Guest

Η απαξίωση που θα φέρει την Κορέα

 

Αυτά στις “πολιτισμένες” δημοκρατίες, στην Αμερική όλοι ανεξαιρέτως οι πόλεμοι για χάρη της προεδρικής επανεκλογής ή δημοφιλίας είχαν σαν θύματα ανθρώπους. Είχαν πολύ αίμα και πολλά παράπλευρα θύματα, που σημαίνει αθώους αμάχους και τις περισσότερες φορές αθώους που ούτε καν είχαν σκεφτεί ποτέ ακόμα και να επισκεφτούν τις ΗΠΑ.

Ο τωρινός πρόεδρος έχει ξεκινήσει να κηρύσσει πολέμους πολύ πριν την εκλογή του και τα θύματά του έχουν ήδη αρχίσει να στάζουν αίμα στους αμερικανικούς δρόμους. Αν εξαιρέσει κανείς τα τείχη που χτίζει κάθε βράδυ στον ύπνο του με το Μεξικό, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ξεκινήσει ήδη έναν πόλεμο και εντός των τειχών με κυριότερο άξονα τον ρατσισμό του και την μισανθρωπία του. Τα θύματά του προς το παρόν μετράνε σε μερικές εκατοντάδες και μόνο από τη μια πλευρά, αλλά η δράση πάντα φέρνει την αντίδραση και η βία την βία και πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε θύματα κι από την άλλη πλευρά με ανεξέλεγκτες τις επιπτώσεις. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, απεναντίας η δημοφιλία του έχει πιάσει στην κυριολεξία πάτο περιορισμένη σε ένα μικρό ποσοστό φανατικών εξ’ ίσου ρατσιστών και μιασανθρώπων όπως ο ίδιος, και οι ψηφοφόροι του έχουν μειωθεί δραματικά έχοντας χάσει όλους τους συντηρητικούς μετριοπαθείς που κάνανε τη διαφορά και του δώσανε την προεδρία. Έτσι, χρειάζεται το δικό του πόλεμο και να είναι …εξωτερικός, ώστε μπροστά στα σκεπασμένα με την αμερικανική σημαία φέρετρα να ενώσει τους ψηφοφόρους του. Χρειάζεται το δικό του Ιράκ, το δικό του Βιετνάμ, τη δικιά του Κορέα που σε αντίθεση με το Ιράκ, το Βιετνάμ και την Κορέα θα νικήσει. Εμπρός στο δρόμο που άνοιξε η Θάτσερ στα Φώκλαντς.

pos-peiraiwsΟ Τραμπ είναι ένας μεγαλομανής νάρκισσος, εγωμανής, εγωκεντρικός, μυθομανής, ρατσιστής, φασίστας, παρανοϊκός δικτατορίσκος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πίσω από την κουρτίνα σκοτεινές δυνάμεις που θέλουν να τον τελειώσουν. Καμιά θεωρία συνωμοσίας, είναι αυτοί ακριβώς που τον εξέλεξαν. Αυτοί που θεώρησαν ότι έκαναν συνέταιρο και υπηρέτη κάποιον στην υπέρτατη εξουσία και που θα τους έδινε την ευκαιρία να κάνουν ασύλληπτες αρπαχτές. Το λάθος τους ήταν ότι δεν καταλάβανε ότι ο Τραμπ μέσα στην εγωκεντρικότητά του και το φασισμό του κάνει συνεταίρους και φίλους μόνο αυτούς που μπορεί να ελέγχει απόλυτα και να κερδίζει από αυτούς, την ίδια του την οικογένεια. Το δικό του λάθος είναι ότι μέσα στην αλαζονεία του υποτιμάει τους εσωτερικούς αντιπάλους του και αυτό στο τέλος θα τον σβήσει ακόμα και από τα βιβλία της ιστορίας.

Αλλά μέχρι να γίνουν όλα αυτά, ο Τραμπ είναι πρόεδρος της Αμερικής και αυτή τη στιγμή χρειάζεται έναν πόλεμο για πολλούς λόγους κι όχι μόνο για να ανεβάσει τη δημοφιλία του και να ξαναμαζέψει τους ψηφοφόρους που του δώσανε την προεδρία πριν από ένα χρόνο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν προεδρική δημοκρατία. Προεδρική Δημοκρατία είναι είδος κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι όχι μόνο Αρχηγός του Κράτους αλλά και Αρχηγός της Κυβέρνησης. Υπάρχει Κοινοβούλιο που νομοθετεί, αλλά δεν μπορεί να ανατρέψει συνήθως τον Πρόεδρο πριν λήξει η θητεία του. Το Προεδρικό σύστημα συχνά αποκαλείται και εκλεγμένη συνταγματική μοναρχία, ξέρετε γιατί; Γιατί ο πρόεδρος είναι και ο αρχηγός του στρατού και κάτω από ειδικές συνθήκες ο απόλυτος άρχοντας χωρίς κανένα εμπόδιο νομικό ή συνταγματικό να κάνει στην κυριολεξία ό,τι θέλει. Ξέρετε ποιες είναι αυτές οι ειδικές συνθήκες; Πόλεμος.

Αυτές οι ειδικές συνθήκες έχουν αφήσει τον Ερντογάν αυτή τη στιγμή χωρίς πολιτικούς αντιπάλους στην Τουρκία και με όποιον τολμάει ακόμα και να σκεφτεί κάτι εναντίον του να βρίσκεται στη φυλακή. Αυτές οι ειδικές συνθήκες δημιούργησαν τον Χίτλερ, αυτές οι ειδικές συνθήκες δημιούργησαν τον Στάλιν και αυτές οι ειδικές συνθήκες κάνουν τον Κιμ Τζονγκ-ουν ανώτατο ηγέτη της Βορείου Κορέας.

Κι εδώ είναι το σημαντικό, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προετοιμάσει και λειάνει τον δρόμο για «εκκαθαρίσεις» και «ομαλή πρόσβαση στην απόλυτη εξουσία όταν αυτές οι «ειδικές» συνθήκες του δοθούν ώστε να μην υπάρχει κανένα απολύτως εμπόδιο και το έχει καταφέρει με πολλή βοήθεια από την βλακεία των ανθρώπων και τις θεωρίες συνωμοσίας που με τόση ευκολία πιστεύουν. Τους έχει πείσει ότι το σύστημα είναι σάπιο και τους πολεμάει, όπου η λέξη σύστημα δεν εκφράζει τίποτα περισσότερο από ό,τι είναι εναντίον του μιας και ο ίδιος είναι η πεμπτουσία αυτού του «συστήματος» με τα λεφτά του, τη μεγαλομανία του, τον φασισμό του και την απληστία του. Έχει απαξιώσει τα ΜΜΕ με μηχανισμούς διάδοσης ψεύτικων ειδήσεων και αμφισβήτησης ακόμα και επιστημονικών γεγονότων, και τέλος έχει ατιμώσει κοινοβούλιο και σύνταγμα. Και ξέρετε κάτι; Ο Τραμπ και ο κάθε Τραμπ δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα απολύτως αν το “σύστημα” δεν ήταν πραγματικά σάπιο, αν τα ΜΜΕ δεν ήταν φορέας παραπλάνησης και ψεύδους και οι πολιτικοί αν δεν ήταν τόσο διεφθαρμένοι. Κανένας Τραμπ, κανένας Τσίπρας και κανένας Κούλης δεν θα επιβίωναν σε μια υγιή δημοκρατία.

Έτσι ο Τραμπ ψάχνει τον πόλεμό του. Με τον Πούτιν προς το παρόν υπάρχει η ίδια ισορροπία που υπήρχε μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν με το σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ. Απλά δεν ξέρουμε πόσες Τσεχίες και Πολωνίες πούλησε ο Τραμπ για να καταφέρει αυτό το σύμφωνο -αν και οι της Βαλτικής έχουν τις υποψίες τους. Από την άλλη, στη Μέση Ανατολή και ειδικά Ιράκ κλπ, ό,τι ήταν για κλέψιμο το πήρε ήδη ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντικ Τσέινι και ο πρώην υπουργός αμύνης Ντόναλντ Ράμσφελντ. Μεγάλοι κλέφτες και οι δυο τους, μέχρι ολόκληρα μουσεία μεταφέρανε στις ΗΠΑ για να σώσουν τα …αρχαία από τους κακούς Ισλαμιστές. Στο δόγμα Έλγιν αυτοί. Πετρέλαιο κλπ… μην το ψάχνετε, σκεφτείτε μόνο ότι ο Μπους, ο Ράμσφελντ και ο Τσέινι είναι μεγαλομέτοχοι πετρελαϊκών εταιριών. Από το Αφγανιστάν τι να κλέψεις; Χαλιά ή άμμο; Και στρατηγική σημασία έχει μόνο για τους Ρώσους. Η Συρία δεν είναι τόσο άξια λόγου για να κάνεις πόλεμο για χάρη της και το ίδιο ισχύει με κάτι Υεμένη και Νιγηρία που έτσι κι αλλιώς είναι κρυφό-φιλοαμερικάνα. Από την άλλη ο Ομπάμα σου στέρησε την Κούβα και η Βενεζουέλα αυτοκτόνησε, οπότε τι σου μένει για να παίξεις πόλεμο; Η Βόρεια Κορέα.

