Κανείς δεν μπορεί σήμερα να αμφισβητήσει τη ζημιά που έχει κάνει η φορολογική πολυνομία στην ελληνική οικονομία και την επιχειρηματικότητα με τους 250 φορολογικούς νόμους «μπαλώματα», εκ των οποίων οι 6 νόμοι τη τελευταία διετία με αποτέλεσμα να εκτοξευτούν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο στα 85,3 δις εκ των οποίων τα 15,6 δις ευρώ μέσα στον τελευταίο χρόνο.
Ένα από τα ισχυρότερα δεινά που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία είναι η έλλειψη συνέχειας, που σε μεγάλο βαθμό αποτυπώνεται στις οικονομικές ανισότητες και φορολογικές αδικίες που επικρατούν επί δεκαετίες. Σε καμία όμως περίπτωση δεν δικαιολογούν τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή και την εισφοροδιαφυγή, συγκεκριμένες δηλαδή ενέργειες, απόκρυψης εισοδημάτων ή ασφαλιστικών εισφορών που μακροχρόνια ζημίωσαν πρώτα τους συνεπείς φορολογούμενους και μετά το Δημόσιο.
Αξίζει να τονιστεί ότι ετήσιο εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ δηλώνουν στην Ελλάδα μόλις 52.956 φορολογούμενοι σε σύνολο 8.516.953, ενώ πάνω από 100.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα δηλώνουν συνολικά 18.096 φορολογούμενοι. Ενδεικτικά, για τους ελεύθερους επαγγελματίες 367.422 ελεύθεροι επαγγελματίες δηλώνουν έως 10.000 ευρώ, 63.649 από 10.000 έως 20.000 ευρώ, 44.789 από 20.000 έως 50.000 ευρώ, 11.860 από 50.000 έως 100.000 ευρώ, 3.232 άνω των 100.000 ευρώ και 67 άνω των 500.000 ευρώ.
Στην Ελλάδα, παρά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις της φορολογίας, τα έσοδα υποχωρούν ενώ η ύφεση βαθαίνει. Η επιβολή ολοένα και περισσότερων φόρων δεν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα κι αυτό γιατί έχει εξαντληθεί πλέον η φοροδοτική ικανότητα πολιτών και επιχειρήσεων. Απόδειξη ότι οι φόροι σκοτώνουν την οικονομία είναι η μείωση του ΑΕΠ και αντίστοιχα της φορολογητέας ύλης από τα 105 δις ευρώ το 2011, στα 74 δις ευρώ το 2015. Παρά την αναποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής, μέσω των συνεχόμενων αυξήσεων των φόρων, η Κυβέρνηση έχει δρομολογήσει για φέτος νέα μέτρα, με στόχο την είσπραξη επιπρόσθετων 2,2 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, για τη φορολογική δήλωση και τη χρήση του 2016 έχουν ήδη δρομολογηθεί ή σχεδιάζονται να εφαρμοστούν τα εξής:
• Αύξηση προκαταβολής φόρου στο 75% για τις προσωπικές εταιρείες και από το 80% στο 100% για τις κεφαλαιουχικές.
• Μετατροπή των ασφαλιστικών εισφορών σε ασφαλιστική φορολογία για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
• Αύξηση του φόρου των επιχειρήσεων από το 26% στο 29% και φυσικά 33% για κέρδη άνω των 50.000 ευρώ.
• Αύξηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και ενσωμάτωση στο φόρο εισοδήματος αλλά και του φόρου πολυτελούς διαβίωσης έως και 8%.
• Κατάργηση της έκπτωσης 2% για την εφάπαξ καταβολή του φόρου.
• Κατάργηση μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α. και στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου.
• Κατάργηση της έκπτωσης 20% στον ΕΝ.Φ.Ι.Α., που ίσχυε για ορισμένες κατηγορίες ακινήτων.
•Τα εισοδήματα από ενοίκια για ετήσιο εισόδημα ως 12.000€ σχεδιάζονται να φορολογηθούν με συντελεστή 15% αντί για 11% σήμερα, ενώ για ετήσιο εισόδημα από 12.001 ευρώ ως 40.000 ευρώ η επιβάρυνση θα έχει συντελεστή 35% (αντί για 33% σήμερα) και τέλος για εισόδημα από 40.001 ευρώ και άνω εξετάζεται να επιβληθεί συντελεστής 40%.
•Στις νέες φοροκλίμακες, προτείνεται να αλλάξει το όριο του πρώτου κλιμακίου φορολόγησης από τις 25.000 ευρώ στις 22.000 ευρώ με συντελεστή 22%-25%. Το μεσαίο κλιμάκιο που σήμερα είναι από 25.000 ευρώ εως 42.000 ευρώ, ίσως σπάσει στα δύο και πλέον θα υπάρχει ένα κλιμάκιο εισοδήματος από 22.000 ευρώ ως 32.000 ευρώ με φορολογικό συντελεστή 32% και ένα άλλο κλιμάκιο εισοδήματος από 32.001 ευρώ ως 42.000 ευρώ με συντελεστή που έχει προταθεί να διαμορφωθεί στο 35%. Από 42.001-60.000 ευρώ ο συντελεστής θα κυμανθεί 42%-45%. Σημαντική αλλαγή είναι η πρόταση για εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ ο φορολογικός συντελεστής να πάει στο 50%, ενώ υπάρχει και η σκέψη, εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ να φορολογούνται με συντελεστή 60%.
