Η Ελλάδα από πάντα ήταν θύμα και θύτης της γεωπολιτικής της θέσης. Αν δεν ήταν εδώ που είναι, αν δεν είχε αυτή τη στρατηγική γεωπολιτικά θέση, δεν θα γινόντουσαν οι Περσικοί πόλεμοι, άρα δεν θα υπήρχε Λεωνίδας και δεν θα γινόταν η Αθήνα η πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία άρα δεν θα υπήρχε Ακρόπολη. Όσο δεν μπορούμε να αποδεχτούμε αυτό το απλό γεγονός, θα είμαστε θύματα των εξελίξεων που θα συμβαίνουν σε εμάς με εμάς απόντες. Όπως συμβαίνει αυτή ακριβώς τη στιγμή.
Πριν από μερικούς μήνες και στο μέσο της περίφημης διαπραγμάτευσης, όλοι ακούσαμε ότι ο πρωθυπουργός θα τόνιζε στους συμμάχους και συνεταίρους τη σημαντική στρατηγική θέση της Ελλάδας στη παγκόσμια γεωπολιτική συγκυρία. Και μη βιαστείτε, από Ελευθέριο Βενιζέλο και ύστερα, δεν υπήρξε Έλληνας πρωθυπουργός που να μην έκανε θέμα σε συμμάχους και εταίρους αυτή τη περίφημη στρατηγική θέση της Ελλάδας. Ακόμα και οι προδότες της δικτατορίας τη χρησιμοποιήσαν σαν άλλοθι για τη προδοσία τους. Αποτελέσματα; Περιοδικά και όχι μακροχρόνια. Κάτι πέτυχε ο Λευτεράκης, κάτι πέτυχε και ο Καραμανλής, άντε κάτι έκανε και ο Ανδρέας. Οι περισσότεροι έμειναν μόνο στο να το προσθέτουν σαν υστερόγραφο ευγενείας.
Αλλά το «στρατηγική θέση», το «σταυροδρόμι ανατολής και δύσης», «σταυροδρόμι πολιτισμών και μέρος συνάντησης ανατολής και δύσης» δεν είναι κάτι αλά καρτ. Κοιτάξτε εμείς κρατάμε όσα μας βολεύουν – το αεροπλανοφόρο της μεσογείου και άλλες παρόμοιες ελληνοκεντρικές τρίχες – και για τα υπόλοιπα …να, πάρτε τη Τουρκία, κι αυτή σταυροδρόμι είναι. Τώρα αν δεν σας κάθεται ο Ερντογκάν, ε τι να κάνουμε, το σταυροδρόμι φταίει.
Τους τελευταίους μήνες και όσο εξελίσσεται η προσφυγική κρίση έχω διαβάσει και ακούσει απίστευτα πράγματα. Όλα αποδεικνύουν ένα και μόνο πράγμα, ότι η βλακεία δεν έχει όρια και πρώτοι βλάκες είναι αυτοί που σήμερα υποτίθεται θα βρουν λύσεις. Και μην το περιορίζετε εντός των ελληνικών τειχών. Το πρόβλημα με τη βλακεία είναι διεθνές και αγγίζει από τον πανηλίθιο φασίστα Γεωργιάδη μέχρι τον πανηλίθιο ρατσιστή Ντόναλντ Τράμπ.
Αλλά ας πάμε στο ψητό μπας και βρούμε και μερικές απαντήσεις.
Πρώτον. Τα επίγεια σύνορα μπορούν (ίσως – πιθανώς – μπορεί) να φυλαχτούν με το συνδυασμό τεχνολογίας, τεράστιου ανθρωπίνου δυναμικού, οικονομικού κεφαλαίου και φυσικά ενός τείχους ύψους μέτρων. Και τα τέσσερα αυτά στοιχεία τα διαθέτει μόνο μια χώρα στο κόσμο και μάλιστα σε ευχέρεια και άνεση, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Και τα τέσσερα λειτουργούν στα σύνορα με το Μεξικό, όπου υποτίθεται γίνεται η μεγαλύτερη ροή οικονομικών μεταναστών στις ΗΠΑ. Μάλιστα σε αυτό το θέμα έχει την βοήθεια από ανοργάνωτους ιδιώτες μέχρι παραστρατιωτικές ομάδες συμπεριλαμβανομένων οργανωμένων ρατσιστών που τη δολοφονία μεξικανών τη θεωρούν σπορ. Αποτέλεσμα;
Ήταν τόσο τρομακτικά μεγάλη η επιτυχία όλων αυτών των μέτρων της μεγαλύτερης με διαφορά μεγατόνων δύναμης στο κόσμο, ώστε το 2015 συνελήφθησαν 210,000 άτομα – διακόσιες δέκα χιλιάδες – που προσπάθησαν να μπουν παράνομα στις ΗΠΑ. Το φημισμένο και πάντα αποτελεσματικό FBI ανακοίνωσε ότι με συντηρητικούς υπολογισμούς για το έτος 2015, αυτοί που ΔΕΝ πιάστηκαν και έχουν μπει στις ΗΠΑ είναι περίπου 1,2 εκατομμύρια. Τι δυσκολεύεστε να καταλάβετε σε αυτούς τους αριθμούς; Σκεφτείτε μόνο ότι το μεταναστευτικό έχει εξελιχτεί στο κεντρικό θέμα συζήτησης στη μάχη για την αμερικανική προεδρία. Και οι ΗΠΑ δεν έχουν για γείτονες ούτε τη Τουρκία, ούτε τα Σκόπια. Από τη μια πλευρά είναι το Μεξικό και από την άλλη ο Καναδάς.
Αλλά υπάρχουν και τα θαλάσσια σύνορα που τα φυλάσσει η τρομακτική παραθαλάσσια αστυνομία των ΗΠΑ με το πιο εξελιγμένο, οργανωμένο και εξοπλισμένο πολεμικό ναυτικό στον κόσμο. Το έτος 2015 και μάλιστα σε περίοδο που εξομαλύνονται οι σχέσεις ΗΠΑ και Κούβας – προβλέπεται ακόμα και επίσκεψη του Ομπάμα στην Αβάνα – σύμφωνα πάλι με συντηρητικούς υπολογισμούς του πανίσχυρου FBI, 32,000 (τριανταδύο χιλιάδες) Κουβανοί κυρίως μπήκαν «παράνομα» στις ΗΠΑ από θαλάσσης και δεν έχουν πιαστεί. Το γελοίο της ιστορίας; Οι Κουβανέζοι γενικά αντιμετωπίζονται ευνοϊκά από τις αμερικανικές αρχές και οι περισσότεροι – εκτός αν έχουν αποδεδειγμένο εγκληματικό παρελθόν – παίρνουν αμέσως άδεια παραμονής.
Τώρα αν δεν τα καταφέρνουν οι ΗΠΑ με όλο αυτό τον εξοπλισμό είναι γελοίο όχι να περιμένουμε από την πτωχευμένη Ελλάδα – με όποιον πρωθυπουργό ή κόμμα στην εξουσία – να ελέγχει τα πάντα αλλά οποιαδήποτε χώρα στο κόσμο. Εδώ αντιμετωπίζει προβλήματα η Κίνα, ναι η Κίνα, -από πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες από τη Βόρειο Κορέα που μπαίνουν «παράνομα» – μια χώρα παρανοϊκή που με ευκολία τραβάει τη σκανδάλη απόλυτα νόμιμα και με άνεση στα σύνορά της κι εμείς μιλάμε για τη «πολιτισμένη» δύση;
Αλλά εδώ δένει και το δεύτερο. Όλοι πια ξέρουν – όλοι μα όλοι, από ΗΠΑ μέχρι Κίνα – ότι όταν κάποιος είναι αποφασισμένος να μεταναστεύσει, με όποιες συνθήκες και όποιες θυσίες, όταν η επιλογή του μάλιστα είναι ζωή ή θάνατος, δεν τον σταματάς ό,τι τείχη και να στήσεις. Όχι μόνο δεν τον σταματάς αλλά απλά εντείνεις το πείσμα του και το ένστικτο συντήρησης που του λέει ότι τον κόβεις από το στόχο του να ζήσει. Πηγαίνεις πια κόντρα με το ένστικτο επιβίωσης και αυτό όχι απλά δεν μπορείς να το νικήσεις αλλά φτιάχνεις και μάρτυρες. Μόνος σου κατασκευάζεις και συντηρείς την αντίδραση στη δράση σου. Όπως πολύ σωστά απάντησε ένας Ρεπουμπλικάνος αντιπρόσωπος στον Τραμπ όταν μίλησε για το τείχος 10 μέτρων που θα αναγείρει στα σύνορα με το Μεξικό, έχουν ήδη σκάψει τούνελ κάτω από το τείχος που …θα φτιάξεις.
