Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ασυνάρτητε αυτές απόψεις των πρόσφατων κ.κ. υπουργών, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι παίζεται μια κακόγουστη κωμωδία εις βάρος των Αποδήμων. Και είναι κωμωδία γιατί το Ελληνικό Σύνταγμα, όπως είναι διατυπωμένο από τους καθηγητές του συνταγματικού δικαίου που το έγραψαν, δεν μας δίνει καμία ελπίδα ότι θα ενεργοποιηθεί κάποιος νόμος που θα μας επιτρέψει να λάβουμε μέρος στην εκλογική διαδικασία. Για του λόγου το αληθές, δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε τη διατύπωση του άρθρου #51 του Συντάγματος, «Εκλογή βουλευτών, εκλογικό δικαίωμα». Ενώ όλοι οι σχετικοί εφαρμοστικοί νόμοι ψηφίζονται με απλή πλειοψηφία, για να περάσει οποιοσδήποτε νόμος παροχής ψήφου στους Αποδήμους, θα πρέπει να ψηφιστεί με 200 ψήφους. «..με τη πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών». Πράγμα αδύνατον. Πρώτον, γιατί ποτέ καμία κυβέρνηση δεν θα διαθέτει 200 έδρες στη Βουλή και, δεύτερον, σύμφωνα με τη κρατούσα Ελληνική Κοινοβουλευτική παράδοση, καμία αντιπολίτευση δεν θα κάνει δώρο στη κυβέρνηση μια σημαντική κοινοβουλευτική νίκη.
Γιατί όμως αυτή η μακιαβελική διατύπωση του Συντάγματος; Γιατί να χρειάζονται 200 ψήφοι για τον εφαρμοστικό νόμο ενώ μπορούσε να γίνει με τη πλειοψηφία των παρόντων; Επιτρέψτε μου να εκφράσω την άποψή μου και ας με διαψεύσουν οι επίσημοι: Γιατί δεν μας θέλουν στα πόδια τους. Μας εμπαίζουν γιατί μας φοβούνται. Και μας φοβούνται, γιατί είμαστε ο αστάθμητος παράγοντας. Γιατί δεν μπορούν να μας μετρήσουν. Γιατί δεν μπορούν να μας ποδηγετήσουν. Γιατί, επειδή έχουμε αποκτήσει μέτρο σύγκρισης, κρίνουμε με άλλα μέτρα. Γιατί θα ψηφίζουμε με εθνικά κριτήρια και όχι με κομματικά. Γιατί θα χρειαστεί να μας επισκεφτούν στο τόπο διαμονής μας και να μας δώσουν προεκλογικές υποσχέσεις. Γιατί δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στο σημερινό καθεστώς και επομένως κάθε νέα ιδέα που θα φέρουν οι απόδημοι, είναι επικίνδυνη. Παρόλα αυτά, οι εκάστοτε κυβερνητικοί παράγοντες και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, εκτός του ΚΚΕ, υποκριτικά και ξεδιάντροπα εξακολουθούν να μας λένε ότι διακαής τους πόθος είναι να μας δοθεί το δικαίωμα να ψηφίζουμε.
Και το κερασάκι στη τούρτα ήταν οι δηλώσεις του αρμοδίου υπουργού κ. Στυλιανίδη, όταν, μιλώντας σχετικά, μας παρουσίασε και άλλο ένα παράγοντα που κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Εξέφρασε την επιφύλαξη, να ψηφίζουν οι Απόδημοι, αλλά να μη κοστίζει πολύ. Έχω νέα για το κ. Υπουργό. Πρώτον, το κόστος θα είναι πολύ λιγώτερο από τα πρόστιμα που πληρώσαμε και πληρώνουμε κάθε χρόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν έχουμε ακόμα ενεργοποιήσει όλο το άρθρο #51 του Συντάγματος που μας αφορά και δεύτερον, θα συμβούλευα το κ. Υπουργό, αν πραγματικά θέλει να συμβάλει στη περικοπή των δαπανών, να μην αρχίσει από τη ψήφο των αποδήμων. Θα τον συμβούλευα να αρχίσει από τη φοροδιαφυγή, που ακόμα οργιάζει ή να αποποιηθεί τη χρήση της υπουργικής του Μερσεντές και του οδηγού της ή να απολύσει τους υπεράριθμους της Βουλής και να περιορίσει τόσες άλλες σπατάλες στη λειτουργία του κράτους, που έχουν μείνει άθικτες. Τότε θα είχε κάθε ηθικό δικαίωμα να υπολογίσει τη δαπάνη για τη καθιέρωση της ψήφου των Αποδήμων.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί από τους ηγέτες των Αποδήμων, θα είθελαν ένα ακόμα φτερό στο καπέλο τους, να γίνουν βουλευτές μας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Και βρίσκω δικαιολογημένες και αξιέπαινες τις φιλοδοξίες τους. Αλλά υπάρχουν και τα κατά. Σαν καταξιωμένοι ηγέτες και επιχειρηματίες, που ανδρώθηκαν μέσα σε ελεύθερες συνθήκες λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας γενικώτερα, θα τους είναι δύσκολο να προσαρμοστούν και να λειτουργήσουν σαν βουλευτές μέσα στις νέες συνθήκες και οπωσδήποτε θα έλθουν σε σύγκρουση με τις σοσιαλιστικές αντιλήψεις που επικρατούν στη πατρίδα μας, με αποτέλεσμα την παντελή απομόνωσή τους. Τότε θα γίνουν οι «αυτοί». Ανεξάρτητα από κόμμα, τότε η Βουλή θα χωριστεί σε «εμάς», στους Ελλαδίτες και σε «Αυτούς», τους Αποδήμους, τους «ξένους». (Σχετικά, θυμηθείτε τι έγινε σε Έλληνες επιστήμονες που εκλήθηκαν και ανάλαβαν ηγετικές θέσεις σε κυβερνητικούς οργανισμούς και διώχτηκαν άρον-άρον από το Ελληνικό κατεστημένο π.χ. Φθενάκης). Θα τεθούν αυτομάτως στο περιθώριο. Γιατί στη κρίση ενός νομοσχεδίου, δεν θα χρησιμοποιούν τα ίδια μέτρα και τα ίδια κριτήρια. Σας υπόσχομαι ότι η ζωή τους θα γίνει κόλαση.
Αλλά ας δούμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις, όπως πραγαματικά είναι. Επειδή δεν υπάρχει πιθανότητα να αποδεχτούν να μας δώσουν 30 έδρες και για τις τρεις ή δύο θα αποτελέσει πρόβλημα να χωρίσουμε την υδρόγειο σε δύο ή τρεις εκλογικές περιφέρειες, έχω μια λογική πρόταση για τους αρμοδίους. Να μας δώσουν την ευκαιρία να ψηφίζουμε τους υποψηφίους της εκλογικής περιφέρειας που είμαστε εγγεγραμμένοι, από το σπίτι μας με επιστολή. Δηλαδή, να θεσπίσουν την Επιστολική ψήφο. Όλοι εμείς που είμαστε εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους ή όσους έχουν Ελληνικό Διαβατήριο, να βρεθεί τρόπος να μας σταλούν οι επικυρωμένοι ειδικοί φακέλοι και το ψηφοδέλτιο του νομού μας, ( Για το ψηφοδέλτιο, θα μπορούσαμε να το εκτυπώνουμε από το ιντερνέτ) και να ταχυδρομούμε τη ψήφο μας στην εκλογική μας περιφέρεια. Δηλαδή, να ψηφίζουμε τους υποψηφίους που έχουν επιλεγεί και επικυρωθεί από τα υπάρχοντα κόμματα στη πατρίδα. Αν κάποιος από τους Αποδήμους θέλει να εκλεγεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ας κατέβει στη πατρίδα, ας υποστεί τη βάσανο των απαραίτητων διατυπώσεων και αν επιλεχτεί υποψήφιος βουλευτής, ας θέσει τον εαυτό του στη κρίση του Ελληνικού λαού.
Πολύ απλό και πολύ φτηνό. Είναι ο μόνος τρόπος να μας αποδείξουν οι πολιτικοί μας ότι πραγματικά μας θέλουν να συμμετέχουμε στην εκλογική διαδικασία της πατρίδας μας, χωρίς να μας έχουν στα πόδια τους. Όλα τα άλλα είναι φαιδρά και προφάσεις εν αμαρτίαις.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗ ΨΗΦΟΣ, είναι η μόνη δίκαιη και αποτελεσματική ικανοποίηση του δικαιώματος των εκτός Ελλάδος Ελλήνων, να συμβάλουν στη διαδικασία διαμόρφωσης της τύχης της Μάνας Πατρίδας.
