γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Το μόνα πράγματα που ήξερα για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου – μέχρι και πριν από μερικές ώρες – ήταν ότι είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και την ανάμιξη της στην απόφαση ΣτΕ για την συνέχιση των έργων στις Σκουριές, πράγμα που δεν θα προκαλούσε καμία αίσθηση αν δεν υπήρχε στο παρελθόν ο …Σαρτζετάκης.
Η θητεία του επίσης δικαστικού Χρήστου Σαρτζετάκη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, θα μείνει στην ιστορία σαν ένα μελανό σημείο καιροσκοπισμού από τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου αλλά κι από τον συχνά προκλητικά “ξύλινο” και τυπολάτρη χαρακτήρα του ίδιου του Σαρτζετάκη που ξένιζε τους πάντες. Αυτός ο χαρακτήρας του και ειδικά ο τρόπος που τον εξωτερίκευε (μήνυση κατά Χάρρυ Κλυνν) δημιούργησε πρόβλημα στον ίδιο τον Παπανδρέου και στο τέλος έθεσε σε αμφισβήτηση ακόμα και την “ηρωική” αντιστασιακή ιστορία του ίδιου του Σαρτζετάκη.
Η κυρία Σακελλαροπούλου συμμετείχε σε μια νομική απόφαση που ναι μεν μπορεί να ήταν πιστή στο γράμμα του νόμου αλλά ήταν ηθικά αντίθετη σε ότι …υποτίθεται ό,τι αντιπροσωπεύει η ίδια, η υπέρμαχος του δικαίου του περιβάλλοντος. Και κάπου εκεί ξυπνήσανε οι αναμνήσεις γιατί μετά το δείγμα Σκουριές ήρθε ο χρόνος και ο τρόπος που ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός Κυριακούλης Μητσοτάκης αποφάσισε να προτείνει την Κατερίνα Σακελλαροπούλου για την ΠτΔ.
Στα τέλη του 1984 ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιμετώπισε για πρώτη φορά από το ‘81 τι σημαίνει έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ειδικά από την αριστερά και την κεντροαριστερά που με μαζικές διαδηλώσεις και πορείες του ζητούσαν να θυμηθεί τις υποσχέσεις του. Ταυτόχρονα η Νέα Δημοκρατία εκλέγει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για πρόεδρο δίνοντας έντονη την αίσθηση επανασυσπείρωσης της δεξιάς και του κέντρου. Ο Παπανδρέου τότε μπροστά στο διμέτωπο αποφάσισε να …φάει τον Καραμανλή και να φέρει τον “αντιστασιακό” Σαρτζετάκη για να συσπειρώσει την αριστερά σε ένα ψευτο-αντικαραμανλικό μέτωπο που όμως στο τέλος απέδωσε με το ΠΑΣΟΚ να παίρνει σχεδόν 46% και 161 έδρες. Αυτό όμως που κατάφερε περισσότερο ο Ανδρέας τότε ήταν να πνίξει την δυσφορία από τα αριστερά για λίγο και να διατηρήσει την εξουσία που του έδιναν οι 161 έδρες για άλλα τέσσερα χρόνια παρόλα τα σκάνδαλα που κόντευαν να λυγίσουν την χώρα.
Η επιλογή υποψηφίου για την ΠτΔ είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμα του πρωθυπουργού αλλά η επιλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου έγινε με “μεθόδους” Σαρτζετάκη αφού προηγήθηκε πασαρέλα/διασυρμός ονομάτων όπως αυτά του Βενιζέλου, του Αντωνάκη (αν είναι δυνατόν) ή της Δαμανάκη ενώ δημιουργήθηκε η άμεση ανάγκη αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα εγκληματικά λάθη της κυβέρνησης που όχι μόνο βάζουν ακόμα και σε κίνδυνο τη χώρα αλλά και – πιο σοβαρό για έναν καιροσκόπο λαϊκιστή όπως ο Κυριακούλης – απομακρύνουν τους κεντρώους/κεντροδεξιούς και τέως ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρους.