Θεωρητικά τα παιχνίδια πολέμου θα ίσχυαν αν η Βόρεια Κορέα είχε έναν δικτάτορα ή έστω έναν δικτάτορα που ήθελε απόλυτη εξουσία με κατοίκους που διψάνε για iPhone και τσόντα στο ίντερνετ. Η Βόρεια Κορέα όμως δεν έχει δικτάτορα, έχει θεό. Τον Κιμ Τζονγκ-Ουν οι Βορειοκορεάτες δεν τον υπακούουν γιατί τον φοβούνται, αλλά γιατί είναι ο θεός τους και ο μεσσίας τους την ίδια στιγμή. Γιατί τον λατρεύουν και τον προσκυνάνε συνειδητά. Γιατί έτσι τους μάθανε ο γονείς τους, οι παππούδες τους και οι προπαππούδες τους. Γιατί για τους Βορειοκορεάτες ο κόσμος είναι χωρισμένος ανάμεσα σε αυτούς που λατρεύουν τον Κιμ Τζονγκ-Ουν και τους άπιστους. Γιατί για τους Βορειοκορεάτες κάθε πόλεμος είναι τζιχάντ και σταυροφορία. Γιατί οι Βορειοκορεάτες είναι φανατικοί όσον αφορά τον Κιμ Τζονγκ-Ουν, όπως ήταν οι πρώτοι Χριστιανοί και θα μαρτυρήσουν για την πίστη τους.

Αυτή η λεπτομέρεια – αν μπορεί να χαρακτηριστεί λεπτομέρεια – είναι που κάνει όλη τη διαφορά κι ενώ αναλυτές σε όλο τον κόσμο την επισημαίνουν, ο Τραμπ και η αλαζονική συμμορία του που βλέπουν τα πάντα μέσα από τα μυωπικά γυαλιά του μύθου που θέλει τους Αμερικάνους κάπτεν Αμέρικα και σούπερμαν, δεν μπορεί καν να διακρίνει. Η ειρωνεία; Ο Τραμπ θα ήθελε πολύ να είναι ένας αντίστοιχος μεσσίας για τους Αμερικάνους και το ονειρεύεται.

Ο Τραμπ θέλει πόλεμο γιατί ήδη βλέπει ότι η πτώση που έρχεται θα είναι πολύ χειρότερη από αυτήν του Νίξον και τον θέλει σύντομα πριν οι Δημοκρατικοί πάρουν τον έλεγχο της Γερουσίας και τον διαμελίσουν από κάθε νομικό πλαίσιο σε ένα χρόνο περίπου. Θέλει τον πόλεμό του μέσα στο ‘17, το πολύ στις αρχές του ‘18. Κι όσο τον πλησιάζει ο ειδικός ανακριτής του FBI, τόσο πιο πολύ το θέλει. Ταυτόχρονα είναι και μονόδρομος για την πραγματική κατάκτηση της εξουσίας όπως ένας ναρκισσιστής, μεγαλομανής, φασίστας, όπως ο Τραμπ την ονειρεύεται.

Όλα τώρα πια εξαρτώνται από τον εγωισμό και την τρέλα δυο εγωκεντρικών μεγαλομανών φασιστών σε δυο διαφορετική ημισφαίρια και εμείς θα το μάθουμε όταν δυστυχώς θα είναι πολύ αργά για όλους μας. Κι όπως λένε οι παλαιότεροι, «όταν στο βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια», κλπ. κλπ….

