Guest

Η μιζέρια του βοσκού που φώναζε λύκος

kalamidas-kolaz-atoma-pou-misei-a

Είναι πια φανερό ότι ο μεν Κυριάκος πιστεύει ότι η πόλωση, ο φανατισμός, ο τυφλός εθνικισμός, ο αντί-αριστερισμός (τελευταία μόδα, αδωνική), φέρνουν ψήφους, ο δε Τσίπρας πιστεύει ότι η όξυνση, η σκανδαλολογία, το αντιδεξιό και κυρίως αντί-Μητσοτακικό μένος τροφοδοτηθούν και φέρνουν την συσπείρωση.

Και βέβαια η κοινή λογική υποβάλλει ότι την τελική ευθύνη γι αυτήν την πόλωση την έχει η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός, αλλά όχι για τους λόγους που επικαλείται συχνά η αντιπολίτευση και ειδικά η άκρα ακροδεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Η κατρακύλα προς την πόλωση για τον Τσίπρα έχει την αφετηρία της στο 2015 και στο περίφημο δημοψήφισμα και έγινε μονόδρομος για την χαμένη του αξιοπιστία.

thanoraf-prespes-kammenoΑπό την άλλη, η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας με την κληρονομία Αντωνάκη τι άλλο θα μπορούσε να κάνει από αυτό που κάνει; Λύσεις στα οικονομικά, πολιτικά, λειτουργικά, κοινωνικά προβλήματα αυτού του τόπου ΔΕΝ έχει, ούτε μπορεί να προτείνει. Στην ουσία αδυνατεί να παίξει οποιοδήποτε ρόλο εποικοδομητικό σαν αξιωματική αντιπολίτευση ή μελλοντική κυβέρνηση. Άρα τι της έμεινε; Η προσφυγή στα γνώριμα της μονοπάτια και στερεότυπα. Στον διχασμό, την κινδυνολογία και την στείρα άρνηση που δεν ξέρεις …μέσα στην αναμπουμπούλα μπορεί και να ξεκλέψει και μερικούς ψήφους από την Χρυσή Αυγή.

Ακόμα και στο θέμα που πονάει – υποτίθεται – το θέμα της ονομασίας της ΦΥΡΟΜ, ο Κυριάκος αντί για προβολή επιχειρημάτων κατέφυγε στην άναρθρη συνθηματολογία που θύμισε Χρυσαυγήτες κασιδιάρηδες λαγούς.

Όσο για τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, αυτά που θέλουν να ξεχωρίζουν για τον μετριοπαθή Καραμανλησμό τους απομονώνονται, απειλούνται με την μη εκλογή τους σε επερχόμενες εκλογές ή διαγράφονται αφήνοντας να κυριαρχούν στελέχη με μηδενική δημοκρατική συμπεριφορά και ακροδεξιό έως φασισμού λόγο όπως οι Γεωργιάδης, Βορίδης, Βούλτεψη κλπ. Χάρις σε αυτήν την γκροτέσκο ομήγυρη φασιστικού λαϊκισμού η Νέα Δημοκρατία αγκαλιάζει ό,τι πιο ακροδεξιό υπάρχει πέρα του δημοκρατικού πολιτικού φάσματος και ταυτόχρονα οδηγεί την πόλωση σε διχασμό πράγμα που έξυπνα αποφεύγει ο Τσίπρας αφήνοντας στον Κυριάκο και το σκοινί και την κρεμάλα.

Για όσους θυμούνται παλαιότερα άρθρα μου την περίοδο κλαυσίγελου Αντωνάκη, συχνά επαναλάμβανα ότι ο διχασμός είναι ένα δίκοπο μαχαίρι που πιο συχνά πληγώνει αυτόν που το κρατάει. Ο Αντωνάκης δυστυχώς και παρ’ όλο το πάθημα δεν λέει να μάθει και συνεχίζει ακόμα και τώρα από το περιθώριο που του αξίζει τον άκρα διχαστικό του λόγο. Ο Κυριάκος, πιστός στο δόγμα Αντωνάκη, συνεχίζει να μη μαθαίνει από τα παθήματα άρα είναι καταδικασμένος να επαναλάβει τα ίδια λάθη με τα ίδια και χειρότερα αποτελέσματα δυστυχώς όχι μόνο για την παράταξή του, όπως συνέβη με τον Αντωνάκη, αλλά για όλους μας μιας και ο μεν Σαμαράς έδωσε θάρρος στον Χρυσαυγήτη αλλά είναι ο Κυριάκος που τον ανεβάζει στο κρεβάτι και του κάθεται.

Τώρα η επομένη λογική ερώτηση είναι: αφού όλα αυτά συμβαίνουν και με λογική εξηγούνται που στηρίζει ο Κυριακός την απαίτηση του για εκλογές εδώ και τώρα και την σιγουριά του ότι θα νικήσει; Στο ρεύμα νίκης που προκαλούν οι θετικές δημοσκοπήσεις και …εδώ γελάτε ελεύθερα.

Οι δημοσκοπήσεις μετά την πρόβλεψη για …αυτοδυναμία Σαμαρά στις εκλογές του 2015 και την …νίκη του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του ίδιου έτους, έχουν χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας που μπορεί να τους είχε απομείνει μετά από σειρά …σωστές προβλέψεις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Και το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό όπως απέδειξε η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα όμως της τελευταίας δεκαετίας οι αποδεδειγμένα στημένες δημοσκοπήσεις έχουν επιφέρει τον ύστατο ευνουχισμό των κομμάτων, όσων τουλάχιστον τις χρησιμοποιούν ακόμα σαν εργαλείο. Αλλά όταν σύμβουλοι σου είναι η αποτυχημένη μαξιλαράκι-δημοσιογραφάκι το Σπυράκη, η «είχα μπαμπά που ήταν αριστερός διανοούμενος» Βούλτεψη και ο πάρτε γιλέκα-παρτε βιβλία Γεωργιάδης και με την λογική ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού και η καλή προπαγάνδα είναι μόνο η γκεμπελική, τότε χρησιμοποιείς τις αποτυχημένες και φτιαγμένες, αδρά πληρωμένες δημοσκοπήσεις, για να δημιουργήσεις ένα τεχνητό κύμα «σιγουριάς νίκης» με την λογική ότι η μάζα ακολουθεί τον νικητή. Αυτό είχε μια κάποια λογική και εφαρμόστηκε από τον Τόνι Μπλερ στην Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και τον Μπιλ Κλίντον για την επανεκλογή στην προεδρία των ΗΠΑ την ίδια περίπου περίοδο. Τώρα, έτος 2018 και με τον Τραμπ νικητή των αμερικανικών εκλογών όταν το 52% των αμερικανών ψηφοφόρων τον είχε καταψηφίσει και έχει εκλεγεί μόνο χάρις στις ιδιαιτερότητες του αμερικανικού εκλογικού συστήματος αυτά τα κόλπα μοιάζουν με αστεία από ανέκδοτα για να βάλει το Σπυράκη κάτω από το μαξιλάρι της.

Εδώ όμως ακόμα κι αυτές οι ψευτό-δημοσκοπήσεις δείχνουν πόσο περίεργα απρόβλεπτα μπορεί να εξελιχτεί η κατάσταση για τον Κυριάκο. Όλες αυτές οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την Νέα Δημοκρατία μπροστά με ποσοστά που κυμαίνονται από 11-16% κι ας πούμε ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Την ίδια στιγμή η απρόβλεπτη ψήφος κυμαίνεται στο 12-18%, αυτά την ώρα που – και εδώ ξεκινάμε τα …απρόβλεπτα – η ΝΔ παρουσιάζει συσπείρωση της τάξης του 85% ενώ αντίστοιχα ο Σύριζα ίσα που αγγίζει το 17%. Τροφή για σκέψη, κι αν είχε κανέναν σοβαρό δίπλα του ο Κυριάκος κι όχι το ξύπνα-το-μαξιλάρι-Σπυράκη, την είχα-μπαμπά-αριστερό Βούλτεψη και τον πιασε-ένα-γιλεκάκι Άδωνη, αυτή τη στιγμή θα είχαν πατήσει το κουμπί του πανικού αλλά ….αλλά με ό,τι μαξιλάρι στρώσεις να κοιμηθείς μ’ αυτό θα ξυπνήσεις.