Εδώ και βδομάδες γράφω ότι η υποστήριξη στον πραξικοπηματία Λίβυο στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ είναι εγκληματικό διπλωματικό λάθος. Είναι σε αντίθεση με τα γενικότερα ελληνικά συμφέροντα στη περιοχή, είναι ελεεινά καιροσκοπική σαν αντίδραση στην υποστήριξη Ερντογάν στην κατά τα άλλα νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, και πολύ φοβάμαι στο τέλος θα την πληρώσουμε πολύ άσχημα. Έτσι λοιπόν φτάσαμε να γίνεται συνδιάσκεψη για την ειρήνη στην Λιβύη μεταξύ της νόμιμης Λιβυκής κυβέρνησης και του αποστάτη Χαφτάρ, να συμμετέχουν οι πάντες που έχουν λόγο με την νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Τουρκίας και η Ελλάδα να …απουσιάζει. Όχι μόνο να απουσιάζει όταν διακυβεύονται κυριαρχικά της δικαιώματα αλλά να είναι φτυσμένη ακόμα και από τη σύμμαχο Γερμανία. Αυτό δεν λέγεται λάθος, παράβλεψη, γκάφα, λέγεται έγκλημα με άγνωστες προς το παρών συνέπειες για την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Και την ευθύνη την φέρει προσωπικά ο Κυριακούλης Μητσοτάκης που αδιαφορεί εγκληματικά ακόμα και για τις συμβουλές του ίδιου του υπουργού του των εξωτερικών.
Παράλληλα η αποτυχία του ταξιδιού στις ΗΠΑ και η γκάφα της υποστήριξης μιας δολοφονίας είναι δεδομένη και σιγά-σιγά έχουν αρχίσει να το παραδέχονται ακόμα και τα δουλικά στον Κυριακούλη ΜΜΕ. Ο Ερντογάν ετοιμάζεται για έρευνες στην …αμφισβητούμενη Ελληνική ΑΟΖ – θυμάστε κάποτε το έλεγαν γκρίζες ζώνες τώρα περιορίζονται στο αμφισβητούμενες – και φυσικά αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες στέλνει στρατό στη Λιβύη με τη σιωπηλή υποστήριξη του Τραμπ, όπως πήρε το μήνυμα και ο Κυριακούλης κατά την επίσκεψη στην Ουάσιγκτον. Και βέβαια τι να σου κάνει και ο Κυριακούλης, είναι απασχολημένος αυτή τη στιγμή, είναι έτοιμος να εισβάλει στο …Κουκάκι ή στα Εξάρχεια με τα ΜΑΤ. Εξαρτάται τι βολεύει τον επικίνδυνα γραφικό Χρυσοχοΐδη
Η αποτυχία πρόσκλησης επενδύσεων είναι ορατή ακόμα και για τον κατά τα άλλα λαλίστατο Γεωργιάδη. Η δε οικονομία έχει αρχίσει την κατιούσα με την ΕΕ να κοιτάει ήδη ανήσυχα προς τα εδώ. Στο δε μεταναστευτικό η αποτυχία είναι τόσο μεγάλη ώστε να υποχρεώσει τον Κυριακούλη στην επανίδρυση του κατά τον ίδιον στο παρελθόν αποτυχημένου Υπουργείου Μετανάστευσης. Κι αυτά χωρίς να πιάσουμε την κοροϊδία προς τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους ανάπηρους που υποτίθεται ότι είχε μια κάποια ευαισθησία στο σημείο που να την πάει ευρωβουλευτή στην Ευρωβουλή. Τέλος μην ξεχνάμε και την καρακοροϊδία που ένιωσε ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων του: οι …μακεδονομάχοι. Αυτούς ειδικά τους πήγε βόλτα στις …Πρέσπες.