Είναι αστείο να ακούς χώρες σαν τη Φιλανδία ή την Ουγγαρία να μιλάνε για έλεγχο συνόρων και πόσο καλά τα καταφέρνουν. Πάρτε για παράδειγμα την Ουγγαρία του Βίκτωρ Όρμπαν που κάνει νουθεσίες στην Ελλάδα παραθέτοντας τον έλεγχο που εφαρμόζει στα σύνορα της η Ουγγαρία. Η Ουγγαρία έχει εδώ και τέσσερα χρόνια τουλάχιστον, χάσει κάθε έλεγχο στο ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει από την Ουκρανία. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις εξίσου δεικτικές προς την Ελλάδα Σλοβακία και Πολωνία. Ελβετικό τυρί τα σύνορα τους με την Ουκρανία, έχουν γίνει η είσοδος κάθε μορφής εμπορίου ναρκωτικών, όπλων και σάρκας στην Ευρώπη. Και οι τρεις χώρες είναι σταυροδρόμι εμπόρων εγκλήματος. Επόμενος σταθμός για όλους αυτούς τα γειτονικά μας Σκόπια, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Ποιες χώρες νομίζετε ότι έγιναν ο δρόμος των χαμένων όπλων και εξοπλισμών πάσης μορφής της κραταιάς και πάνοπλης Σοβιετίας με τελικό αποδέκτη τη Ρωσική μαφία στην Ευρώπη και πώς πέρασε όλη αυτή η μαφία πρώτα στην Ευρώπη και μετά στις ΗΠΑ; Ουγγαρία, Σλοβακία και Πολωνία. Αλλά δεν θα μιλήσουν ποτέ. Για δυο πολύ ουσιαστικούς λόγους. Πρώτο γιατί με τη μαφία και τους εμπόρους πλην ότι άλλο τους συνδέουν …ιδεολογίες. Μάλιστα ιδεολογίες. Όλοι ναζιστές φασίστες και βασικά αντί-Ρώσοι. Και δεύτερο ότι, είπαμε κανείς αναμάρτητος και η διαφθορά είναι θέμα κοινωνικής καταξίωσης σε αυτές τις χώρες. Δεν πιστεύετε ότι ο Βίκτωρας έγινε εκατομμυριούχος πουλώντας κουλούρια στο πάρκο της Ετσέμπετ Τερ, έτσι δεν είναι;
Ούτε στη χώρα που θριαμβεύει η διαφάνεια, στη Φιλανδία, είναι διαφορετικά τα πράγματα. Κάθε τόσο ανακοινώνουν ότι πιάσανε 10-15 «λαθρομετανάστες», αλλά αφού είναι τόσο αποτελεσματικοί όσο λένε, γιατί κάθε βδομάδα παραπονούνται στους Ρώσους ότι …τους στέλνουν λαθρομετανάστες; Βλέπετε για του Φιλανδούς, ειδικά τα τελευταία πέντε χρόνια, η διαφάνεια έχει γίνει αλά καρτ. Ανακοινώνουμε αυτούς …που πιάσαμε. Αλλά αυτοί που δεν; Αυτοί που χρησιμοποίησαν τη Φιλανδία σαν πέρασμα για τη Σουηδία και έχουν φρικάρει οι Σουηδοί; Ούτε λέξη. Ούτε, έτσι σαν το FBI τίποτα υποθετικοί συντηρητικοί αριθμοί. Αφήστε τα θαλάσσια σύνορα. Εκεί με το άλλο ελβετικό τυρί, την Εσθονία είναι η εναλλακτική της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας. Και δεν μιλάμε για καινούργιο το μονοπάτι, δεκαετίες χρησιμοποιείται. Γιατί φωνάζουν λοιπόν στους Ρώσους; Μήπως δεν μπορούν να φυλάξουν τα σύνορα τους στη Λαπωνία και θέλουν να το κάνουν οι Ρώσοι αντί γι’ αυτούς;
