Την ίδια ώρα, ο Πρωθυπουργός κανονίζει πανηγύρια στο Ζάππειο για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού και περήφανα τα στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βαράνε από κάτω παλαμάκια, σε αντίθεση με τα ταμπούρλα που κάποτε θα βαρούσαν στις αγορές…
Πρωτίστης σημασίας, είναι η υγεία (σωματική και ψυχική) των δύο στρατιωτών καθώς και η υγεία των οικείων τους, οι οποίοι σηκώνουν ένα δυσβάσταχτο βάρος. Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται σε εκείνους, αλλά είναι πρόβλημα συνολικά της πατρίδας μας. Το κύρος της χώρας μας μειώνεται, ο σεβασμός στις ένοπλες δυνάμεις δέχεται πλήγμα, οι σχέσεις μας με τους συμμάχους μπαίνουν αναγκαστικά σε καθεστώς σκεπτικισμού και φυσικά καθίσταται πρόδηλη η πλήρης απαξίωση στο πρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
Παράλληλα, οι πολίτες, μη έχοντας δεχτεί παρακίνηση για μαζική εκδήλωση διαμαρτυρίας – ως μήνυμα στη γείτονα χώρα – σποραδικά και κυρίως μέσω social media, εκδηλώνουν στεναχώρια και ανησυχία για τους δύο Έλληνες στρατιώτες… Κατά τα άλλα, είναι απόντες.
Σε άλλες χώρες, κάτι τέτοιο θα ήταν ως και casus belli, αλλά στην Ελλάδα μόνο τα φεστιβάλ και οι φιέστες κάθε είδους μονοπωλούν την ημερήσια ατζέντα και τα σοβαρά θέματα σπρώχνονται στο περιθώριο. Σε άλλες χώρες, τα διεθνή ΜΜΕ θα είχαν συστηματικά αφιέρωμα στο γεγονός της παράνομης αιχμαλωσίας των στρατιωτών. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, είναι απλά άλλες οι προτεραιότητες. Για την ακρίβεια η προτεραιότητα είναι μία! Η καθημερινή επικοινωνιακή διαχείριση της εξουσίας και όχι η άσκηση αυτής.
Το γεγονός ότι οι γείτονες μας, τα ξένα ΜΜΕ και οι σύμμαχοι, δεν έχουν δείξει τον απαραίτητο σεβασμό και την ανάλογη υποστήριξη στην, επί τέσσερεις μήνες, παράνομη κράτηση των δύο στρατιωτών, φανερώνει ένα βαθύτερο πρόβλημα. Η Ελλάδα έχει απαξιωθεί πολιτικά και κανείς δεν φαίνεται να την παίρνει στα σοβαρά. Η επιδιόρθωση της εικόνας μας στο Εξωτερικό, πρέπει να μπει πάνω – πάνω στην ατζέντα της επόμενης κυβέρνησης.
Η σκέψη όλων μας, οφείλει να είναι στον Ανθυπολοχαγό Άγγελο Μητραιτώδη και τον Λοχία Δημήτρη Κουκλατζή, καθώς και στα οικεία τους πρόσωπα. Η κυβέρνηση υποχρεούται από τις περιστάσεις να εγκαταλείψει τις παρελκυστικές τακτικές – τις οποίες κατά συρροή εφαρμόζει – και να αναλάβει τις ευθύνες της.
