Αφού λοιπόν οι λέξεις του κυρίου Lee είχαν ξεπεράσει τα όρια του facebook, είχαν αρχίσει να παίρνουν περιωπή θέση σε blogs και στη συνέχεια σε επίσημα ειδησεογραφικά sites αποφάσισα να διαβάσω τι είχε να μας πει ο κύριος Bass που έκανε όλη την Ελλάδα να ανατριχιάσει από εθνική υπερηφάνεια. Αλλά πριν φτάσουμε στο τι γράφει ο κύριος Tommy Lee σας πληροφορώ ότι δίσκος των Mötley Crüe συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή μου και κατά περιόδους έχω παίξει τραγούδια τους στη ραδιοφωνική μου εκπομπή. Ο λόγος που αναφέρομαι στο συγκρότημα των Mötley Crüe είναι γιατί με αυτό το συγκρότημα ο κύριος Tommy Lee πρώτο-αγγιξε τη διασημότητα και με το δημιουργικό του ταμπεραμέντο στα κρουστά δημιούργησε φανατικούς λάτρεις. Εκεί όμως που ο κύριος Tommy Lee άγγιξε την κορυφή της διασημότητας του και έγινε πρωτοσέλιδο και αναφορά σε ειδησεογραφικά πρακτορεία σε όλο το κόσμο ήταν όταν από κύριος Lee έγινε κύριος Pamela Anderson. Ω ναι η γνωστή και πολύ πληθωρική κυρία Pamela Anderson που βοήθησε πολλούς εφήβους σε παγκόσμιο επίπεδο, να ξεφύγουν από την παιδική αθωότητα εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 90 και αρχές του 21ου αιώνα, έζησε τον απόλυτο έρωτα με τον Tommy. Τον παντρεύτηκε, έκαναν και μια ταινία σεξ, τον χώρισε και τώρα έχει ξαναεπιστρέψει στην μοναδική αγκαλιά του.
Τώρα ο κύριος Lee έχει σχέσεις αίματος με την Ελλάδα και κατά περιόδους το έχει προβάλλει πολύ θετικά μάλιστα. Η μητέρα του είναι ελληνίδα και μάλιστα ο ίδιος έχει γεννηθεί στην Αθήνα. Και είναι πραγματικά υπέροχο το ότι νιώθει Έλληνας και μάλιστα είναι και υπερήφανος Έλληνας και εκμεταλλεύεται τη θέση του και τη δύναμη που του δίνει η διασημότητα του για να δηλώσει αυτή του την υπερηφάνεια και να συμπαρασταθεί με τον τρόπο του στους εξ αίματος συμπατριώτες του που υποφέρουν.
Και πολύ φυσιολογικά τώρα θα μου πείτε «κι εσύ τι ζόρι τραβάς;» Αμ εγώ δεν τραβάω κανένα ζόρι με το παλληκάρι και καλά έκανε που έγραψε όσα έγραψε και μπράβο του γιατί ένιωσε την ανάγκη ακόμα και κάποιες στιγμές προβοκατόρικα και προσβλητικά να υπενθυμίσει στους άλλους ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα τεμπέληδων που περιμένουν να ζήσουν με την ελεημοσύνη των άλλων. Εγώ τραβάω ζόρι με την ανάγκη όλων αυτών που νιώθουν πολλαπλούς οργασμούς με αυτά που έγραψε ο κύριος Tommy στο facebook και κοντεύουν να τον κάνουν εθνικό ήρωα.
Πολλές φορές καλεσμένος σε πάνελ στη Φιλανδία με έχουν ρωτήσει ποιο θεωρώ το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας και η απάντηση μου παραμένει σταθερή, η έλλειψη εθνικής και ιστορικής ταυτότητας. Μια χώρα που νιώθει πολύ φρέσκια σε ένα περιβάλλον και περιτριγυρισμένη από χώρες με ιστορία χαμένη στο πέρασμα των αιώνων που προσπαθεί απελπισμένα να βρει την εθνική της ταυτότητα ακόμα και μέσα από τερατώδη συγκροτήματα που κερδίζουν ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς τραγουδιού και οδηγούς φόρμουλα.
Και ναι μεν η Φιλανδία μπορεί για λόγους που έχω εξηγήσει και στο παρελθόν να μην έχει αρχαίους φιλοσόφους, ποιητές, γλύπτες και τραγωδούς αλλά δεν είναι και οι Lordi αυτοί που αντιπροσωπεύουν τον Φιλανδό χωρίς αυτό να αμφισβητεί τον ρόλο των Lordi στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα. Και εμείς οι έλληνες έχουμε ιστορική ταυτότητα. Ιστορική ταυτότητα που χάνεται μέσα στους αιώνες. Αυτό που πολύ φοβάμαι έχουμε αφήσει στην άκρη είναι το γεγονός ότι δεν αρκεί να παπαγαλίζουμε τα ονόματα αυτών που συνθέτουν την ιστορική μας ταυτότητα αλλά και να μάθουμε γι αυτούς. Να τους οικειοποιηθούμε να γίνουμε κομμάτι τους. Αλλά τι γίνεται με την εθνική μας ταυτότητα; Και σας παρακαλώ μην συνδέσετε την εθνική ταυτότητα με τον εθνικισμό.
