Μέσα στην τελευταία διετία, χάθηκαν 30 δισ. ευρώ από την αδικαιολόγητη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (κακούργημα) ως συνεπακόλουθο της αβεβαιότητας που οδήγησε σε φυγή καταθέσεων και τελικώς στους αναπόφευκτους κεφαλαιακούς ελέγχους. Αυξήθηκαν οι φόροι και θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο, η απασχόληση έγινε… ημιαπασχόληση, οι μεγάλες επενδύσεις είναι άγνωστη λέξη, τα εισοδήματα μειώνονται συνεχώς, οι λαθρομετανάστες αποτελούν εν δυνάμει βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, οι… ενοχλητικοί γείτονές μας αποθρασύνονται, η Υγεία διαλύεται, η Παιδεία αποσυντίθεται, οι αξίες εκπίπτουν, η μετριότητα και η αναρχία κερδίζουν συνεχώς έδαφος, τα πρόσωπα που υπηρετούν τους θεσμούς πάσχουν. Αν φταίνε οι προηγούμενοι για τη χρεοκοπία της χώρας και αναγκάστηκαν να κόψουν λίπος, οι σημερινοί δυστυχώς λόγω ανεπάρκειας, ανικανότητας και… βλακείας καταστρέφουν τον μυικό ιστό.
Ο λογαριασμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί εύκολα. Έχει προκληθεί νέα μεγάλη ζημιά. Είναι σαν να σηκώνεις βάρος 50 κιλά και να περπατάς σε ίσιο δρόμο και ξαφνικά να σου φορτώνουν άλλα 40 και να σου λένε ότι θα ανέβεις 10 ορόφους! Δεν είναι το ίδιο πράγμα… Βρισκόμασταν στην έξοδο από το δεύτερο μνημόνιο και τώρα είμαστε ενώπιον του κινδύνου να υπογράψουμε… τέταρτο! Περιμέναμε να δούμε πακτωλό κεφαλαίων για επενδύσεις (17 δισ. ευρώ ήταν το 2014 και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους…) και τώρα βρισκόμαστε ενώπιον τραγικών και ηθελημένων καθυστερήσεων που έχουν να κάνουν με τους αριστερούς τυχοδιωκτισμούς, τις εμμονές, τις ιδεοληψίες και τις… ανισορροπίες ενός συρφετού που δεν είναι σε θέση να ταίσει ούτε τα… πτηνά του Εθνικού Κήπου!
Το μεγάλο ζητούμενο για τη χώρα είναι η επιστροφή στην κανονικότητα. Γιατί αν πιστεύουν οι σημερινοί κυβερνώντες ότι λαμβάνουν κανονικές αποφάσεις με κανονική εγκεφαλική επεξεργασία μάλλον θα πρέπει να δούμε το θέμα από τη σκοπιά κάποιας άλλης επιστήμης! Η χώρα λοιπόν πρέπει να σταθεί στα πόδια της και αυτό θα γίνει μόνο μέσα από ένα άλλο κυβερνητικό σχήμα. Αυτό που καλείται να πετύχει η επόμενη κυβέρνηση και μάλιστα πολύ γρήγορα είναι να στείλει προς το διεθνές περιβάλλον το μήνυμα ότι αλλάζουμε και ταυτόχρονα το ρίσκο της χώρας μας περιορίζεται αισθητά. Αλλιώς δεν έχουμε καμία προοπτική και πολύ σύντομα θα τεθούμε ενώπιον… μη επιθυμητών εξελίξεων και καταστάσεων.
Ο οδικός χάρτης για την επιστροφή στην κανονικότητα περιλαμβάνει τα εξής βήματα:
1. Αλλαγή του εκλογικού νόμου που ουσιαστικά αυξάνει το ρίσκο χώρας και απειλεί να τινάξει τους σχεδιασμούς στον αέρα και μετά το 2020 επειδή κάποιοι έχουν τα δικά τους καπρίτσια και μπροστά στα κομματικά τους μαγαζάκια βάζουν σε δεύτερη μοίρα το συμφέρον της χώρας. Και αν εμφανίζονται και θρασύτατοι υπερασπιστές αυτού του συστήματος, ας αναλογιστούν ότι αυτό που περνάμε σήμερα έγινε με το μπόνους των 50 εδρών. Η απλή αναλογική είναι το δικαιότερο εκλογικό σύστημα εφόσον όμως εφαρμόζεται σε χώρες με… κανονικούς πολιτικούς και πολίτες όπως η Δανία, η Νορβηγία και άλλες παρόμοιες.
2. Απαιτείται ένα μεταρρυθμιστικό τσουνάμι με αιχμή τις ιδιωτικοποιήσεις και την άρση των περιορισμών στα εργασιακά. Ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις εφόσον όλα γίνουν με συνοπτικές διαδικαίες και με βάση το Υπερταμείο που ψήφισε η παρούσα συγκυβέρνηση για 99 χρόνια, τότε η αλλαγή του κλίματος θα είναι εντυπωσιακή. Πάντως όχι από τη σημερινή κυβέρνηση. Στα εργασιακά, δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη επιλογή και οι αποφάσεις θα είναι πρόσκαιρα οδυνηρές, ωστόσο, μεσομακροπρόθεσμα θα αποδειχθούν ωφέλιμες. Ή θα τις λάβουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή η επόμενη κυβέρνηση. Για όσους δεν το κατανοούν είναι δύσκολο από το παρόν άρθρο να γίνει οικονομική ανάλυση για το βραχυπρόθεσμο κόστος και το μεσοπρόθεσμο όφελος στην απασχόληση και τα βασικά μεγέθη της οικονομίας.
3. Χρειάζεται να μπει βαθιά το νυστέρι στο Δημόσιο, με αξιολόγηση και απολύσεις, αλλά και βελτίωση των μισθολογικών για τους συνεπείς, εργατικούς, άξιους, ικανούς και παραγωγικούς.
4. Η χώρα πρέπει να δείξει ότι δεν μπορεί να μεταβληθεί σε… χωματερή ανθρώπινων ψυχών και ως εκ τούτου πρέπει να τεθούν φραγμοί και αντικίνητρα για είσοδο (λαθρο)μεταναστών στην Ελλάδα. Οι χώρες έχουν σύνορα και τα σπίτια μας πόρτες και δεν ανοίγουμε σε όποιον… λάχει. Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να συνεργαστούμε με την Ευρώπη, γιατί το πρόβλημα θα είναι συνολικό, αλλά πολύ μεγαλύτερο για τη χώρα μας. Με τη φτώχεια στο… limit up πρέπει να καταλάβουμε όλοι τι μέλλει γενέσθαι και να είμαστε έτοιμοι για τα χειρότερα…
5. Χρειάζεται αποτελεσματικό χτύπημα κατά της ανομίας και αυστηρότατα μέτρα για τον περιορισμό της εγκληματικότητας. Οι «μπαχαλάκηδες» και οι κακοποιοί που βγαίνουν από τις φυλακές είναι εν δυνάμει ο εξευτελισμός μιας χώρας που δεν μπορεί να επιβάλλει το αυτονοήτως ισχύον όπως γίνεται στα οργανωμένα κράτη.
6. Η διάσωση της Υγείας από την πλήρη κατάρρευση πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα.
7. Στην Παιδεία πρέπει να ξανακερδίσει έδαφος η αριστεία, να αποβληθούν τα ξένα σώματα που τη δηλητηριάζουν και να ανοιχθεί στον ιδιωτικό τομέα όπως γίνεται σε όλες τις κανονικές χώρες.
Αν όλα τα παραπάνω φαντάζουν σε κάποιους θλιβερούς και… μη κανονικούς ως φασιστικά ή υπερβολικά, τότε απλά δεν είμαστε σε μια… κανονική χώρα. Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε τόσο καλύτερα. Όσο όμως πάμε έτσι, στο τέλος θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για να υποστούμε τις συνέπειες ενός εθνικού θανάτου που θα έχει άφθονο… αίμα και πόνο για τις σημερινές αλλά και μελλοντικές γενεές. Αυτό θέλουμε;
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Λουκά Γεωργιάδη πατήστε εδώ!