Αλλά ας αφήσουμε λίγο τα βουβάλια να τσακώνονται κι ας πάμε στα βατράχια. Για κοιτάξτε γύρω σας. Πόσες φορές όλοι σας δεν μιλήσατε για το σάπιο σύστημα; Πόσες φορές ονοματίσατε τους αγνώστους άγνωστους νταβατζήδες του Κωστάκη; Πόσες φορές όταν είπατε τη λέξη διαφθορά δεν σκεφτήκατε τον Σημίτη ή τον Αντωνάκη και πόσες φορές η ζούγκλα του κάθε Τριανταφυλλόπουλου και κάθε Θέμος δεν σας θύμισαν πόσο έχουν απαξιωθεί τα ΜΜΕ στην Ελλάδα; Και πριν αρχίσετε να ψάχνετε το πρόσωπο του Τραμπ στον Τσίπρα ή σε αυτήν την προσβολή σωτήρα, τον Κούλη, για σκεφτείτε μήπως τσουβαλιάζοντας τα πάντα και απαξιώνοντάς τα, μήπως βάλατε κι εσείς το δαχτυλάκι σας για να βρει το παράθυρο ανοιχτό και να χωθεί ο Κούλης και ο κάθε Κούλης κι αύριο να μας το παίζει σωτήρας και πρωθυπουργός; Το απολειφάδι Τραμπ της Ελλάδας;

*************************************

Έρευνα σε συνεργασία δυο ακαδημαϊκών, του περιοδικού Politico και της Washington Post έδειξε ότι το 52% των Ρεπουμπλικάνων που ψηφίσαν Τραμπ στις τελευταίες εκλογές συμφωνούν με την ιδέα να ανασταλούν οι εκλογές το 2020, να ανασταλεί η κυκλοφορία των εφημερίδων που δεν συμφωνούν με τον Τραμπ, να διωχθούν από την Βουλή και το Κογκρέσο οι περισσότεροι Δημοκρατικοί Γερουσιαστές και όλοι οι Δημοκρατικοί κυβερνήτες, δικαστές κλπ. των Πολιτειών. Σκεφτείτε πολύ σοβαρά τι έγραψα.

*************************************

Τώρα κοιτάξτε “γύρω” σας και σκεφτείτε πόσοι στην Ελλάδα έχουν παρόμοιες ιδέες που τελείως τυχαία αν δεν είναι παράσιτα χρυσαυγήτες είναι σίγουρα Αδωνιτάκια, ξέρετε, οπαδοί του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Αυτής της ΝΔ του Κούλη που κάποτε έλεγε ότι είναι κόμμα του Καραμανλή. Θυμάστε κάποιοι άραγε;

*************************************

Ο Θάνος Ραφτόπουλος σε κατάσταση απουσίας και χαλάρωσης.

*************************************

Εδώ την Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία και υπάρχει ένταση και προετοιμασία! Καλή χρονιά να έχουν όλα τα παιδάκια της Σκανδιναβίας και ειδικά τα πολλά τώρα τελευταία ελληνάκια που έχουν έρθει.

*************************************

Στη φωτογραφία, τελευταίες αχτίδες καλοκαιριού από τη Σκανδιναβία.
Εσείς ….να περνάτε καλά στις παραλίες. Τουλάχιστον όσοι μπορείτε.



Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Η απαξίωση που θα φέρει την Κορέα

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Εδώ και πολλές δεκαετίες, από την εποχή του Κένεντι νομίζω, υπάρχει ένα περίεργο δόγμα στην Αμερικανική πολιτική ζωή και στις αμερικανόπληκτες δυτικού τύπου δημοκρατίες: αν κινδυνεύει η επανεκλογή σου ή έχεις προβλήματα με τη δημοφιλία σου, κάνε έναν πόλεμο. Ακόμα και εικονικός να είναι, βοηθάει. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ο Ερντογκάν έχει κάνει “πόλεμο” με όλους τους γείτονές του και τους έχει “νικήσει” όλους, μόνο που στην πορεία αυτό που πραγματικά κέρδισε ήταν τις ψήφους αυτών που ήταν ο πραγματικός του στόχος. Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία ο εικονικός πόλεμος των πολιτικών γίνεται εναντίον της τρόικας και είναι ένας πόλεμος ανελέητος που κατά περιόδους έχουν κηρύξει όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές πλευρές. Τα θύματα πάντα οι ψηφοφόροι.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο