δουλέψουν υπεύθυνα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε και στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής»
