γράφει ο Νικόλαος Χρ. Γκίκας
Πέντε ήττες σε τέσσερα χρόνια δεν το λες και λίγο.
Το αφήγημά τους για το μέλλον ήταν να φύγει ο Μητσοτάκης. Πρόγραμμα και αριθμοί δεν υπήρχαν. Τα ίδια πρόσωπα επεδίωκαν να οικειοποιηθούν τη δυσαρέσκεια των πολιτών, παρά να απαντούν στις ουσιαστικές κοινωνικές ανάγκες. Λιγότεροι από πρώτα τους πίστεψαν και εξαιρετικά περισσότεροι τους φοβήθηκαν. Απόρροια της διαδικασίας «βασάνου», για την καταστροφή των ιδεοληψιών του ΄15, ήταν οι βολικές αυταπάτες.
Σήμερα, παρά την εκκωφαντική ήττα, οι προοδευτικές αναζητήσεις τους, προβάλουν πάλι το κακό περιβάλλον, τη δεξιά που δεν τους άφησε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους αλλά και την άρνηση των προοδευτικών δυνάμεων στο μεγαλείο της πρότασής τους. Επί τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητούσε την προγραμματική χρυσή ψήφο σε αναρχοαριστερά μορφώματα τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΕΡΑ25 και εσχάτως στους παραπλανηθέντες της Χρυσής Αυγής. Ήταν εμφανής η αδυναμία του να διαμορφώσει συμμαχίες στους φορείς, στα σωματεία, στα συνδικάτα, στην ίδια την κοινωνία. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε , με τις ιδεοληψίες της Τασίας για την μεσαία τάξη των 5000 ευρώ, τα τοπικά νομίσματα του Τσακαλώτου και τα αλλοπρόσαλλα ιδεολογήματα του Κατρούγκαλου.
Χειρότερα μάλιστα όταν προέκρινε μια διαδικασία κοινωνικής καταξίωσης των νέων χωρίς προσπάθεια, χωρίς κόπο. Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς, να προσπαθήσει, να δουλέψει και να ιδρώσει. Ο πατερούλης έχει τη λύση…
Ο ΣΥΡΙΖΑ έτρεχε ολοταχώς στο παρελθόν. 37 δις από υπερφορολόγηση… και επεδίωκαν να πείσουν πως ο Αλέξης δικαιούνταν μια ακόμη ευκαιρία προκειμένου να επαναλάβει τον άθλο του.
Η επόμενη μέρα τους βρίσκει να πελαγοδρομούν ανάμεσα στη συστημικότητα και την αντισυστημικότητα, σε μια διαδικασία αναπλήρωσης της υπεύθυνης αντιπολίτευσης. Γιατί μοιραία, πλέον, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται σε κεντροαριστερότερα πλαίσια. Σε εκείνα που ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά λοιδόρησε και κατασυκοφάντησε. Στο πρόσφατο παρελθόν έτρωγε τις σάρκες του ΠΑΣΟΚ προκειμένου για την εξουσία. Το ανάθεμα ήταν δυσανάλογα μεγάλο.
Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, διαχρονικά, ουδέποτε ήταν αριστεροί. Ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε ένα 12% περίπου ψηφοφόρων και μόλις το 3% επαναπατρίστηκε στο ΠΑΣΟΚ. Την εποχή που ο μέσος πολίτης αρέσκεται στην κλειδαρότρυπα των social, ο επαναπατρισμός του προικώου απαιτεί από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να υπερβεί το δακρύβρεχτο τροπάριο των υποκλοπών και να στραφεί προς την κοινωνία. Η χώρα έχει ανάγκη μια κεντροαριστερά με ισχυρό σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο, με πραγματιστικό μεταρρυθμιστικό λόγο και εκσυγχρονιστικές αντιλήψεις συγκλίσεων, μακριά και πέρα από τις παθογένειες του παρελθόντος.
Η μάχη στο χώρο μόλις ξεκίνησε.