Βλέπετε σε αυτή την ιστορία ταιριάζει η παροιμία που ατυχώς χρησιμοποίησε η Φωφό την προηγουμένη βδομάδα, είπε ο γάιδαρος το πετεινό κεφάλα. Κανένας απολύτως δεν ελέγχει τα σύνορα του στο σημείο που θα ήθελε, ακόμα και τα πιο ακραία και ξενοφοβικά στοιχεία με όλα τα ηλίθια μέτρα τους και τη γεωγραφική τους θέση που παίζει ρόλο ή τη δύναμη τους, έχουν ουσιαστικά στο μέτρο τους ο καθένας αποτύχει. Κι όσο δεν το καταλαβαίνουν αυτό τόσο θα χειροτερεύει το πρόβλημα, μέχρι που πραγματικά να οδηγήσει στην οριστική διάλυση της Ευρώπης.
Ξέρετε, το πρόβλημα, αν θέλουμε να το κοιτάξουμε ωμά, με τετράγωνη λογική και πέρα από συναισθηματισμούς, είναι σαν το πρόβλημα των ναρκωτικών. Με το να τιμωρούμε, φυλακίζουμε ακόμα και σκοτώνουμε, όπως κάνουν σε μερικές χώρες, τον χρήστη ναρκωτικών δεν πολεμάμε το πρόβλημα. Αυτό που καταφέρνουμε είναι να αυξάνουμε τον αριθμό των αδίκως φυλακισμένων που στην ουσία είναι άρρωστοι, να αυξάνουμε τη τιμή πώλησης των ναρκωτικών ενισχύοντας τα ταμεία των εμπόρων και βασικά να διαιωνίζουμε χειροτερεύοντας το πρόβλημα.
Οι οικονομικοί μετανάστες είναι θύματα της χειρότερης μορφής. Εκτός από θύματα πολέμου είναι από οικονομικά θύματα μέχρι θύματα σωματικής βίας και πολλαπλού βιασμού. Για προσπαθήστε να θυμηθείτε τι έγραφα εγώ ο ίδιος σε αυτή τη στήλη, στο apopseis.gr πριν από μερικές βδομάδες. 10,000 παιδιά έχουν εξαφανιστεί από παντού, από όλες τις λίστες και αναφορές, από αυτά που ήρθαν και ήδη εγράφησαν σαν πρόσφυγες από τη Συρία στην Ευρώπη. Που είναι αυτά τα παιδιά; Έχουν γίνει μη εθελοντικά …δωρητές οργάνων για πλειοδότες ή θύματα παιδεραστίας και παιδικής πορνείας σε κάποια από τις μεγαλουπόλεις του δυτικού μας δημοκρατικού πολιτισμού; Από εκείνη τη μέρα πόσα ακόμα παιδιά λείπουν και ποιος έχει ενδιαφερθεί εκτός από το να τα δηλώσουν …αγνοούμενα;
Το πρόβλημα της μετανάστευσης λοιπόν πρέπει να αντιμετωπιστεί με τις ίδιες αρχές που αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των ναρκωτικών. Πρέπει σαν αρχή να σταματήσουν οι έμποροι ψυχών, αυτοί που τους συμφέρουν οι μύθοι για τη γη της επαγγελίας, αυτοί που πλουτίζουν στη κυριολεξία με την επιβίωση των άλλων και των παιδιών τους. Και αυτός ο πόλεμος χρειάζεται χρόνο πολύ, προετοιμασία προσεκτική και πρώτα από όλα συμφωνία μεταξύ εθνών λαμβάνοντας υπόψιν ότι ναι μεν όλοι θα συμφωνήσουν