Από όλα αυτά που έφερε μαζί του ο Τραμπ, πολλά με ενόχλησαν, πολλά με αηδίασαν, τα περισσότερα με εξόργισαν. Αλλά αυτό που πονάει πιο πολύ είναι η απογοήτευση. Κάποια στιγμή, εκεί που ξεκίναγε ο 21ος αιώνας οι περισσότεροι λίγο-πολύ πιστέψαμε ότι οι φυλετικές διακρίσεις ήταν κάτι από το βαθύ βάρβαρο παρελθόν μας, οι ανισότητες και οι διακρίσεις σταδιακά πέθαιναν και το διαφορετικό επιτέλους γινόταν αποδεκτό. Έτσι θέλαμε να πιστεύουμε. Σήμερα, κοντά στο πέρας της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, όλα είναι χειρότερα από ότι ήταν όταν τα βρήκε η δικιά μου γενιά.
Αλλά για να επιστέψω στις σημερινές ΗΠΑ, πολλοί σοβαροί αναλυτές (ακόμα και Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές) πιστεύουν ότι αν αυτός ο άνθρωπος δεν γίνει η αιτία και η αφορμή για ένα παγκόσμιο πόλεμο σίγουρα οδηγεί τις ΗΠΑ προς ένα εμφύλιο που θα είναι μάλιστα όπως ακριβώς ο προηγούμενος, για φυλετικούς λόγους. Τόσο καλές οι προβλέψεις για τον νέο αμερικανό πρόεδρο.
Αυτόν τον πρόεδρο πήγε να δει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Αλέξης Τσίπας.
Ο Αλέξης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώτη φορά αριστερά, ο τέλος τα μνημόνια και άλλα και άλλα και άλλα. Αυτός ο Τσίπας με ενοχλεί, με αηδιάζει και πάνω από όλα με εκνευρίζει. Δεν μπορώ καν να τον δω στην οθόνη χωρίς να βλέπω στο πρόσωπο του να μπαίνουν, να ενσωματώνονται, τα πρόσωπα του Γιωργάκη, του Κωστάκη και του Αντωνάκη. Την επομένη του δημοψηφίσματος δεν έχασε απλά την υποστήριξή μου, έχασε την κάθε εκτίμηση που μπορεί να του είχα αλλά το χειρότερο ήταν ότι έβαλε μέσα μου την αμφιβολία. Τελικά όλοι ίδιοι είναι; Όλα για την εξουσία και όταν την καταλάβουμε ξεπουλάμε τα πάντα; Τίποτα δεν μετράει; Όλοι ίδιοι είναι; Αυτό ήταν το χειρότερο που έκανε τουλάχιστον σε μένα ο Τσίπρας.
Και τώρα πια το όλοι «ίδιοι είναι» δεν είναι ένα απλό θεωρητικό ερώτημα, είναι μια πραγματικότητα που την ζούμε όλοι μας τα τελευταία δυο χρόνια. Μέτρια ανθρωπάκια που επιβεβαιώνονται από θέσεις εξουσίας. Γιατί ο Τσίπρας δεν είναι μόνος του, έχει και παρέα. Οι περισσότεροι του ΣΥΡΙΖΑ με ολίγη από τον Πανούλη. Όλοι μαζί πρώτη φορά αριστερά με ολίγη καραδεξιά. Όλοι μετριότητες που έχουν πέσει σαν ακρίδες στην εξουσία ξεσκίζοντας τα πάντα. Όπως ακριβώς οι προηγούμενοι, όπως ακριβώς και οι επόμενοι. Όπως έκανε ο Αντωνάκης και η συμμορία του, όπως ακριβώς ονειρεύεται να κάνει ο Κούλης και η δικιά του συμμορία.
Για να μην το κουράζουμε το θέμα, ο Τσίπρας, όπως ακριβώς ο Αντρέας πριν από μερικές δεκαετίες, βγήκε με σύνθημα την αλλαγή για να φέρει την συναλλαγή. Τελεία και παύλα. Και κάνει τόσο καλά τη δουλειά του που στο τέλος θα αφήσει ακόμα και τον Κούλη άνεργο όσο κι αν μαγειρεύουν πρετεντέρικα δημοσκοπήσεις στην Πειραιώς και στο μαριδάκειο.
Αλλά ήταν αυτός ο Τσίπρας που πήγε στις ΗΠΑ να συναντήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ;
Περίεργη ερώτηση, έτσι δεν είναι; Όσο γελοίο κι αν ακουστεί ή όσο σχιζοφρενικό κι αν είναι, ο Τσίπρας πήγε στην Αμερική σαν Έλληνας πρωθυπουργός κι όχι σαν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον όπως αυτός αντιλαμβάνεται το πρωθυπουργός όλων των ελλήνων και σε ποιές πρωθυπουργικές παραδόσεις ακόλουθος εμφανίστηκε. Σίγουρα ήταν ακόλουθος του δόγματος: ανήκομεν εις την δύση, και αυτό είναι ένα πολυδιάστατο δόγμα όσον αφορά τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Εδώ παρενθετικά, οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία σαράντα χρόνια τουλάχιστον, τα πήγαιναν καλύτερα με Ρεπουμπλικάνους προέδρους παρά με Δημοκρατικούς, αδιάφορα με το τι ήταν ο Έλληνας πρωθυπουργός. Ίσως γιατί για Χ λόγους οι δημοκρατικοί πάντα ήταν πιο υποχωρητικοί στα Τουρκικά συμφέροντα που ήταν πάντα ένα περίεργο αγκάθι στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Το δόγμα αυτό λοιπόν συμπεριλαμβάνει, φιλάμε το χέρι σε ένδειξη υποταγής και υπακοής, αγοράζουμε πολλά αμερικανικά προϊόντα, – το ότι αεροπλάνα και τανκς – δωρίζουμε γη και ύδωρ μέσω βάσεων φανερών και κρυφών και ρίχνουμε ένα γλείψιμο στην πάντα φίλο-ρεπουμπλικανική μέχρι άκρα δεξιά, ελληνική κοινότητα που το μόνο που αντιπροσωπεύει είναι την τσέπη συγκεκριμένων αμερικανών που θέλουν να λέγονται και έλληνες αλλά είναι ραγιάδες που πάνε στην ορθόδοξη εκκλησία για το θεαθήναι.
Για την ελληνική κοινότητα, τους ΑΧΕΠΑς και τα έντυπά τους έχω πολλά να πω και θα έρθει η στιγμή. Παρενθετικά όμως είναι μια οργάνωση που εκπροσωπεί συγκριμένα οικονομικά και ιδεολογικά συμφέροντα και ΟΧΙ τους έλληνες της Αμερικής πολύ περισσότερο ΟΧΙ τους έλληνες απόδημους. Χουντικοί με την υποστήριξη της επίσης χουντικής ελληνικής αρχιεπισκοπής ΗΠΑ (την οποία κατά περιόδους και καλύπτουν για οικονομικά ή σεξουαλικά σκάνδαλα), που ζουν ακόμα στην εποχή του Νίξον για την Αμερική και νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι στην εποχή του εμφυλίου. Τα δε περισσότερα μέλη της είναι εικονικά και έχουν γίνει μέλη μετά από εκφοβισμούς, η δε δύναμή τους περιορίζεται σε φασιστοειδής οργανώσεις και ομοφοβικούς θρησκόληπτους στιλ Μάικ Πενς του Αμερικανού αντιπρόεδρου και φυσικά υποστήριξαν μονοκούκι τον ψυχοπαθή φασίστα, τον Τραμπ. Σε γενικές γραμμές η ύπαρξη τους είναι παρασιτική και κάνουν κακό στην Ελληνικές παροικίες σε όλο τον κόσμο.
Αλλά …έχουν προσβάσεις για όλους τους παραπάνω λόγους στην συγκεκριμένη κυβέρνηση των ΗΠΑ. Και γι αυτό και το γλείψιμο από τον Τσίπρα. Τον Έλληνα πρωθυπουργό. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο.
Εκείνο βέβαια που καταντάει γελοίο στις συγκεκριμένες συναντήσεις, είναι η αιώνια πρόσκληση/παράκληση όλων των ελλήνων πρωθυπουργών κλπ. να έρθουν οι ελληνοαμερικάνοι για επενδύσεις! Πρώτον, οι ελληνοαμερικάνοι δεν ήρθαν για επενδύσεις τους καλούς καιρούς γιατί να έρθουν τώρα; Είπαμε αμερικανάκια αλλά όχι και μαλάκες. Δεύτερο και το πιο σοβαρό. Οι ελληνοαμερικάνοι δεν βλέπουν την Ελλάδα όπως βλέπουν την Αμερική, την βλέπουν σαν αποικία αμερικανική που θα έρθουν με τα δολάριά τους και έκτος του ότι οι πάντες πρέπει να τους κάνουν τούμπες, να μην πληρώσουν τίποτα από εφορίες κλπ (η θεωρία είναι ότι …φέρνουν συνάλλαγμα) άλλα και να κονομήσουν τόσα ώστε να γίνουν όλοι μικροί Ωνάσηδες, το όνειρο του ελληνοαμερικάνου πιατά. Αλλά τέτοιους «επενδυτές» τι να τους κάνουμε; Έχουμε εγχώριους νταβατζήδες με ποδοσφαιρικές ομάδες και ΜΜΕ.
Έκανε και την ηθική του υποχρέωση ο Τσίπρας προς τον Τραμπ και την Αμερικανική πολεμική βιομηχανία για να έχει ο αμερικανός εργάτης δουλειά και να είναι η Αμερική πρώτη. Ακούμπησε δυόμιση δισεκατομμυριάκια. Τώρα θα μου πείτε η Φώφη παραπονιέται ότι δεν πήρε τίποτα αλλά μάλλον το συγκρίνει με τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια που είχε ακουμπήσει ο δικός της, ο Αντρέας, για να πάρει καμιά κατοστάρα F16 και να φτάσει το χρέος της Ελλάδας στα μπούνια αλλά κι αυτηνής η μνήμη είναι επιλεκτική όταν πρόκειται για την ….ανεξάρτητη εξωτερική ΠΑΣΟΚική πολιτική. Αυτά τα μυριάκια που πέταξε ο Τσίπρας είναι γιατί το χρέος είναι …βιώσιμο!
Τέλος πάντων, εξαγόρασε συμμαχία από ένα αμφίβολο σύμμαχο που στο παρελθόν μας έχει προδώσει πολλάκις αλλά είπαμε …πρωθυπουργός της Ελλάδας. Τα συμφέροντα της Ελλάδας κλπ. κλπ. κλπ. Οπότε πάμε στην επομένη ερώτηση.
Ποιον είδε ο Αμερικανός πρόεδρος, τον «αριστερό» Τσίπρα ή τον Έλληνα πρωθυπουργό;
Το πιθανότερο είναι ότι ο Τραμπ είδε τζατζίκι και μουσακά άντε και καμιά περικεφαλαία. Όσο για το αριστερός, εδώ έχει κολλητιλίκια με τον …Πούτιν, με τον Τσίπρα θα κολλήσει; Γι αυτόν όλοι οι …«αριστεροί» ίδιοι είναι κι όσο αριστερός είναι ο Πούτιν τόσο αριστερός είναι και ο Τσίπρας! Ο Τραμπ είδε μια ακόμα αποικία να του τα ακουμπάει και κάποιος από τους συμβούλους του – για τον ίδιο δεν το πιστεύω – την ευκαιρία για να την πει σε Γερμανία λόγω της οικονομικού ανταγωνισμού εκμεταλλευόμενος την κατάσταση στην Ελλάδα (όπως και το έκανε) και στην Τουρκία σαν κρυφή απειλή, κοίτα έχουμε έτοιμο δουλικό, σταμάτα να μας κουνιέσαι.
Ο Τραμπ τον έχει ήδη ξεχάσει τον Τσίπρα και την επομένη φορά που θα ασχοληθεί με την Ελλάδα είναι για να την φέρει σαν παράδειγμα οικονομικής κατάντιας όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Το αν αυτό το ταξίδι ήταν πετυχημένο; Η νεκροψία θα δείξει. Ο Τσίπρας τα πήγε καλύτερα από κάθε άλλο έλληνα πρωθυπουργό σε ότι θα έπρεπε να κάνει ένας καλός έλληνας πρωθυπουργός γνώστης ότι το ανήκομεν εις την δύση είναι το απόλυτο δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ότι σε πολλά θέματα είμαστε αμερικανική αποικία κι ότι όταν μας λένε πήδα εμείς ρωτάμε πόσο ψηλά. Απέδειξε πόσο καλό παιδί είναι αγοράζοντας αμερικανικά προϊόντα και στο τέλος ζήτησε και δημόσια συγγνώμη που έκρινε λάθος τον Τραμπ πριν τον …γνωρίσει και δει τι υπέροχος άνθρωπος είναι το τέρας. Τι άλλο έκανε; Βάσεις έκανε αλλά τις λεπτομέρειες δεν θα τις μάθουμε ποτέ όπως και δεν τις μάθαμε ποτέ.
Πόσο καλό μας κάνουν όλα αυτά ή πόσο καλό μας έκαναν στο παρελθόν; Ρωτήστε τους Κυπρίους. Αλλά ο έλληνας πρωθυπουργός που έτσι αντιλαμβάνεται το πρωθυπουργός όλων των ελλήνων έκανε αυτό που θεώρησε σωστό για όλους τους Έλληνες και για την Ελλάδα …ρε γαμώτο.
Τώρα για τους συντρόφους της πάσα όλα αριστεράς. Παιδιά μην τρελαίνεστε, απλά θυμηθείτε το σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ και παρηγορηθείτε!
Για τους συντρόφους της Νέας Δημοκρατίας. Πάει, σας έκλεψε και τον Τραμπ και σας έμεινε να γλείφετε τον Γιούνκερ. Ωιμέ κατάντια!
Για τους συντρόφους του ΠΑΣΟΚ, κοιτάξτε τα πράγματα είναι δύσκολα για σας τώρα, γιατί πρέπει να ακούτε την Φώφη αλλά να κάνετε ό,τι σας λέει ο Κούλης και αυτό είναι ζόρι.
Ο Λεβέντης περιμενει να του πει η εκκλησία τι θα κάνει και μετά θα παραιτηθεί και ο Θεοδωράκης κάνει γιόγκα πάλι.
Όσο για μένα, την τελευταία φορά που είδα τον Τσίπρα στην οθόνη μου είχε βάψει τα μαλλιά του ξανθά στιλ Τραμπ …για την Ελλάδα ρε γαμώτο!
**************************************
Για το ταξίδι του Τσίπρα υπήρξαν ελάχιστες αναφορές στα αμερικανικά ΜΜΕ και πολύ λιγότερες στα ευρωπαϊκά και αυτό είναι καλό. Για τα παπούτσια της Μπέτυς μόνο τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολήθηκαν αλλά όταν τα Ελληνικά ΜΜΕ γίνανε σπυράκι και μαριδάκι δεν έχεις και απαιτήσεις!
**************************************
Για άλλη μια Παρασκευή παρέα μου ο Θάνος Ραφτόπουλος.
**************************************
Στη φωτογραφία ο Αλέξης Τσιτράμπ.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!