•Έκτακτη εισφορά στο 10% και σκέψεις για αναδρομική εφαρμογή.
Η ΕΣΕΕ με κάθε ευκαιρία έχει επισημάνει ότι, το φορολογικό σύστημα θα πρέπει να εισάγει επιτέλους αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις στη φορολογία φυσικών και νομικών προσώπων και να βασίζεται σε ένα διαφανές, δίκαιο, απλό, κατανοητό και σταθερό πλαίσιο, το οποίο θα βάζει τέλος στην πολυνομία, στη φοροδιαφυγή και στη φοροαποφυγή. Φυσικά και δεν αρνούμαστε πως, το φαινόμενο της φοροδιαφυγής βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε πολλούς κλάδους της ελεύθερης επαγγελματικής δραστηριότητας, είναι όμως πλήρως παράλογο να κατηγορούνται σε τακτική βάση και εσκεμμένα, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, ως οι κατεξοχήν υπαίτιοι για όλα τα δεινά και τις παρατυπίες.
Η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, επιβάλλεται να τεθεί σε σύγχρονες βάσεις, οι οποίες θα δίνουν έμφαση σε στοχευμένες αναπτυξιακές κατευθύνσεις, που θα ενδυναμώνουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και θα προωθούν την απασχόληση. Οι προαναφερθέντες άξονες, πιστεύω ότι, ανταποκρίνονται στο επιτακτικό αίτημα των επιχειρήσεων και της κοινωνίας για ένα ρεαλιστικό, κατανοητό και αφομοιώσιμο σύστημα φορολόγησης.
Η αποκάλυψη των προθέσεων του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε έκτακτο φόρο 10% και νέα αύξηση του φορολογικού συντελεστή στο 50% ή ακόμα και 60% για όσους δηλώνουν ετήσια εισοδήματα άνω των 60.000 ή 100.000 ευρώ είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ούτε η παρούσα, ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στο βωμό του πολιτικού κόστους, βρήκαν λύσεις μείωσης των δημόσιων δαπανών με αποτέλεσμα να προτείνουν με χαρακτηριστική ελαφρότητα, ισοδύναμα μέτρα με τη καταστροφική και αδιέξοδη τακτική της υπερφορολόγησης.
Για τους ανθρώπους της αγοράς είναι απορίας άξιο πως μπορεί να διατυπώνονται ακόμα και σε θεωρητικό επίπεδο σκέψεις για αύξηση της φορολογίας σε επίπεδα τιμωρητικά και εξωπραγματικά, αφού ουσιαστικά εάν συνυπολογιστεί και η έκτακτη εισφορά, ο συντελεστής θα κυμανθεί μεταξύ 58% και 63% για τους φορολογούμενους της μεσαίας τάξης.
Για τους ελεύθερους επαγγελματίες θα πρέπει να προστεθεί το 29% για φορολογία επί των κερδών και άλλο ένα 27% έως και 38,5% για τη νεοσύστατη «ασφαλιστική φορολογία». Προφανώς όσοι κάνουν τις συγκεκριμένες ασκήσεις επί χάρτου, έχουν χάσει την επαφή με τη πραγματικότητα, με την αγορά, την οικονομία, αλλά και με τους αριθμούς, αφού το άθροισμα των παραπάνω ποσοστών κυμαίνεται από ένα σουρεαλιστικό 114% έως 130%.
Είναι ξεκάθαρο ότι με αυτές τις ιδέες υπερφορολόγησης, σου λένε πρώτον να αποκρύψεις τις πραγματικες σου απολαβές, να γίνεις δηλαδή κλέφτης για να ζήσεις, δεύτερον να κλείσεις την επιχείρηση σου, ιδιαίτερα εαν είναι υγιής και κερδοφόρος και τρίτον να σηκωθείς να πάς στη Βουλγαρία.
Αλήθεια ποιός επιχειρηματίας με την υιοθέτηση της αύξησης της φορολογίας θα επιδιώξει αύξηση κερδών και ποιός εργαζόμενος θα επιδιώξει αύξηση αποδοχών όταν γνωρίζουν ότι επιπλέον κερδίζεις από ένα όριο και πάνω θα καταλήξει στην εφορία αντί για το ταμείο της επιχείρησης ή τη τσέπη του εργαζόμενου;
Κυβέρνηση και δανειστές ας καταλάβουν ότι όσο θα συνεχίσουν να κυνηγούν άπιαστους φορολογικούς στόχους, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να αυξάνουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, να υπονομεύουν κάθε προοπτική σταθεροποίησης της οικονομίας, να απομακρύνουν κάθε πιθανότητα εξόδου από τα μνημόνια και να δυσκολεύουν την επιστροφή της αγοράς στην ανάκαμψη.
Στο δίλημμα είτε κλείνεις μόνος σου λόγω υπερφορολόγησης, είτε σε κλείνουμε λόγω φοροδιαφυγής, οι μικρομεσαίοι της αγοράς δεν θα κάνουμε το χατήρι κανενός.