αλλά μερικοί για καθαρά προσωπικού συμφέροντος λόγους θα μποϊκοτάρουν στη πράξη κάθε ενέργεια όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ναρκωτικά. Γιατί όπως ακριβώς και με τα ναρκωτικά εδώ μιλάμε για δισεκατομμύρια κέρδη που μάλιστα σε αυτή τη περίπτωση οι κερδισμένοι είναι πιο πολλοί από όσο αυτοί με τα ναρκωτικά. Σκεφτείτε μόνο πόσα έβγαλαν αυτοί που πουλούσαν σωσίβια στη Τουρκία ή μπουκαλάκια νερό στην Ελλάδα.
Κι έτσι φτάσαμε στη Τουρκία, μιας και μιλάμε για ηγέτες και με προσωπικά συμφέροντα. Η γεωπολιτική και στρατηγική θέση της Τουρκίας είναι εξ’ ίσου δυνατή με αυτή της Ελλάδος, όχι τόσο για τη γεωγραφική της θέση μέσα στη Μεσόγειο (το περίφημο αεροπλανοφόρο της Μεσογείου) όσο γιατί ελέγχει την έξοδο της Ρωσίας προς νότο και της θρησκευτικής και πολιτισμικής συγγένειας με τη Μέση Ανατολή. Αν η Ελλάδα είναι το σταυροδρόμι που συναντιούνται ανατολή και δύση, η Τουρκία είναι ο απαραίτητος μεταφραστής μεταξύ ανατολής και δύσης και δει μεταξύ του ισλαμικού κόσμου και της δύσης. Ρόλος κρίσιμος που η Τουρκία σε αντίθεση με την Ελλάδα φροντίζει τακτικά να υπενθυμίζει έμμεσα και άμεσα, ακόμα και με τη βία ή εκβιαστικά σε φίλους, εταίρους και εχθρούς. Αυτό το κάνει γιατί απαρχής του το Τουρκικό κράτος είχε βλέψεις επεκτατικές όχι απαραίτητα εδαφικά επεκτατικές. Ζώνες επηρεασμού και επεκτάσεις οικονομικές θα μπορούσαν στο σύγχρονο κόσμο να είναι ακόμα πιο ισχυρές από όποιες εδαφικές επεκτάσεις. Αυτό είναι δόγμα για την Τουρκική εξωτερική πολιτική και ακολουθείται από όλες τις Τουρκικές κυβερνήσεις ανεξαιρέτως ιδεολογίας από την εποχή του Κεμάλ και ύστερα. Σε αυτά ο Ερντογκάν έχει προσθέσει δυο ακόμα στοιχεία που δεν υπήρχαν – τουλάχιστον το ένα – στο παρελθόν. Το ένα είναι η ισλαμική στροφή ενός κατεξοχήν κοσμικού μέχρι Ερντογκάν κράτους, στροφή που έχει προκαλέσει εκπλήξεις και ανεξέλεγκτες καταστάσεις σε φίλους και συμμάχους – όπως τα πιθανώς πάρε-δώσε με τους δολοφόνους του ΙΣΙΣ – και το άλλο το γεγονός χτίζοντας ένα σύστημα παρανοϊκό και απόλυτης εξουσίας μετατράπηκε σε δικτάτορα που μην διαφέροντας από άλλους δικτάτορες έχει γίνει έρμαιο πλουτισμού και διαφθοράς. Ο Ερντογκάν παίζει με τους πρόσφυγες και μάλιστα παίζει σε πολλαπλά ταμπλό. Ένα αυτό του κέρδους και ένα αυτό των εκβιασμών για κέρδος πάντα που θα συμπεριλαμβάνει από άμεσα χρηματικό μέχρι έμμεσα πολιτικό. Κοντεύει να μπλέξει τη Κύπρο και το Αιγαίο στο παιχνίδι των εκβιασμών.
Όπως ακριβώς στο πόλεμο κατά των ναρκωτικών η φιδοφωλιά ήταν και είναι διεφθαρμένες κυβερνήσεις όπως του Πακιστάν, του Αφγανιστάν, της Κολομβίας και του Παναμά, έτσι και στο θέμα της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης μια από τις φιδοφωλιές στη περιοχή της Ευρώπης είναι η Τουρκία. Σαφώς λύσεις στιλ Αμερικάνου χωροφύλακα δεν υπάρχουν και δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ούτε καν σαν σκέψη και η πρακτική τους τόσες δεκαετίες μόνο προβλήματα – όπως τα σημερινά – έχει δημιουργήσει. Αλλά υπάρχουν παγκόσμιοι οργανισμοί, υπάρχει ΟΗΕ και το μόνο που χρειάζεται είναι η ομοφωνία και η αποφασιστικότητα των μελών, που όποτε την έδειξαν υπήρξαν αποτελέσματα. Εκεί ακριβώς φαίνεται αυτή τη στιγμή και η οικτρή αποτυχία της ΕΕ ή καλύτερα η δυσπραγία της Γερμανίας που θέλει να παίζει το ρόλο του πρίγκιπα ηγεμόνα που τόσο της αρέσει να πιστεύει ότι είναι.
Όσο για την Ελλάδα και την σημερινή ηγεσία υπάρχουν μόνο δυο λέξεις: ΑΛΕΞΗ ΞΥΠΝΑ! Αυτά που γράφω εγώ εδώ δεν είναι κάτι άγνωστο, πρωτογραμμένο και μη ακουσμένο πριν. Και κυρίως για το δίκοπο μαχαίρι της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας. Τα έγραφε ακόμα και ο Γεώργιος Βλάχος – ο πατέρας της Ελένης Βλάχου – κάτι λιγότερο από ένα αιώνα πριν και τα έλεγε κατηγορώντας τον Βενιζέλο για λάθη στη Μικρασιατική εκστρατεία.
Από τον Γεώργιο Βλάχο στη γιαγιά μου, αλλά η γιαγιά μου συνήθιζε να λέει ότι, ό,τι έγινε-έγινε δεν μπορείς να το αλλάξεις, το από δω και πέρα μετράει. Και γι’ αυτό ΑΛΕΞΗ ΞΥΠΝΑ. Χρησιμοποίησε τις αδυναμίες σαν όπλο, χρησιμοποίησε τη στρατηγική και γεωπολιτική μας θέση σαν όπλο για να διεκδικήσεις. Αν «πέσει» η Ελλάδα οι υπόλοιποι χαθήκαν στο σκοτάδι. Γιατί νομίζετε ο ξαφνικός έρωτας της Γερμανίας στην Ελλάδα; Μήπως ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος; Το συμφέρον τους κοιτάνε και ξέρουν ότι κάτι Σκόπια και τα ελβετικά τυριά της Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σλοβακίας και της Ουγγαρίας δεν σταματάνε ούτε αγελάδες αν θέλουν να περάσουν τα σύνορα τους. Κάποτε η Ελλάδα ήταν το δεύτερο «τείχος» μετά τη Τουρκία, τώρα η Τουρκία είναι του Ερντογκάν κι αυτός χτίζει παλάτια με τα δικά μας τείχη. Αντί η Ελλάδα να γίνει ένα στρατόπεδο ψυχών μπορεί να γίνει η δύναμη ψυχών αρκεί να ξυπνήσει επιτέλους ο Αλέξης.