Έτσι ενώ στα εξωτερικά θέματα ο Κυριακούλης Μητσοτάκης πάει από αποτυχία σε λάθος και από έγκλημα σε γκάφα, στο εσωτερικό η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καταφεύγει σε ψηφοθηρικές επιλογές που παράγουν ωμή βια και επιβάλλονται με σκληρή και απάνθρωπη καταστολή προξενώντας μείζονα πολιτική κρίση σε θεσμούς και αξίες ενώ παράλληλα τροφοδοτεί ένα συνεχόμενο κύκλο βίας και αυταρχισμού καθιερώνοντας πολιτική και κοινωνική ανομία. Σε αυτό το κλίμα έρχεται χωρίς καμιά πολιτική πείρα και υπόσταση η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όχι μόνο για να γίνει η βιτρίνα της χώρας στο εξωτερικό, αλλά και να εμπνεύσει έναν αέρα εθνικής ενότητας όπως αρμόζει στις υποχρεώσεις του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Όσο είρωνας και μισαλλόδοξος κι αν παρουσιάζεται ο Κυριακούλης, η αποδοχή της πρότασης Σακελλαροπούλου τόσο από τον Τσίπρα όσο και από την Γεννηματά είναι μια καλή ”προίκα” για την πρώτη γυναίκα ΠτΔ στην Ελλάδα που πέρα από τα καιροσκοπικά παιχνίδια του Μητσοτάκη της δίνει και μια αίσθηση υπερκομματικής αποδοχής για τα μάτια του κόσμου.
Τέλος, κι όσον αφορά την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, θα μου επιτρέψετε να κρατάω …πολύ μικρό καλάθι. Ναι είναι πολύ καλό μια γυναίκα, η ΠΡΩΤΗ γυναίκα στην ιστορία στο θώκο του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και η μόνη παρατήρηση που θα μπορούσα να έχω είναι: γιατί αργήσαμε τόσο πολύ;
Αλλά, και αυτό το ΑΛΛΑ είναι μεγάλο γιατί βλέπω διάφορες αναρτήσεις στο διαδίκτυο, ποιος σας είπε ότι επειδή είναι γυναίκα θα είναι και υπέρμαχος απελευθέρωσης και ισότητας; Και χωρίς να καταφύγω στο παράδειγμα της Θάτσερ που στην Βρετανία αποδείχτηκε ο μεγαλύτερος εχθρός των γυναικών, τι απελευθερωμένο και τι χειραφετημένο και τι ισότητα είδατε εσείς στην υπουργό παιδείας, την βαθιά θρησκόληπτη (προσοχή, όχι θρησκευόμενη) και προκλητικά ακροδεξιά Νίκη Κεραμέως; Την Κεραμέως που αυτή τη βδομάδα “έφαγε” μεν την αργία των Τριών Ιεραρχών αλλά να δείτε που ο πραγματικός στόχος είναι η αργία του Πολυτεχνείου. Για να μην αναφερθώ στην εργατοσκοτώστρα Δόμνα Μιχαηλίδου ή στο αστροπελέκι την Σοφία Ζαχαράκη. Πείτε μου εσείς τι προσέφερε στη γυναικεία χειραφέτηση και ισότητα η Βούλτεψη ή η Σπυράκη πέρα από την μιζέρια της άγνοιας και της ανικανότητας να καταλάβουν ότι οι γυναίκες στην Ελλάδα και ειδικά το ελληνικό κράτος, είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και τις επιδείξεις από πουκαμίσες της Μαρέβα. Γιατί λοιπόν μια ακόμα γυναικεία επιλογή του Κυριακούλη Μητσοτάκη να αποτελέσει εξαίρεση;
Προσωπικά εύχομαι η κυρία Σακελλαροπούλου να ΜΗΝ αποδειχτεί Σαρτζετάκης γιατί ζούμε σε πολύ επικίνδυνες συγκυρίες εσωτερικά και εξωτερικά με μια κυβέρνηση ανίκανη και εγκληματικά ακατάλληλη στο να διαχειριστεί και τα πιο απλά ζητήματα χωρίς να κάνει λάθη. Λάθη με επιπτώσεις στην εθνική μας ανεξαρτησία και κυριαρχία.
ΥΓ1 . Και το πρόβλημά μας είναι αν θα μπορεί ή όχι να πάει στο Άγιο Όρος;
ΥΓ2. Η ειρωνεία του Κυριακούλη που έκανε έξη μήνες για να αποφασίσει ποιον θα προτείνει για ΠτΔ αφού ευτέλισε από Σαμαρά, Βενιζέλο μέχρι Δαμανάκη, προς τον Τσίπρα: “καθυστέρησε να συναινέσει στην πρόταση της ΝΔ”, απλά δείχνει πόσο μικροπρεπής και Κούλης είναι.
**********************
Στη φωτογραφία: για όσους ξέχασαν την κατά Χάρρυ Κλυνν …μουτσούνα.
