Όλες αυτές οι σκέψεις μου ήλθαν στο μυαλό με αφορμή δύο περιστατικά.

Πρωί Δευτέρας. Κοίταζα στην τηλεόραση τα επεισόδια με τους πρόσφυγες – μετανάστες στο Ελληνικό. Ξαφνικά είδα ένα παιδί να περιφέρεται στον αέρα, να πηγαίνει από χέρι σε χέρι και να καταλήγει στην αγκαλιά του κ. Μουζάλα. Παρατήρησα ότι οι πρόσφυγες – μετανάστες είχαν βάλει τα παιδιά τους μπροστά, ως «ασπίδα» για να μη περάσει στο άτυπο hot spot ο κ. υπουργός. Αναρωτήθηκα σε πόση απόγνωση είναι αυτοί οι γονείς για να κάνουν «ασπίδα» τα παιδιά τους… Το ίδιο αναρωτήθηκε και ο καλεσμένος του ΣΚΑΙ, αρθρογράφος της «Καθημερινής» Τάκης Θεοδωρόπουλος, ο οποίος θύμισε ότι κάτι ανάλογο είχε γίνει πέρυσι στον Πειραιά… Σε ποιο βαθμό απόγνωσης πρέπει να βρίσκεται αλήθεια ένας γονιός για να προβαίνει σε μια τόσο απονενοημένη κίνηση; Να εκθέτει τα παιδιά του σε κίνδυνο για να κερδίσει ο ίδιος κάτι… Ειλικρινά είναι κάτι που ο Θεός με έχει αξιώσει να μη το ζήσω.

Το δεύτερο περιστατικό είναι αυτό του κ. Τσίπρα.

Το Σαββατοκύριακο κυριάρχησε στην ειδησεογραφία η πληροφορία που βγήκε στον «αέρα» μέσω της Ερώτησης του κ. Άδωνη Γεωργιάδη, για το μυστικό ταξίδι του κ. Τσίπρα στο Παρίσι. Επιστρέφοντας από τη Λισαβόνα που έγινε η σύνοδος των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, ο κ. Τσίπρας άφησε εκτός πρωθυπουργικού αεροσκάφους όλους τους συνεργάτες του πλην ενός, του ΓΓ της Κυβέρνησης κ. Μιχ. Κολογήρου, και μαζί με την οικογένειά του, όπως λένε πληροφορίες πήγε στο Παρίσι για κάτι περισσότερο από ένα εικοσιτετράωρο. Δεν είπε πουθενά τίποτα. Δεν ενημέρωσε κανέναν.

Όταν μετά από έξι ημέρες το αντελήφθη η ΝΔ δια του αντιπροέδρου της Άδωνη Γεωργιάδη, ζήτησε εξηγήσεις. Τη λίστα επιβαινόντων και τον σκοπό του ταξιδιού. Το Μέγαρο Μαξίμου απάντησε με ένα μακροσκελές non paper, όπου ανέφερε ότι ο κ. Τσίπρας στο Παρίσι «είχε συναντήσεις με τον Πρόεδρο της  L΄Οreal, η οποία προετοιμάζει μεγάλη επένδυση στη χώρα μας, με εκπροσώπους της επενδυτικής Τράπεζας Rothschild, που αποτελεί επίσημο Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ με αντικείμενο την προετοιμασία της εξόδου της χώρας στις αγορές, αλλά και με άλλους επενδυτικούς παράγοντες».

Είναι αλήθεια ότι μου φάνηκε περίεργο να πηγαίνει ο πρωθυπουργός να δει επενδυτές, γιατί μέχρι σήμερα ήξερα ότι γινόταν το ανάποδο. Όπως επίσης μου φάνηκε περίεργο να βλέπει εκπροσώπους της επενδυτικής Τράπεζας Rothschild γιατί ο κ. Τσίπρας ούτε τις τεχνικές γνώσεις έχει ούτε τις οικονομικές για να συζητήσει μαζί τους.

