γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.
Μερικές ημέρες αισθάνομαι μια αμαρτωλή ανακούφιση επειδή είμαι θρήσκος. Χαίρομαι –ειλικρινά χαίρομαι- που στη μετά θάνατον ζωή θα έχουν προθερμάνει ένα ξεχωριστό καζάνι για τον Κυριάκο Βελόπουλο. Κάθε φορά που ο συγκεκριμένος Πρόεδρος ενός κοινοβουλευτικού κόμματος αναφέρει γελοιότητες όπως το ότι οι νάρκες είναι κάτι το φυσιολογικό ως μέσο αποτροπής της παράνομης μετανάστευσης, κάπου στην κόλαση τρελαίνονται στο γέλιο με την μπαρούφα που άκουσαν και κάπου στην Ελλάδα το αδιανόητο γίνεται λιγάκι πιο φυσιολογικό.
Δεν πρόκειται να παραθέσω το τι ακριβώς είπε ο Κυριάκος Βελόπουλος. Άλλωστε θα το ξαναπεί γεμάτος υπερηφάνεια, και θα το ξαναπεί και θα το ξαναπεί και δεν πρόκειται να αντιδράσει κανένας. Σε γενικές γραμμές, επανέλαβε πριν λίγες ημέρες την πάγια θέση του για ναρκοπέδιο στον Έβρο, με σκοπό την αποτροπή των μεταναστών και των προσφύγων.
Καταλαβαίνετε τι είπε αυτός ο «άνθρωπος»; Ότι οι διακινητές και οι δουλέμποροι θα σταματήσουν να φέρνουν οικογένειες στη χώρα μας επειδή κάποιοι μπορεί να σκοτωθούν ή να ακρωτηριαστούν. Ειδικά οι δουλέμποροι, αυτά τα σκουπίδια που δεν έχουν καμία εκτίμηση για την ανθρώπινη ζωή –πέρα φυσικά από τη δική τους- θα νοιαστούν επειδή θα χάσουν κομμάτι από το εμπόρευμά τους, όταν μάλιστα δεν θα έχουν την παραμικρή ευθύνη γι’ αυτό γιατί θα έχουν ήδη πάρει τα χρήματά τους προτού τους στείλουν στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Οι ίδιοι δουλέμποροι που στο Αιγαίο γεμίζουν βάρκες με ανθρώπους να κρέμονται σαν τσαμπιά και τις στέλνουν στην κακοκαιρία -έχοντας πάντα πάρει από πριν τα χρήματα γιατί γίνονται και ατυχήματα-, θα νοιαστούν για το αν θα υπάρχουν νάρκες στον Έβρο. Αυτό είπε ο Κυριάκος Βελόπουλος.
Οι δουλέμποροι που κόβουν δάχτυλα, χέρια ή πόδια για να δημιουργήσουν πιο ελκυστικούς ζητιάνους θα παρεξηγηθούν που θα υπάρχουν νάρκες και θα τους κλέψουν τη δουλειά και θα σταματήσουν να φέρνουν μετανάστες και πρόσφυγες. Αυτό είπε ο Κυριάκος Βελόπουλος.
Το σημαντικότερο; Το να χάσει ένα πόδι, ένα μάτι ή τη ζωή του αργά και βασανιστικά ένα παιδάκι τριών ή δεκατριών ετών είναι κάτι αποδεκτό για να κάνουμε τη χώρα μας λιγότερο ελκυστική στους απελπισμένους. Αυτό μας λέει με κάθε ευκαιρία ο Κυριάκος Βελόπουλος.
Τότε γιατί δεν πανηγυρίζει με τους θανάτους στη Μόρια ο Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης; Αυτό που ήθελε έγινε: πέθαναν δυο άνθρωποι και έγινε η Ελλάδα κάπως λιγότερο ελκυστική για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Και μάλιστα πέθαναν με πολύ πιο ανθρώπινο τρόπο από τον βασανιστικό που προτείνει ο ίδιος, αφού από τις αναθυμιάσεις πιθανότατα ναρκώθηκαν αρκετά πριν πεθάνουν από ασφυξία και πριν καούν οι σοροί τους. Δεν χαίρεται με αυτό ο Κυριάκος Βελόπουλος; Αυτό δεν υποστηρίζει ως θέση του κόμματός του σε κάθε δημόσια εμφάνισή του;
Πάντως οι οπαδοί του χάρηκαν ή τουλάχιστον χάρηκαν κάποιοι από αυτούς, αφού άρχισαν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης τα γνωστά και αναμενόμενα εμετικά σχόλια του στυλ «ένας λάθρο λιγότερος». Πέτυχαν τον σκοπό τους, σκοτώθηκε το πεντάχρονο και μια γυναίκα που μπορεί να ξεπέταγε άλλα πεντάχρονα, οπότε τώρα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι το βράδυ. Όλα καλά για εκείνους και –γιατί όχι;- και για τον πρόεδρό τους Κυριάκο Βελόπουλο.