Την εθνική ταυτότητα που σου δίνει τη σιγουριά να διεκδικήσεις αυτό που σου ανήκει και να υποστηρίξεις αυτό που δικαιούσαι. Την εθνική ταυτότητα που σε βοηθάει να αναγνωρίζεις τα λάθη σου και να μην κρύβεις τις ανασφάλειες σου πίσω στο τι είπε ο κύριος Pamela Anderson, αυτή η εθνική ταυτότητα που στέκεται δίπλα σου στις φοβίες σου και στις αμφιβολίες σου. Τόσο λοιπόν έχουμε χαθεί ώστε να ψάχνουμε την εθνική μας ταυτότητα στα γραφόμενα του κυρίου Tommy Lee;
Ξέρετε οι Φιλανδοί έχουν μια λέξη για την οποία πολύ καμαρώνουν. Καμαρώνουν σε σημείο ώστε ακόμα και να την δίνουν σαν όνομα στα παιδιά τους. Μάλιστα είναι από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνεις στη Φιλανδία για τους Φιλανδούς και σου τονίζουν ότι αυτή η λέξη δεν υπάρχει σε καμιά άλλη γλώσσα και δεν μεταφράζεται. Η λέξη είναι sisu και σημαίνει …φιλότιμο, τιμή και όλα όσα συμπεριλαμβάνονται στη λέξη φιλότιμο που μόνο οι έλληνες καταλαβαίνουν, δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα και δεν μεταφράζεται!!!
Και εθνική ταυτότητα δεν είναι να υπερηφανεύεσαι με κούφιους μύθους που το μόνο που κάνουν είναι να αυτοϊκανοποιούν το εγώ μας με ψέματα όπως για παράδειγμα γράφει ο κύριος Tommy Lee, όταν εμείς φτιάχναμε ακροπόλεις εσείς ζούσατε στα δέντρα. Αυτά εκτός από προβοκατόρικα και προσβλητικά για λαούς που έχουν κάθε δικαίωμα να είναι περήφανοι για την εθνική τους και ιστορική τους ταυτότητα δείχνουν αφενός έλλειψη επιχειρημάτων αφετέρου ασέβεια προς τον άλλον και όταν δεν σέβεσαι τον άλλο δεν μπορείς να απαιτείς τον δικό του σεβασμό.
Το ξέρω ότι το παράκανα αλλά …πάταξον μεν άκουσον δε. Και πριν αρχίσετε να φωνάζετε προσπαθήστε να δείτε τι με ανησυχεί και γιατί φοβάμαι ότι η έλλειψη εθνικής ταυτότητας ή η εθνική ταυτότητα φτιαγμένη στην άμμο είναι ίσως πολύ σοβαρό θέμα με πολλά παρακλάδια που φτάνουν μέχρι την εθνική συνοχή.
Και τέλος για να γράψω και κάτι για τα όσα συνέβησαν στις Βρυξέλες μέχρι τις τέσσερεις η ώρα το πρωί θα μπορούσα να τα συνοψίσω σε μια ελληνικότατη φράση, είκοσι-επτά αφέντες θελαν και τη πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Και στο όνομα τις κοινοτικής αλληλεγγύης συμφωνήσαν ότι πρέπει να συμφωνήσουν. Δυστυχώς η κρίση συνεχίζεται και οι είκοσι-επτα συνεταίροι αφήνουν μικροσυμφέροντα, μεγαλοσυμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες να τους τυφλώνουν εσκεμμένα αγνοώντας ότι αυτή τη στιγμή η ανεργία και η φτώχεια φτάνει εφιαλτικούς αριθμούς με κίνδυνο να καταστρέψει όλα όσα προσπαθούν να στηρίξουν ακόμα και σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Γερμανία παρ’ όλα όσα λένε οι τραπεζιτικοί οργανισμοί που βαθμολογούν τις οικονομίες αυτών των χωρών. Βλέπετε και η Ευρώπη έχει χάσει την ιστορική της και εθνικής της ταυτότητα.
Περισσότερες σκέψεις από τον Θάνο Καλαμίδα για τα όσα συνέβησαν στις Βρυξέλλες στο ovimagazine.com
