Οι δεσμεύσεις του νέου συμβολαίου συνεργασίας που υπογράφηκε με τους δανειστές μας, οφείλουν να εξασφαλίζουν την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, να διασφαλίζουν τη μείωση της ανεργίας και να προωθούν τη καινοτομία και το επιχειρείν.
Η μάχη για το μέλλον δε σηκώνει καθυστερήσεις και απαιτεί ταχύτατα αντανακλαστικά που θα μεταρρυθμίζουν τη χώρα στο εσωτερικό της και θα αναδεικνύουν την ευρωπαϊκή της διάσταση. Οι πολίτες ξέρουν να αξιολογούν και να παρέχουν τον απαιτούμενο χρόνο για το καλό της πατρίδας μας. Οι θυσίες πιάνουν τόπο όταν γίνονται απ’όλους και τηρούνται ευλαβικά από το σύνολο της χώρας. Να αξιοποιηθούν τα σύγχρονα μέσα που να παρέχει η ΕΕ.
Αυτά για να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση.
Με το που μπήκε το ευρώ στη ζωή μας, η Ελλάδα έλαβε περισσότερη πίστωση από όση χρειαζόταν κάθε χρόνο, μεταξύ 5%-10% του ΑΕΠ. Οι λαϊκιστές και ρουσφετολόγοι πολιτικοί διοχέτευσαν αυτά τα υπερβολικά λεφτά στην εκλογική τους πελατεία. Η χώρα δεν αναπτύχθηκε σωστά, οι πολίτες δε σεβάστηκαν το ευρώ και η υπερκατανάλωση σάρωσε τα πάντα.
Ακόμη και όταν ξέσπασε η κρίση, ουδείς από το πολιτικό σύστημα δεν είχε το θάρρος να ομολογήσει τι είχε γίνει στη πραγματικότητα. Γι αυτό οι περισσότεροι πολίτες ακόμη πιστεύουν ότι το φυσιολογικό επίπεδο πλούτου της χώρας είναι ισοδύναμο με τα 240 δισ. ευρώ ΑΕΠ που ανακοίνωσε το 2008, και ότι κάθε απόκλιση πρέπει να είναι το αποτέλεσμα είτε μιας συνωμοσίας κατά της Ελλάδας, είτε μιας κακώς σχεδιασμένης οικονομικής πολιτικής..
Η ανεργία, η οποία έχει εκτιναχθεί από το 10% το 2010 στο περίπου 27% σήμερα, εξηγεί τις αδυναμίες του κράτους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί να ρίξει μετρητά στην οικονομία για να αυξήσει την ζήτηση και το ΑΕΠ και πάλι όμως δεν θα επέστρεψε στο επίπεδο του 2008.
Επιστήμονες αναφέρουν ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες για να εξηγηθεί γιατί έχει μειωθεί η δυνητική παραγωγή στην Ελλάδα. Κάποιοι αναφέρουν ότι οι άνεργοι δεν διαθέτουν τις γνώσεις και τα προσόντα για να απασχοληθούν σε αυτούς τους οικονομικούς κλάδους που είναι σε θέση να επεκτείνουν την οικονομία, άλλοι τονίζουν ότι πιθανώς δεν έχει αρκετούς από τους κλάδους με υψηλή ανάπτυξη που είναι απαραίτητοι για την τόνωση της οικονομίας. Το βέβαιο είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό της πατρίδας μας που βρέθηκε στην ανεργία, δεν μετεκπαιδεύτηκε σωστά για να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις που προέκυψαν στην αγορά εργασίας και ότι το κράτος δεν σκέφτηκε να μετατρέψει το επίδομα ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης.
Οι δανειστές της χώρας μας έχουν δίκιο όταν λένε ότι ο μόνος τρόπος για να ανακάμψει η οικονομία είναι να προχωρήσουν ταχύτατα οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο κάνουν επίσης λάθος όταν αρνούνται να συζητήσουν την πιθανότητα μείωσης του χρέους. Η δυναμική αναδιάρθρωσης του χρέους δεν θα βοηθούσε μόνο στην ελάφρυνση της ελληνικής οικονομίας από ένα τεράστιο βάρος, αλλά θα αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη μεταξύ των Ελλήνων και των δανειστών τους.
Η κοινωνία απαιτεί τη συνεργασία των πολιτικών κομμάτων για να αναληφθούν οι κατάλληλες πρωτοβουλίες που θα βγάλουν τη πατρίδα μας από τα αδιέξοδα. Τα μικροπολιτικά παιχνίδια ανήκουν στο παρελθόν. Το ελληνικό σχέδιο εξόδου από τη κρίση έπρεπε ήδη να είχε χαραχθεί από όλα τα κόμματα, για να μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή με τη πρώτη ευκαιρία.
Ο χρόνος είναι αμείλικτος και οι κοινωνίες στη μεγάλη οικογένεια της Ευρώπης απαιτούν ηγέτες με ευαισθησία, όραμα και τόλμη. Η αξιοπιστία και οι καθαρές θέσεις θα βοηθήσουν τη πατρίδα μας στην επίτευξη των στόχων της.
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Κωνσταντίνου Μαργαρίτη πατήστε εδώ!