Δεν είναι μόνο ο Βελόπουλος όμως. Στην πραγματικότητα, έτσι είμαστε όλοι μας και ας μη το παραδεχόμαστε. Θέλετε και απόδειξη; 4 χρόνια τώρα, πόσες πορείες και διαδηλώσεις έγιναν για τις συνθήκες στη Μόρια ή, νωρίτερα, την Ειδωμένη; Πόσο μας ένοιαξε που η χώρα μας θεωρείται από διεθνείς οργανισμούς ότι εδώ και χρόνια διαπράττει διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας; Πόσοι από εμάς θυμούνται άραγε το όνομα από το παιδάκι με τα μπλε και κόκκινα ρούχα που είχε ξεβραστεί νεκρό στις παραλίες μας;
Μη μπείτε καν στον κόπο να δικαιολογήσετε τον εαυτό σας. Δεν έχουμε καμία δικαιολογία. Ξέρετε γιατί; Γιατί αν νοιαζόμασταν τόσο πολύ για την ανθρώπινη ζωή των προσφύγων και των μεταναστών, τότε θα εμφανιζόταν σε κάποια σφυγμομέτρηση και θα είχε ενσωματωθεί στις προεκλογικές εξαγγελίες των κομμάτων. Ξέρετε ποιο κόμμα είχε ως μία από τις πρώτες προτεραιότητες την βοήθεια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες; ΚΑΝΕΝΑ. Εμάς άκουσαν, είδαν ότι τους έχουμε γραμμένους στα παλιά μας τα παπούτσια και, όπως κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του, ανταποκρίθηκαν κατάλληλα στις ανάγκες των ψηφοφόρων τους.
Αντίστοιχα, στις ανάγκες των ψηφοφόρων του ανταποκρίθηκε και ο Κυριάκος Βελόπουλος και όλοι οι Βελόπουλοι της Ελληνικής Βουλής όταν στοχοποιούσαν αυτούς τους ανθρώπους με μεθόδους που θυμίζουν προπαγάνδα επί Χίτλερ: τους έκαναν λιγότερο ανθρώπους στα μάτια μας.
Ας μη το αναλύσουμε διεξοδικά, κοιτώντας πώς μέσα από τα επιχειρήματά τους τούς μετέτρεπαν σε αριθμούς ή αμόρφωτους καζαμπούμπου που μας φέρνουν τις αρρώστιες τους και την αλλόκοτη θρησκεία τους και δεν έχουν το θάρρος να φάνε το αέριο σάριν στη μάπα τους για την πατρίδα τους. Δείτε κάτι πολύ πιο απλό: το πώς διαχειρίστηκαν οι Βελόπουλοι την προσφώνησή τους.
Τακτικά λοιπόν, φρόντιζαν επιμελώς να τους αλλάζουν όνομα και τίτλο. Από μετανάστες έγιναν «λαθρομετανάστες», ένας όρος που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια και που κάποιοι θεωρούν αποδεκτό και άλλοι απαράδεκτο, αλλά σίγουρα υστερεί μπροστά σε αυτούς που ακολούθησαν. Από «λαθρομετανάστες» έγιναν απλά «λάθρο», λες και μιλάμε για παρτίδα με τσιγάρα που κάποιος πέρασε παράνομα στη χώρα. Από «λάθρο» έγιναν «λαθροεισβολείς», με το «-εισβολείς» να τρομάζει και να αναγκάζει τον αποδέκτη του μηνύματος να αποδέχεται το «λάθρο-» στην αρχή της λέξης.
Και ξέρετε κάτι; Αυτό από μόνο του δεν προκαλεί ζημιά. Δεν πάει να τους λέει ο καθένας όπως θέλει, αν γίνεται κανονικός διάλογος θα μπορούν και αυτοί να προστατευτούν και τα συμφέροντα των Ελλήνων να διασφαλιστούν. Δεν έγινε όμως ποτέ κανονικός διάλογος, κάτι το οποίο φρόντισαν επιμελώς ο Κυριάκος Βελόπουλος και οι όμοιοί του. Όπως έχετε και οι ίδιοι παρατηρήσει, κάθε φορά που αναφερόταν κάποιος από τους πιο πασέ όρους, φρόντιζαν να επιβάλλουν στην συζήτηση τον νέο, πιο απάνθρωπο και πιο μοντέρνο. Σε κάθε άρθρο θα υπάρχει κάποιος στα σχόλια που θα διορθώνει το «μετανάστες» σε «λάθρομετανάστες», «λάθρο» ή «λαθροεισβολείς», ανάλογα με την περίοδο. Το ίδιο εννοείται ότι έκανε τηλεοπτικά και ο Κυριάκος Βελόπουλος σε κάθε ευκαιρία που του δόθηκε, κερδίζοντας έτσι τις ψήφους για τις οποίες πούλησε την ψυχή του.
Και τώρα;
Και τώρα η ρητορική του Βελόπουλου μιθριδατίστηκε και κατάφερε να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Βλέπουμε για παράδειγμα τους νέους Περιφερειάρχες –ανθρώπους που γενικά θεωρώ πραγματικά άξιους και ικανούς- να διστάζουν στο να δεχτούν πρόσφυγες και μετανάστες στις Περιφέρειές τους. Το να καθίσουν να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους ότι οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες που μεταφέρονται θέλουν να πάρουν άσυλο, άρα θα ελεγχθούν εξονυχιστικά και θα είναι από κάθε άποψη ασφαλές το να υπάρχουν στον ίδιο χώρο τα παιδιά τους με τα παιδιά μας, έχει μεγάλο πολιτικό κόστος. Το να διαμαρτυρηθούν για εκείνους που τους φορτώνει η κυβέρνηση είναι κάτι σαφώς πολιτικά πιο ασφαλές. Άλλωστε, δεν τους ψήφισαν για να διαχειριστούν το μεταναστευτικό, έτσι δεν είναι; Γιατί να πέσει σε εκείνους το βάρος; Αφού, άλλωστε, σε λίγο καιρό όλο το θέμα θα έχει ξεχαστεί.
Δεν πιστεύω να αμφιβάλλετε για το αν θα έχει ξεχαστεί το θέμα. Δείτε πόσο εύκολα ξεχάσαμε ήδη τους νεκρούς από φωτιά στη Μόρια το 2016 ή τους νεκρούς από το κρύο το 2017. Άλλωστε… δεν πέθαναν άνθρωποι. Λαθροεισβολείς πέθαναν και πρέπει να αισθάνονται τυχεροί που δεν είναι ο Βελόπουλος στην εξουσία και δεν πέθαναν κρατώντας στο χέρι τα έντερά τους έχοντας πατήσει κάποια από τις νάρκες του.
Ειλικρινά, καταλαβαίνω γιατί μπορεί κάποιος να έχει μία αυστηρή στάση στο μεταναστευτικό. Δεν συμφωνώ, αλλά το καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί να έχει ανησυχίες σχετικά με μια πιθανή αλλοίωση της ανθρωπογεωγραφίας, όπως άλλωστε συμβαίνει και από πολλούς άλλους ανθρώπους σε όλες τις χώρες τις Ευρώπης. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί να θέλεις να δεις τον μετανάστη να υποφέρει. Περισσότερο, δεν καταλαβαίνω γιατί να κάνεις κεντρικό πολιτικό σημείο του κόμματός σου την σαδιστική επιθυμία σου για βασανιστικό θάνατο σε τυχαίους μετανάστες. Περισσότερο όμως από όλα δεν καταλαβαίνω πώς θα πάει κάποιος και θα ξαναψηφίσει αυτόν τον πολιτικό που υπόσχεται όλο χαρά να ακρωτηριάσει παιδάκια.
Υ.Γ. Μαθεύτηκε αργά την Δευτέρα ότι το πεντάχρονο παιδί είναι ζωντανό στο νοσοκομείο. Ευτυχώς! Μακάρι πάντα να κάνω λάθος σε άρθρα μου σε τέτοια θέματα!
Υ.Γ.2 Λέτε άραγε να χάρηκε και ο Κυριάκος Βελόπουλος που σώθηκε μια ανθρώπινη ζωή;