Αυτά για τη «λογική» πλευρά του μεταναστευτικού. Υπάρχει και η ανθρώπινη. Στην Ελλάδα όπως και παντού στο κόσμο αυτή τη στιγμή υπάρχουν φωνές κανιβάλων και ζώων με όλη τη σημασία της λέξης. Υπάρχουν όμως και Έλληνες. Όμορφοι Έλληνες, τρυφεροί, ανθρώπινοι. Έλληνες που θα βγάλουν όχι από το περίσσευμα – όπως μου σημείωσε ένας φίλος σε ένα σχόλιο – αλλά από το στέρημα τους για να βοηθήσουν τη μάνα που κλαίει, το παιδί που πονάει, τον πατέρα που έχει απελπιστεί. Πόσο όμορφοι Έλληνες! Πόσο αληθινοί Έλληνες! Από τον Βύρωνα μέχρι τη Κοζάνη και από το Ηράκλειο μέχρι την Καβάλα, Έλληνες. Έτοιμοι να βοηθήσουν το συνάνθρωπο τους από το στέρημα τους. Ένας λαός λαβωμένος να βοηθήσει. Πώς να μην είσαι περήφανος γι’ αυτούς.
Οι άλλοι …απλά ντρέπομαι που λέγονται Έλληνες. Βρωμίζουν τη πατρίδα μου όλοι αυτοί οι κασιδιάρηδες λαγοί. Μόνο κατ’ όνομα Έλληνες, στη ψυχή σκουλήκια.
***************************************
Τώρα όλοι εσείς που ψηφίσατε Λεβέντη καταλάβατε τι μαλακία κάνατε; Θέλατε το γέρο σοφό, τον ευπατρίδη, τον ενωτικό, τον αδικημένο – έτσι λέγατε – και πήρατε ένα γελοίο διχαστικό σούργελο ραμολιμέντο με μόνο ταλέντο να πετάει φραπέδες και τον βάλατε στην ελληνική Βουλή – ευτυχές που δεν έγινε και σπουδαίος ή καθοριστικός «παίκτης» δηλαδή – δίπλα στο άλλο σούργελο, τον κρυφοφασίστα Ποταμάκη που πάλι εσείς ψηφίσατε και τους ναζιστές που πάλι εσείς φέρατε. Τη μια φορά να θεωρηθεί λάθος, τη δεύτερη σύμπτωση, η τρίτη πως σας χαρακτηρίζει;
***************************************
Ο Μητσοτάκης αποδεικνύει πόσο καλός ηγέτης προσπαθώντας να ξεχρεώσει τα χρέη της ΝΔ ζητώντας βοήθεια από ιδιώτες. Στους πόσους Χριστοφοράκους ξεχρεώνει η ΝΔ; Εδώ μιλάμε η διαφθορά στη ΝΔ με βούλα προεδρική και με νόμιμο τρόπο, τον ηθικό ποιος Μητσοτάκης ποτέ τον έχεζε;
***************************************
Μαγέψτε ρε τον Γεωργιάδη, έχει ξεφύγει τελείως με τα Ναπολεόντεια του.
***************************************
Είπε η Φωφό τον Τσίπρα κεφάλα και γελάνε όλοι οι γάιδαροι!
***************************************
Σήμερα ο Θάνος Ραφτόπουλος έπιασε πραγματικά με ένα σκίτσο όλα όσα ήθελα να πω σε χίλιες λέξεις για την ομορφιά του αληθινού Έλληνα.
***************************************
Στη φωτογραφία σήμερα προσφυγάκια της Σμύρνης από το 1922 σε πλατεία της Αθήνας (από το αρχείο του Ερυθρού Σταυρού) έτσι για να μην ξεχνάμε ότι εκεί που είναι είμασταν κι εκεί που είναι μπορεί να ξαναπάμε.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!
