Editorial, slideshow-4

Η ηθική του εκλογικού πανηγυρισμού

kwlos-paok-aek-apo-protothema

γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.

 

Δεν μου αρέσει να βρίζω στα άρθρα μου. Εδώ νομίζω ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Οπότε προειδοποιώ, ακολουθούν μερικές χοντρές βρισιές. Δεν κάνω πλάκα, έχει όντως εκφράσεις που με κάνουν να κοκκινίζω. Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά!

 

Υπάρχει στα αγγλικά μια ορολογία, το bad loser. Ξέρετε, αυτός που όταν χάνει κατηγορεί τους πάντες, φταίνε όλοι οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος, μειώνει με κάθε τρόπο τον αντίπαλο και σκέφτεται πώς θα πάρει εκδίκηση για την ήττα του. Όλοι έχουμε συναντήσει bad losers: από τον οπαδό που θα βρίζει τις μανάδες των παικτών της ομάδας του μέχρι τον μπάρμπα που θα κλείσει το τάβλι πριν τελειώσει η παρτίδα, έχουμε χορτάσει από αυτούς. Υπάρχει αντίστοιχα και μια άλλη κατηγορία, η οποία εμένα με εκνευρίζει απείρως περισσότερο, ειδικά στην πολιτική: ο bad winner.

Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσο εκνευρίζομαι πλέον όταν βλέπω χοντροκομμένα πανηγύρια για πολιτικές νίκες. Δεν μιλάω για κάποιους εορτασμούς σε εκλογικά κέντρα ή μια φυσιολογική χαρούμενη ανάρτηση στο Facebook.  Όλα αυτά είναι φυσιολογικά και σε μεγάλο βαθμό κατανοητά. Αυτό που δεν μπορώ είναι εκφράσεις όπως αυτές που είδαμε πριν μερικές ημέρες, όπως τις «ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΥΤΣΑ» ή «ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ».

Σας το είπα ότι θα έχει βρισίδι αυτό το άρθρο.

Βρε μπαγλαμάδες, εσείς δεν εκνευριστήκατε που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πανηγύριζαν χορεύοντας στο Σύνταγμα; Ε, και εγώ εκνευρίστηκα με τους χορούς. Με βάση τα προφανή ψέματα που είχαν προηγηθεί και τις ανοησίες που ακούστηκαν σε ό,τι είχε σχέση με την οικονομία, ήταν λες και έβλεπα άτομα να γιορτάζουν επειδή είχαν την ευκαιρία να καταστρέψουν την χώρα με τον τρόπο της επιλογής τους. Εκ του αποτελέσματος, είναι αδύνατον να με πείσει κάποιος για το αντίθετο: όσοι γιόρταζαν εκείνη την ημέρα είτε δεν είχαν ιδέα τι συνέβαινε, είτε καταλάβαιναν και απολάμβαναν την επικείμενη καταστροφή των υπολοίπων. Δεν εκνευρίστηκα όμως επειδή είχαν άδικο. Εκνευρίστηκα από την γενικότερη συμπεριφορά τους. Αφού λοιπόν όλους μας εκνεύρισαν οι χοροί των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο Σύνταγμα, γιατί να κάνουμε τα ίδια; Επειδή εμείς είχαμε δίκιο και αυτοί άδικο; Είναι αυτό δικαιολογία;

Δεν λέω ότι με τη νίκη της ΝΔ έρχεται η καταστροφή ή ότι ήρθε η σειρά των άλλων να υποφέρουν. Αυτό που πιστεύω –και νομίζω είναι αρκετά σαφές από τα άρθρα μου- είναι ότι η παρέα του Τσίπρα πρέπει οπωσδήποτε να εξαφανιστεί από την πολιτική ζωή του τόπου. Σε αυτό όμως δεν συμφωνούν πολλοί φίλοι μου, οι οποίοι θεωρούν ότι η επόμενη κυβέρνηση θα φέρει την καταστροφή στη χώρα. Μπορεί εγώ να είμαι βέβαιος για το αντίθετο, αλλά δεν θα πάω πάνω από την μούρη τους να τους λέω ότι «ΦΑΓΑΤΕ ΠΟΥΤΣΑ».

Ξέρετε γιατί δεν θα πάω να λέω βλακείες πάνω από τη μούρη τους; Γιατί δεν είμαι κόπανος. Γιατί έχω χορτάσει από κόπανους που θεωρούν ότι εγώ έφερα την καταστροφή στη χώρα, το έθνος, ακόμα και σε ολόκληρο τον πλανήτη –ναι, μη γελάτε- και δεν έχω καμία όρεξη να γίνω σαν αυτούς. Έχω επίσης χορτάσει από τραμπούκους στυλ Πολάκη να εκφυσιολογικεύουν την συμπεριφορά τους και από τρολ διαφόρων χρωμάτων να θεωρούν ότι μπορούν να γράφουν επώνυμα ή ανώνυμα ό,τι θέλουν χωρίς να υπάρχουν συνέπειες.

Υπάρχουν συνέπειες, στην ψυχολογία του απέναντι.

Το να πιστεύω ότι έχει λανθασμένη κοινωνικοπολιτική αντίληψη δεν δικαιολογεί να του λέω ότι «ΕΦΑΓΕΣ ΠΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ». Το να πιστεύω ότι έχει κακή συμπεριφορά, δεν δικαιολογεί το να την αντιγράφω. Μπορεί να είμαστε σίγουροι ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες για όλους μας, αλλά εκείνος δεν το γνωρίζει. Εκείνος βλέπει μόνο ότι έρχεται καταστροφή και έχει και κάποιους κόπανους να πανηγυρίζουν επιδεικτικά πάνω από το κεφάλι του. Πανηγυρίστε όσο θέλετε, αλλά όχι πάνω από το κεφάλι του άλλου!

Ακόμα και εκλογικά να το δούμε, αυτή την φρασεολογία αλλά και αυτόν τον εκδικητισμό καταδίκασαν οι πολίτες στις Ευρωεκλογές. Γιατί δεν κάνουμε μια σοβαρή προσπάθεια να αφήσουμε όλον αυτόν τον χουλιγκανισμό πίσω μας; Εδώ δεν είναι ΑΕΚ-ΠΑΟΚ να παίζουμε ξύλο με τον πισινό μας έξω. Το μέλλον των παιδιών μας είναι το διακύβευμα, όχι το κύπελο Ελλάδος!

Για να μη πολυλογώ, ειδικά σε ένα άρθρο που μπορεί να είναι δικό μου αλλά δεν μου αρέσει καθόλου το στυλ του:

Αν δεν θέλεις οι «άλλοι» στις μεθεπόμενες εκλογές να είναι κόπανοι, μη γίνεσαι κόπανος.

Αν δεν σου αρέσει η συμπεριφορά του Πολάκη, μη γίνεσαι Πολάκης.

Αν σου αρέσει η συμπεριφορά του Πολάκη αλλά δεν σου αρέσει ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουμε όσοι θεωρούμε τον εαυτό μας πολιτισμένο, μη γίνεσαι Πολάκης.

Αν σου αρέσει η συμπεριφορά του Πολάκη και δεν σε νοιάζει το πώς σε αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι, δεν μπορώ να σε εμποδίσω από το να γίνεις Πολάκης, αλλά να είσαι προετοιμασμένος για τις συνέπειες, ανάμεσα σε αυτές το να πέσεις στην εκτίμησή μου.

Ελπίζω ότι σε λιγότερο από έναν μήνα από τώρα θα ξεμπερδέψουμε με το παρεάκι που έφερε νέο πάτωμα στα ήθη της πολιτικής ζωής του τόπου. Ελπίζω επίσης ότι η συμπεριφορά μας θα είναι καλύτερη από εκείνη του πατώματος. Κρίνοντας από τις Ευρωεκλογές, μάλλον κακώς ελπίζω, αλλά για αυτόν τον λόγο αναγκάζομαι να γράψω ένα άρθρο που δεν μου αρέσει: μήπως έστω και ένας δείξει λίγο περισσότερο πολιτισμό και σεβαστεί κάποιους ανθρώπους σε μια δύσκολη για εκείνους στιγμή.

 

Στην εικόνα: πώς βλέπω όσους πανηγυρίζουν βρίζοντας τους φίλους τους μετά τις εκλογές.

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Δημήτρης Κοντογιάννης είναι ο διαχειριστής του apopseis.gr.

Η ηθική του εκλογικού πανηγυρισμού

γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.   Δεν μου αρέσει να βρίζω στα άρθρα μου. Εδώ νομίζω ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Οπότε