Εκείνο όμως που μου προκάλεσε πραγματική έκπληξη ήταν η τελευταία παράγραφος του non paper, στην οποία αναφερόταν, επί λέξει, τα εξής:

«Σε κάθε περίπτωση πάντως θα όφειλαν (σ.σ.εννοεί τη ΝΔ) αν είχαν στοιχειώδη αυτοσεβασμό, να αφήνουν τα παιδιά του Πρωθυπουργού έξω από την πολιτική αντιπαράθεση. Η στάση τους είναι αρκούντως χυδαία και χωρίς να αναφέρονται σε αυτά».

Το περίεργο είναι ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή τα παιδιά του κ. Τσίπρα δεν τα είχε εμπλέξει κανείς. Κανείς δεν είχε μιλήσει γι’ αυτά. Κανείς δεν τα είχε αναμίξει στην πολιτική αντιπαράθεση. Τα ενέπλεξε όμως το Μέγαρο Μαξίμου σε ένα non paper που εκδόθηκε κατ’ εντολή του κ. Τσίπρα.

Η αναφορά αυτή έγινε αφορμή για τρελό τρολάρισμα στο διαδίκτυο, καθώς όλοι συνέδεσαν τα παιδιά, με το Παρίσι και τη Euro Disney και όπως καταλαβαίνετε το… «πάρτι» συνεχίσθηκε μέχρι το πρωί της Δευτέρας.

Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική.

Φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας μετά την αποκάλυψη του μυστικού ταξιδιού, πέρασε στο στάδιο του… απεγνωσμένου μετανάστη. Αυτού που έβαλε «ασπίδα» το παιδί του για να πετύχει το στόχο του. Και ο στόχος του αναζητήθηκε στις συναντήσεις που ο ίδιος παραδέχθηκε μιας και δεν μπορούσε να κρύψει.

Δεν θα μπω στο περιεχόμενο των συναντήσεων και στο τι μπορεί να συζήτησε με τους εκπροσώπους μιας τράπεζας που ο κυβερνητικός του εταίρος έχει καταγγείλει ως «κλέφτη» της ελληνικής περιουσίας. Θα μείνω στην σκόπιμη, από μέρους του κ. Τσίπρα, μέσω του non paper, έκθεση των παιδιών του, σε ένα ζήτημα στο οποίο κανείς δεν θα είχε αναφέρει.

Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας προκειμένου να κρύψει την ουσία των συναντήσεών του, πρόβαλλε τα παιδιά του, ώστε να επιτύχει αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Κι εν μέρει το πέτυχε μέχρι τη Δευτέρα το πρωί.

Τι μπορεί όμως να είναι εκείνο που θέλεις να αποφύγεις ώστε να μη σε νοιάζει αν κατηγορηθείς ότι ως πρωθυπουργός παραβίασες το νόμο και χρησιμοποίησες το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να κάνει ιδιωτικό ταξίδι η οικογένειά σου;

Τι μπορεί, όμως, να είναι τόσο σημαντικό ώστε να μη σε νοιάζει να εκθέσεις τα ίδια τα παιδιά σου;

«Αμάρτησα για τα παιδιά μου» έλεγε κάποια σε μια παλιά ελληνική ταινία. Μήπως λοιπόν για τον ίδιο λόγο και ο κ. Τσίπρας έκανε τα παιδιά του «ασπίδα»; Τι είναι αυτό το μεγαλύτερο που θέλει να κρύψει και στην κυριολεξία «έδωσε» τα παιδιά του βορά στα social media;

Ελπίζουμε να μην είναι αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε… Γιατί όταν πηγαίνεις μόνος, χωρίς τεχνικούς και οικονομικούς συμβούλους , να συζητήσεις με εκπροσώπους της Rothschild, είναι σαν να πηγαίνεις οικειοθελώς μόνος στο λάκκο με τα θηρία. Εκτός αν έχεις ήδη συμφωνήσει με τα… θηρία και κάποιες «λεπτομέρειες» της συμφωνίας δεν θέλεις να μαθευτούν από κανέναν. Αυτό όμως μας δίνει το δικαίωμα να σκεφτούμε και να υποθέσουμε πολλά. Και δυστυχώς όλα όσα σκεφτόμαστε καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, που δεν έχει καμία σχέση ούτε με τη νομιμότητα, ούτε με την ηθική…