γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Θυμάται κανείς πρωτοσέλιδο της εφημερίδας που “έριξε τον Καραμανλισμό” για την Θεσσαλονικιά… γκόμενα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Κάπου ανάμεσα στο θα το πάρει δεν θα το πάρει το κορίτσι και αρχές Κοσκωτολογίας. Είχε προηγηθεί ο οχετός λάσπης κατά του Μάνου Χατζηδάκι. Ειλικρινά χρειάζεται πολύ ψυχραιμία ακόμα και σήμερα, τριαντατρία χρόνια μετά, για να διαβάσεις μόνο τις επικεφαλίδες των πρωτοσέλιδων της τότε “Αυριανής”.
Η “Εφημερίδα που ξεφτίλισε μια κυβέρνηση και έριξε ένα σύστημα”, καμάρωνε η ίδια η εφημερίδα κάτω από τον τίτλο της. Η εφημερίδα που δυο φορές δημιούργησε πολιτικό σεισμό και έγινε πρωτοσέλιδο σε όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ. Την πρώτη φορά με την περίφημη φωτογραφία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη χαμογελαστού ανάμεσα σε δυο Ναζί αξιωματικούς του κατοχικού στρατού και την δεύτερη με τα βυζιά της Μιμής. Αδιαφορώντας για το τι πραγματικά συνέβαινε στις φωτογραφίες, η Αυριανή έστησε ένα ολόκληρο γαϊτανάκι με υπονοούμενα και υποψίες που χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και σαν πολιτικά επιχειρηματία σε συζητήσεις στη Βουλή και φυσικά κεντρικό θέμα σε όλα τα καφενεία της επικρατείας.
Το άλλο μεγάλο κατόρθωμα της Αυριανής ήταν το γεγονός ότι δημιούργησε σχολή δημοσιογραφίας, τον περίφημο “αυριανισμό”. Τον δημοσιογραφικό λαϊκισμό, υποστηριζόμενο με παραπλανητικές και συχνά ψευδείς ειδήσεις. Η Αυριανή στα μέσα του ‘80, ανακάλυψε τα fake news πριν από τα… fake news!
Αυτό όμως που φοβόμαστε να παραδεχτούμε είναι το γεγονός ότι ο “αυριανισμός” δεν θα είχε επιβιώσει και ευημερεύσει αν δεν είχε και ισχυρή πολιτική υποστήριξη και το τότε κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ – στη περίπτωση της φωτογραφίας με τους Ναζί – δεν είχε απλά υπο-στηρίξει την λάσπη στον ανεμιστήρα της Αυριανής αλλά είχε μεταμορφωθεί και σε μεγάφωνο διάδοσης και πιστοποίησης. Ταυτόχρονα τα λοιπά Ελληνικά ΜΜΕ όχι μόνο αναπαρήγαν τις “ειδήσεις” που πολλές φορές “κατασκεύαζε” η Αυριανή, αλλά όταν χρειάστηκε να υποστηρίξουν την αξιοπρέπεια και αξιοπιστία του τύπου γενικότερα μπροστά στο φαινόμενο αυριανισμός, το μόνο που έκαναν ήταν να παραπονεθούν ότι… η χαμηλή της τιμή αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις δικές τους πολύ ακριβότερες εκδόσεις, ουσιαστικά απαξιώνοντας κάθε συζήτηση.
Εκεί βέβαια που ο φασισμός, ο ρατσισμός και η ομοφοβία της Αυριανής δεν μπόρεσε να κρυφτεί ήταν στις επιθέσεις της κατά του Μάνου Χατζηδάκι. Η λάσπη ήταν τόσο αηδιαστική που ακόμα και σήμερα – τριαντατρία χρόνια μετά – σοκάρει. Ο Χατζηδάκις δεν σιώπησε, όπως τα περισσότερα θύματα, αντέδρασε και έδρασε έντονα και δημόσια. Ίσως ο μόνος που έδειξε το θάρρος να το κάνει τότε. Αλλά το πάθος του τον οδήγησε και σε ένα λάθος που το εκμεταλλεύτηκε η Αυριανή, ζήτησε από την κυβέρνηση να κλείσει την εφημερίδα. Έτσι με γκεμπελική αυθάδεια ο Κουρής γύρισε την συζήτηση από την λάσπη, την ψευδολογία και τον διασυρμό αθώων σε θέμα για την… ελευθερία του τύπου. Και ω τι ειρωνεία, βρήκε υποστηρικτές από όλο το πολιτικό και δημοσιογραφικό πρίσμα. Από όλες τις πλευρές, ακόμα κι από αυτούς που ήξεραν προσωπικά τον Μάνο, υποτίθεται ήταν φίλοι του και που κατά περιόδους είχαν γίνει στόχος της Αυριανής, όπως η Μελίνα. Ξαφνικά όλοι ανησύχησαν για την ελευθερία του τύπου χάρις σε μια εφημερίδα που βίαζε καθημερινά κάθε μορφής ελευθερία.
Και κάπου εκεί εγένετο αυριανισμός. Όπου στο όνομα της ελευθερίας του τύπου και του λόγου, με μηδενικούς ηθικούς φραγμούς μπορείς ανεξέλεγκτα να γράφεις και να λες ό,τι θέλεις ακόμα κι όταν αυτά που λες και γράφεις είναι αποδεδειγμένα ψέματα, γίνονται προς χάριν οικονομικού κέρδους, αναγνωσιμότητας και ακροαματικότητας και πάρε τα… μπαζούκας στην οθόνη.
Αυτά που έγιναν και γράφτηκαν τόσο με τη φωτογραφία του Μητσοτάκη και τους Ναζί, όσο και με τον Μάνο Χατζηδάκι είναι καταγραμμένη ιστορία που μπορούν εύκολα να βρεθούν ακόμα και με ένα απλό γκουγκλάρισμα στο διαδίκτυο. Αυτό όμως που δεν καταγράφεται είναι ότι την ίδια ακριβώς περίοδο που η Αυριανή έριχνε λάσπη στον ανεμιστήρα, μονοπωλώντας τίτλους και πρωτοσέλιδα, ξεκινούσε η δεύτερη φάση της εθνικής χρεοκοπίας που θα οδηγούσε τριάντα χρόνια αργότερα στα μνημόνια.
Είναι η φάση που ο Κοσκωτάς – ήδη ιδιοκτήτης της Τράπεζας Κρήτης – αγοράζει τον Ολυμπιακό, την Καθημερινή, την Βραδυνή και ξεκινάνε οι μεταφορές με τα… “Πάμπερς”. Είναι η εποχή της “αγοράς του αιώνα” με τα F16 από τις ΗΠΑ και τα τανκς από την Γερμανία, που συνοδευτήκαν από τα λόγια του Ανδρέα: “είπαμε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια!” Είναι η φάση του κωλόσπιτου στην Εκάλη. Είναι η φάση της μεγάλης αρπαχτής των δημοσίων ταμείων και διορισμών από τους πρασινοφρουρούς που είχαν γίνει καθεστώς στο δημόσιο και στις τράπεζες. Είναι η αρχή της καταστροφής της δημόσιας παιδείας και της δημόσιας υγείας. Είναι η εποχή της υπερδανειοδότησης του Ελληνικού κράτους από το εξωτερικό σε βαθμό 80% υψηλότερο από ότι στο παρελθόν. Είναι το σκάνδαλο με τις υπερτιμολογήσεις του γιουγκοσλάβικου καλαμποκιού. Είναι το σκάνδαλο της ΕΤΒΑ και της Αγροτικής, το λάδωμα του Δρέγου στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων. Τα σκάνδαλα της ΠΡΟΜΕΤ, της ΑΓΡΕΞ και φυσικά η ΠΥΡΚΑΛ και ο Μαυράκης. Το σκάνδαλο με την υπεξαίρεση στην Ιονική Λαϊκή για την υποστήριξη της εκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ και αυτό με την υπεξαίρεση εκατομμυρίων από τον ΟΠΑΠ. Το σκάνδαλο της ΕΒΟ. Και σας παρακαλώ, κρατήστε με να μην αρχίσω με τον Τόμπρα, τον ΟΤΕ και την ΚΥΠ, θα χρειαστώ βιβλίο.
Κάποιοι από εσάς σίγουρα θυμάστε κάποια από αυτά, τα περισσότερα βρήκαν την θέση τους σε υπέρτιτλους εφημερίδων της εποχής, είναι ιστορικά καταγεγραμμένα και η υπόθεση Κοσκωτά είχε μεγάλη συνέχεια και πολλά αφιερώματα ακόμα και σήμερα. Αλλά κανένα από αυτά δεν τυπώθηκε στη συνείδηση μιας κοινωνίας όσο η φωτογραφία του Μητσοτάκη με τους Ναζί. Για ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας η φωτογραφία με τους Ναζί που έβγαλε η Αυριανή μαζί με το “αποστάτης” είναι η κληρονομιά και η συμβολή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Παράλληλα βοήθησε έμμεσα τον Παπανδρέου να εκλεγεί και να επανεκλεγεί παρ’ όλο το σκάνδαλο με τα Πάμπερς σαν η μόνη επιλογή μεταξύ του διεφθαρμένου γκόμενου και του… προδότη.
Αλλά όταν κυλιέσαι στη λάσπη φυσικό είναι να λασπωθείς και ο ανεμιστήρας δεν κάνει διακρίσεις, αυτό είναι ένα μάθημα που το πήρε πολύ καλά και ο Αντρέας και όλο το ΠΑΣΟΚ της εποχής. Ο Κουρής ένιωσε εξουσία, ένιωσε ότι το ΠΑΣΟΚ και ειδικά ο Αντρέας Παπανδρέου του οφείλουν την ύπαρξη τους και φυσικά θέλησε… ανταλλάγματα. Εδώ όλοι τρώγανε με χρυσά κουτάλια κι αυτός έπρεπε να αποπληρώνει δάνεια και επιτόκια; Εκεί όμως που τα πράγματα έγιναν χειρότερα ήταν μετά τις… “θυσίες” που έκανε ο Κουρής για την υποστήριξη του Αντρέα την περίοδο της δίκης και του βρώμικου ‘89, ανακάλυψε ότι η… άποψη της Μιμής σε θέματα εσωτερικών, οικονομίας και ειδικά προσλήψεων έγινε πιο ισχυρή από αυτήν του Κουρή. Ήταν όταν ο Κουρής έχασε το αυτί του Παπανδρέου.
Ο Κουρής τότε ένιωσε αδικημένος και ανεκτίμητος από τον ευεργετηθέντα, και πιστεύοντας ότι δεν χρειάζονται προειδοποιητικές βολές έριξε με τη μάνικα της Αυριανής την λάσπη στον ανεμιστήρα πνίγοντας όλους μας στα… βυζιά της Μιμής. Τα πρωτοσέλιδα της Αυριανής ήταν σαν σοφτ-πορνό με σκιώδεις περιγραφές και υπονοούμενα σεξουαλικών οργίων και ανταλλαγής συντρόφων. Η Αυριανή της εποχής έκανε ακόμα και το Playboy να κοκκινίζει. Τον δε πρωθυπουργό μπισμπίκη τον μετέτρεψε σε γεροντοέρωτα που τον παίζει η ξανθιά γκόμενα με τα μεγάλα βυζιά για τα λεφτά και την εξουσία, θέτοντας – όπως είναι φυσικό – το ερώτημα, ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα, με αποτέλεσμα… Σημίτης!
Σήμερα την θέση της Αυριανής την έχει πάρει το Μακελειό με προεργασία ετών από πολλά παπαγαλάκια στο διαδίκτυο και την θέση του Κουρή ένας ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού… πάλι! Η λάσπη στον ανεμιστήρα και πάλι στο όνομα της… ελευθερίας του τύπου και όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, αδιάφορα ποιος και που την άναψε. Και αυτή τη φορά υπο-στήριξη και μεγάφωνο διάδοσης και πιστοποίησης στην λάσπη στον ανεμιστήρα η Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη. Σαν να μην έμαθαν τίποτα από το παρελθόν, σαν το πάθημα του ΠΑΣΟΚ να μην έγινε ποτέ μάθημα ή όπως έγραψα και κάπου αλλού τελευταία “τόσο αλαζόνες που πραγματικά πιστεύουν ότι η βλακεία τους θα τους προστατεύσει,” άνοιξαν την κάνουλα της λάσπης και την ρίξανε στον ανεμιστήρα. Κι όταν ο Τσίπρας έδειξε συμβόλαια και δημόσια έγγραφα άρχισαν τα υπονοούμενα, την λάσπη 2.0: λέει ψέματα στην εφορία. Τώρα είναι η ίδια η Νέα Δημοκρατία και κυβερνητικοί αυτοπροσώπως και χωρίς ενδιάμεσους, χωρίς αυριανή, ΔΟΜ και μακελειό κρατάνε την κάνουλα της λάσπης.
Εδώ να σημειώσω παρενθετικά ότι η Νέα Δημοκρατία και η κατά καιρούς ηγεσία της, έχει πείρα στην λασπολογία χωρίς καν ενδείξεις, φωτιά και καπνό. Προ 1981 συχνά κατηγορούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου σαν τον Τροτσκιστή, όργανο και πιόνι της Μόσχας, την δε δεκαετία του ‘80 τον κατηγόρησαν επανειλημμένα ότι ήταν ο… αρχηγός και ο εγκέφαλος της 17 Νοέμβρη. Ο δε Τσίπρας το μόνο που δεν άκουσε από τον ίδιο τον Αντωνάκη Σαμαρά ήταν ότι αυτός προσωπικά έβαλε φωτιά στην μολότοφ που χτύπησε την Marfin.
Και βέβαια, ω τι σύμπτωση, όπως ακριβώς τότε με το ΠΑΣΟΚ – αυτοί που δεν θυμούνται το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν – πάλι συμβαίνει μπας και ξεκλέψουν πρωτοσέλιδα από τις πραγματικές ειδήσεις, τις αρπαχτές, τις Πετσολίστες, την απόλυτη αποτυχία στην αντιμετώπιση της πανδημίας, την καταστροφή της παιδείας και της υγείας, την οικονομική καταστροφή που έρχεται με ταχύτητα χάρις στις αρπαχτές και την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, τα σκοιλ ελικικου, τις σκανδαλώδεις προσλήψεις και απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις εθνικής περιουσίας, την αλαζονεία και την ανικανότητα. Αλλά να ‘ναι καλά η δωροδοκία, οι Πετσολίστες και ποιος χέζει την αλήθεια και την ενημέρωση.
Έτσι μετά τον χουντικό πραιτωριονισμό του Χρυσοχοΐδη και ο εμετικός αυριανισμός βρίσκει καταφύγιο στην μεγάλη αγκαλιά της φασιστοΜητσοτακικής Νέας Δημοκρατίας. Εμείς απλά θα περιμένουμε να δούμε πότε ο Μαρινάκης θα νιώσει ότι δεν του δίνουν αρκετό χώρο στο… κρεβάτι και θα ξανανοίξει την κάνουλα με καινούργιους στόχους. Όπως τότε η Αυριανή με τα βυζιά της Μιμής. Οι πρώτες προειδοποιητικές βολές έχουν ήδη πέσει. Το Μακελειό ήδη έχει αφήσει κάτι υπονοούμενα για ανάμιξη της Μαρέβα στην απόπειρα δολοφονίας του εκδότη του. Αυριανικά γελοίο και στην αναφορά του αλλά θυμηθείτε και τα βυζιά της Μιμής. Όλα ξεκίνησαν με υπονοούμενα και με φωτογραφίες της να κάνει μπάνιο στη θάλασσα δίπλα στον Αντρέα, τα βυζιά ήρθαν μετά.
Και βέβαια υπάρχει και η ειρωνεία που επιβεβαιώνει την βλακεία της αλαζονείας ή ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάς για σκοινί. Λίστες Παναμά και μη, που κάποια στιγμή θα σκάσει το απόστημα που πολλοί έχουν δει, εν… διαστάσει σπίτι Βολτέρου, επενδυτικά παιχνίδια που συζητιούνται σε πολλά δημοσιογραφικά γραφεία εντός και εκτός Ελλάδας και φυσικά τα… αρχαία. Πολλά αρχαία, πάρα πολλά αρχαία. Αγαλματίδια, αμφορείς, δοχεία, ψηφιδωτά. Όλα αρχαία που κάνουν βόλτα μεταξύ Χανίων, Γλυφάδας και Λυκαβηττού. Τι λέγαμε για τα βυζιά, το σκοινί και τον κρεμασμένο;
Για το τέλος μια αλήθεια. Η πιο έντιμη απάντηση σε όλον αυτό τον βόθρο ψέματος και λάσπης που εκτόξευσε η κυβέρνηση ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη με τα δουλικά της αυριανάκια και παπαγαλάκια, ήρθε μέσα από την οικογένεια… Μητσοτάκη, την Ντόρα Μπακογιάννη: “Αν θέλει [ο Τσίπρας] να πάει να νοικιάσει ένα σπίτι να πάει για όνομα του θεού, δεν νομίζω πως θα ενταχθεί μέσα στην πολιτική αντιπαράθεση. Τουλάχιστον όχι από εμένα!”
