Η νοοτροπία αυτή πέρα από το ότι απευθύνεται σε άτομα κατωτέρας πνευματικής στάθμης, όπως οι περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας, αποκαλύπτει και μια φασίζουσα αντίληψη. Την αντίληψη ότι όποιος δεν μας στηρίζει είναι εχθρός μας.
Μπορεί όμως να προχωρήσει έτσι η Ελλάδα;
Μπορεί να προχωρήσει με διαχωριστικές γραμμές όταν η χώρα, για να βγει από την κρίση, χρειάζεται συνένωση δυνάμεων και συναντίληψη τουλάχιστον στα μεγάλα και βασικά προβλήματα;
Σίγουρα όχι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνοδοιπόροι τους, γνωρίζουν καλά ότι για να περισώσουν ό,τι και όσα μπορούν από τα κομμάτια τους, όποτε και να γίνουν εκλογές, θα πρέπει ο λαός να πάει στις κάλπες μέσα σε μια λογική διλημμάτων. Μέχρι σήμερα η λογική αυτή λειτούργησε, και κυρίως είναι αποτέλεσμα ο μπαμπούλας των ξένων που συνωμοτούν κατά της Ελλάδος και ταυτόχρονα μας ψεκάζουν με διάφορα χημικά για να μην αντιδρούμε.
Αλλά ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδος, αυτή τη στιγμή είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Η κυβέρνηση κατηγορεί τους δανειστές ότι μας εκβιάζουν, αλλά η ίδια πόσους μήνες έχει να νομοθετήσει; Τα πάντα έχουν νεκρώσει. Τίποτε δεν λειτουργεί και η κυβέρνηση περιμένοντας να κλείσει η αξιολόγηση δεν λαμβάνει αποφάσεις. Ούτε καν εκείνες που θα έδειχναν ότι προχωρεί κάποιες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα για να μπορέσει να λειτουργήσει η διοίκηση και να εμπεδωθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας.
Αντ’ αυτών η κυβέρνηση βάζει εμπόδια και στις λιγοστές μεταρρυθμίσεις που είχαν προγραμματισθεί από τους προκατόχους της, αρνούμενη να υλοποιήσει ακόμα και συμβατικές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει, όπως στις περιπτώσεις της Fraport και της ΕΓΝΑΤΙΑΣ Οδού.
Με τη στάση της δε και τις καθυστερήσεις της το μόνο που κάνει είναι να απαξιώνει την περιουσία του ελληνικού κράτους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΔΕΗ η οποία όπως όλα δείχνουν θα ακολουθήσει την τύχη του ΟΣΕ για την πώληση του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούσε στα 340 εκατ. ευρώ, αλλά τελικά τον πώλησε με 45 εκατ. Η ΔΕΗ πριν από δύο χρόνια είχε χρηματιστηριακή αξία περί τα 2,5 δις ευρώ και σήμερα μετά βίας πιάνει τα 600 εκατ.
Ποιος λοιπόν απαξιώνει την εθνική περιουσία; Ποιος διευκολύνει τα ξένα συμφέροντα – τα οποία δήθεν καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ- να πάρουν για ένα «κομμάτι ψωμί» την περιουσία του ελληνικού λαού; Ποιος, τελικά, είναι ο εχθρός του λαού;
Μέσα σε αυτό το κλίμα η ανάγκη για συνεννόηση της αντιπολίτευσης τουλάχιστον στα βασικά, είναι επιβεβλημένη. Και για το λόγο αυτό η πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη που εκφράζεται μέσα από συναντήσεις με πολιτικούς αρχηγούς της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, αποκτά ξεχωριστή σημασία.
Η κυβέρνηση μέσα από την πρωτοβουλία αυτή βλέπει κι εδώ συνωμοσίες και αντιδρά με οργή. Οι αντιδράσεις της όμως δεν πρέπει να κάμψουν την αντιπολίτευση. Το ότι η ΝΔ αύριο θα είναι κυβέρνηση φέρεται ως κάτι δεδομένο. Ωστόσο το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι αν τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης θα μπορέσουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να απαιτήσουν να φύγει το συντομότερο η χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε μεταπολεμικά η Ελλάδα, αλλά και να μπορέσουν να σώσουν την χώρα από την καταστροφή στην οποία την οδηγεί με σταθερά βήματα ο κ. Τσίπρας.
Η Ελλάδα πρέπει το συντομότερο να κυβερνηθεί με θάρρος και λογική και να εφαρμόσει τα αυτονόητα.
Δεν υπάρχει περιθώριο.
Ο λαός παρατηρεί τη στάση του καθενός εκ των κομμάτων της σημερινής αντιπολίτευσης και κρίνει. Και ένα είναι βέβαιο. Ότι δεν πρόκειται να δεχθεί κανέναν από τους πολιτικούς αρχηγούς να πράξει ό,τι και ο κ. Τσίπρας. Να βάλει, δηλαδή, το προσωπικό του συμφέρον πάνω από το εθνικό. Ο λαός απαιτεί πλέον από τα κόμματα της αντιπολίτευσης αυτό που αρνείται η κυβέρνηση. Μια ελάχιστη εθνική συνεννόηση. Κανείς δεν μιλά για υποταγή των λοιπών κομμάτων στην γραμμή του πρώτου κόμματος, της ΝΔ. Κι αυτό γιατί εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχει πλέον κομματική, αλλά μόνον εθνική γραμμή. Και γύρω από αυτή οφείλουν όσοι αγαπούν την Ελλάδα να συνταχθούν.