Προβλέψεις για το πότε θα γίνουν οι εκλογές είναι δύσκολο να γίνουν αυτή τη στιγμή αλλά δυο πράγματα είναι σίγουρα. Το πρώτο είναι ότι ο Τσίπρας θα κάνει εκλογές μόνο όταν τον βολεύουν και νιώθει τη σιγουριά ότι έχει ελπίδες νίκης, έστω και με λίγη βοήθεια. Κι αυτό θα συμβεί όταν νιώσει ότι η Νέα Δημοκρατία έχει υπερχειλίσει αδώνειου λαϊκισμού, βορίδειου τσεκουράτου φασισμού και Κουλίτιδας με ολίγη από Μαρινάκη τόσο ώστε να τρομάξει ακόμα και τους Καραμανλικούς. Δεύτερο ότι σε αυτές τις εκλογές ο Κυριάκος παίζει το πολιτικό μέλλον ΟΛΩΝ των Μητσοτάκηδων μέχρι ανιψιών και εγγόνων.

Τέλος γιατί έχει κι αυτό τη σοβαρότητα του. Ο Κυριάκος έχασε κάθε δικαίωμα να απαγορεύει τις αναφορές και τις κρίσεις για την γυναίκα του, πρώτον: την στιγμή που επέτρεψε σε βουλευτές του να κάνουν θέμα την Μπέττυ στην Βουλή και πρωτοσέλιδο στις οπαδικές εφημερίδες της παράταξής του και δεύτερο γιατί η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνεται τίμια αλλά πρέπει και να είναι ακόμα και offshore τίμια. Αυτό είναι μάθημα και πάθημα χιλιετηρίδων.

ΥΓ1. Επειδή το σκέφτομαι μέρες τώρα και κάθε μέρα όλο και κάτι κάνει και με επιβεβαιώνει, θα το αναφέρω. Κάποιοι, όταν έρθουν οι εκλογές, θα ψηφίσουν Κυριάκο γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν ότι είναι δυνατόν να είναι τόσο βλάκας. Είναι σαν αυτό που κάποιοι θεωρούν μορφωμένο αυτόν που δεν καταβαίνουν, αυτόν που χρησιμοποιεί ‘δύσκολες’ λέξεις και που τελικά δεν βγάζουν κανένα νόημα. Φαντάσου τώρα να έχεις επενδύσει την εκλογή σου στην …ελεημοσύνη των άλλων λόγω πνευματικής αναπηρίας. Πιο πάτος, Άδωνις.

ΥΓ2. Απαντώντας στον Μανώλη Κεφαλογιάννη και στις αναφορές του για αθέμιτη υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον Τσίπρα, ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ιταλός Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι είπε: «Κύριε πρόεδρε, οφείλω να επισημάνω, πως το βρίσκω λίγο σουρεαλιστικό ο εκπρόσωπος του κόμματος που έφερε το έλλειμμα της Ελλάδας στο 150% και στην χρεωκοπία αντί να απολογείται να επιτίθεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.» Φλαααπ το στρουμφάκι.

ΥΓ3. Το Σπυράκη συνεχίζει να πληρώνεται από την Ευρωβουλή; Γιατί; Μήπως αυτό μυρίζει …Λε Πεν; Έχουν ενημερωθεί οι φύλακες! Το θετικό, γιατί υπάρχει κι αυτό, έχει ηρεμίσει το …μεταφραστικό στο Στρασβούργο από την Αντουανέτα.

ΥΓ4. Πόσο θα συσπειρώσει την αριστερά η ταύτιση – από προσωπική επιλογή μάλιστα – του Κούλη με τον φασίστα ρατσιστή Ορμπάν και τον αυστριακό κληρονόμο του Χίτλερ και επιβολέα του 12ωρου Κρουτς οεο;

*****************************

Επιστροφή πρωταθλητή με Κρόνο και σε φωτιά σήμερα στην παρέα μου ο Θάνος Ραφτόπουλος με σκίτσο του.

*****************************

Στη φωτογραφία, οι α-διαφθαρμένοι του Κούλη

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Η μιζέρια του βοσκού που φώναζε λύκος

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την οικονομία που είχε όλα τα στοιχεία ρετρό επιπέδου επανάληψης «Ρετιρέ» στο Μέγκα με πολύ Ανδρέα Παπανδρέου/Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, φάνηκε ότι οι δυο σύγχρονοι μονομάχοι έχουν κάθε λόγο να πολώσουν την πορεία για τις όποτε-είναι-να-έρθουν-εκλογές, περιθωριοποιώντας τα υπόλοιπα κόμματα στο ρόλο κομπάρσου και χειροκροτητή από ανασφάλεια και έλλειψη όποιας πολιτικής βάθους για οποιοδήποτε θέμα.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο