Ναι, η Ελλάδα δεν είχε τα καλύτερα οικονομικά εκείνη την περίοδο, ήταν έτοιμη να «σκάσει» η οικονομία και έπρεπε από κοινού Ελλάδα-ΕΕ- ΔΝΤ να βρουν μία λύση για την οικονομία της Ελλάδας έτσι ώστε να μην σκάσει και οδηγηθεί η χώρα σε αχαρτογράφητα νερά που θα ήταν η έξοδος από την νομισματική ένωση και το κλείσιμο των τραπεζών.
Μετά την ανακοίνωση, Ελλάδα-ΕΕ-ΔΝΤ εργάστηκαν πολύ γρήγορα για να προλάβουν τις αγορές και να συνθέσουν το πρώτο μνημόνιο. Τα κατάφεραν, στις 5 Μαΐου περνάει το νομοσχέδιο με την έγκριση της επιτροπής της Βουλής και πήγε στην ολομέλεια προς ψήφιση. Έτσι, η Ελλάδα γλίτωσε τα χειρότερα, αλλά ακόμη το πρόβλημα ήταν στην αρχή του.
Δεν ήταν ο μηχανισμός που ήταν αναγκαίος για να αντιμετωπιστούν και άλλες κρίσεις όπως της Κύπρου , της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας που ακολούθησαν. Ήταν ότι η Ελλάδα και ο κόσμος ήταν άμαθος για να αντιμετωπίσει όλο αυτό το φάσμα του μνημονίου και αυτά που περιείχε. Λογικό, δεν τον προετοίμασε κανείς για το τι θα πρέπει να περιμένει, όταν είχε μάθει να ζει με μία αέναη ανάπτυξη και εύκολο πλουτισμό χωρίς να κοπιάσει. Ήταν δύσκολο να καταλάβεις ότι ήταν μία «φούσκα» που κάποτε θα έσκαγε.
Η ελληνική κοινωνία δεν έμαθε να ακούει και να συζητάει αυτά χρόνια, δείχνει αλλεργική σε οιαδήποτε μεταρρύθμιση, σε καινοτόμα πράγματα και φοβάται να κάνει το μεγάλο βήμα, να αφήσει πίσω της τις συντεχνίες και τους προστατευτικούς φράκτες.
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τον πολιτικό κόσμο, να μιλήσει όχι με βάση το κομματικό συμφέρον, αλλά με βάση το συμφέρον των πολιτών. Αυτό θα είναι και το δίλλημα των επόμενων εκλογών, ποιος θα μπορέσει να πείσει ότι η Ελλάδα πρέπει να πάει μπροστά και όχι να παραμείνει διχασμένη σε διάφορα ψευτοδιλήμματα, ψευτο-επιδόματα και ψευτο-λαϊκισμούς.
Ναι, και η ΝΔ δεν έχει κάνει περισσότερη ομφαλοσκόπηση και για τα δικά της λάθη. Πρέπει να το κάνει, εάν θέλει να κερδίσει και τους ψηφοφόρους που ανήκουν στο κέντρο και δεν ανήκουν πολιτικά στενά σε ένα κόμμα.
Μπορεί τυπικά στα χαρτιά να βγαίνουμε από τα μνημόνια, αλλά πρακτικά όχι. Οι δυνάμεις που θα μείνουν στην επιφάνεια θα είναι αυτές που θα μιλήσουν για τα νέα πράγματα και όχι τα παλαιοκομματικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει επιλέξει τον δεύτερο δρόμο, γιατί μοιάζει να ποντάρει πολλά στο σύνδρομο των περισσότερων Ελλήνων που μάλλον επιλέγουν ποιον θα ψηφήσουν με το ένστικτό. Ενώ, η ΝΔ τον πρώτο που είναι και ο πιο δύσκολος.
Αυτός ο τόπος έχει ωριμάσει μετά από οχτώ χρόνια. Έχει υπομείνει πολλά . Έδειξε μερικές φορές έτοιμος να πάει στην άβυσσο και στα βράχια το καράβι, αλλά ευτυχώς δεν συνέβη. Αυτός ο τόπος πρέπει να ακούσει, να μάθει να συζητάει, γιατί έχει πολλές δυνατότητες και η απάθεια, ο ωχαδερφισμός το μόνο κάνουν είναι να τον κρατάνε πίσω. Θέλω να πιστεύω ότι η Ελλάδα θα πάει μπροστά και θα αλλάξει.
Τόσα χρόνια οι πολιτικοί μας μιλούσαν στην καρδιά, γιατί ήξεραν ότι αυτό μας αρέσει. Πάλι προσπαθούν να το κάνουν, αλλά εμείς πρέπει να τους γυρίσουμε την πλάτη.
