Ο Λευτέρης Αυγενάκης γεννήθηκε το 1972. Σπούδασε Δομικός Κτιριακών Έργων στη Σιβιτανίδειο Σχολή και Τοπογράφος Mηχανικός στο ΤΕΙ Αθηνών. Παρακολούθησε πρόγραμμα μετεκπαίδευσης στη Διαχείριση και Τεχνολογία Περιβάλλοντος και Ανάπτυξη Επιχειρηματικότητας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει εργαστεί ως Εργοδηγός Δημοσίων Έργων και Τραπεζικό στέλεχος στην Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα. Στη συνέχεια ίδρυσε την εταιρεία «Επιχειρείν Αναπτυξιακή Ο.Ε.»

Υπήρξε μέλος της Κ.Ε. της ΟΝΝΕΔ, αν. υπεύθυνος της ΔΑΠ-Ν.Δ.Φ.Κ. Τ.Ε.Ι. και μέλος του Κ. Σ. της Εθνικής Σπουδαστικής Ένωσης Ελλάδας (ΕΣΕΕ) για δύο περιόδους. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Φοιτητικής Ένωσης Κρητών Αττικής, μέλος του Δ.Σ. της Παγκρήτιας Ένωσης Αθηνών, ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του Δ.Σ. της Παγκρήτιας Νεολαίας και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητικών Νεολαιών.

Το 2007 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Πολιτικά Θέματα (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Τον Ιούλιο του 2007, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας (7ο Τακτικό Συνέδριο). Το Σεπτέμβριο του 2007 εκλέγεται για πρώτη φορά Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο νομό Ηρακλείου και επανεκλέγεται στις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009. Κατά τη κοινοβουλευτική περίοδο 2007-09 υπήρξε μέλος της διαρκούς επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και Κοινωνικών Υποθέσεων καθώς και μέλος της μόνιμης επιτροπής Τεχνολογίας και Έρευνας.

Σήμερα είναι μέλος της επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, καθώς και της Τεχνολογίας και Έρευνας, ενώ έχει έντονη κοινοβουλευτική δραστηριότητα.

Και στις 23 Νοεμβρίου 2010, διεγράφη από τη νέα Νέα Δημοκρατία του κ. Αντώνη Σαμαρά.

Στις 4 Ιανουαρίου 2011 στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ανακοίνωσε την προσχώρησή του στο κίνημα της Δημοκρατικής Συμμαχίας, απόφαση την οποία γνωστοποίησε και στον πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο.

Η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ

Η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι εσωτερική, αλλά και εξωτερική. Από τη μία η εσωτερική αντιπολίτευση (που εκφράζει τις πιο ακραίες φωνές), ευαγγελίζεται ρηξικέλευθες, πλην όμως ανεφάρμοστες λύσεις. Από την άλλη η προεδρική πτέρυγα ακροβατεί ανάμεσα στην ορθή πολιτική και τον λαϊκισμό. Εντός της χώρας αξιοποιεί τα τσιτάτα που δίνουν ποσοστά και εκτός εμφανίζεται σαν το καλό παιδί που θα συνεργαστεί.

Tα ερωτήματα όμως παραμένουν και είναι αμείλικτα:

Που θα βρεθούν τα χρήματα;

Θα πληρώσουμε εν τέλει;

Ποιο μέρος του χρέους θα πληρώσουμε;

Τι γίνεται αν εισπράξουμε άρνηση στις διαπραγματεύσεις;

Υπάρχει Plan B;

Η απάντηση σε όλα είναι μία εκκωφαντική σιωπή...

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο