Ο αγροτικός μας τομέας ,επίσης.

Η πατρίδα μας δεν έχει μεγάλους κλήρους για να εκβιομηχανίσει, σε σημαντικό βαθμό, την γεωργία της.

Και πιθανά δεν είναι αυτό το μοντέλο -της βιομηχανικής γεωργίας και των πολύ μεγάλων κλήρων-αυτό που μπορεί να εφαρμοστεί αλλά και αρμόζει στις ελληνικές συνθήκες και στα πλεονεκτήματα που δίνει το περιβάλλον μας.

Αλλά και αλλού, στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό ,στις επιστήμες και από όπου μπορεί η πατρίδα μας, να αντλήσει μέλλον και προοπτική ,παντού θα δούμε κομβικό τον ρόλο του μεμονωμένου επιχειρηματία, επαγγελματία, επιστήμονα ή και της μικρής επιχείρησης.

Η μοναδική διέξοδος για να δούμε υγιείς και πολλές θέσεις εργασίας είναι μέσα από την τόνωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.

Αυτός είναι ο κανόνας εδώ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τις θέσεις εργασίας τις αυξάνει η μικρομεσαία επιχείρηση και τις ελαττώνει η μεγάλη επένδυση και οι αυτοματισμοί.

Η ερώτηση λοιπόν, που εύλογα τίθεται, εμπεριέχει και την ανησυχητική απάντηση που αφορά όλους μας:

Πόσο μέλλον μπορεί να έχει η ελληνική οικονομία ,όταν εξοντώνουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις,με φόρο και ασφαλιστικές εισφορές 50% και πλέον;

Για αυτό η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στην μικρομεσαία επιχείρηση είναι ίσως και το πιο απαραίτητο διαρθρωτικό μέτρο που πρέπει να υλοποιήσουμε.

Στο πρόγραμμα της η Νέα Δημοκρατία ,ένα κόμμα που υποστηρίζει ως ιδεολογική της αρχή ,την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, περιλαμβάνει και την μείωση των φορολογικών βαρών.

Και προτείνει ένα συγκεκριμένο οδικό χάρτη για την μείωση των φορολογικών βαρών.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι μειώσεις πρέπει να γίνουν ΕΧΤΕΣ , πριν κλείσουν εκατοντάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις .

Αυτός και μόνο μπορεί να είναι ένας επαρκής λόγος για εκλογές και σε κυβερνητική αλλαγή.