γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Η συμπλήρωση 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία συμπίπτει με σωρευτικά πρωτόγνωρες και πρωτοφανείς προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως χώρα και ως κοινωνία.
Στα 200 χρόνια από το εθνικό μας restart, έχουμε μια μοναδική ευκαιρία σήμερα, να ανοίξουμε τα μυαλά μας και να κάνουμε αυτά που καθυστερούμε επί… αιώνες. Είναι μια ευκαιρία για αναστοχασμό, ανίχνευση των ευκαιριών του μέλλοντος και καταδίκη των πρακτικών του παρελθόντος. Ο κόσμος τρέχει με ταχύτατους ρυθμούς προς την… πέμπτη, έκτη και έβδομη βιομηχανική επανάσταση! Η Ελλάδα αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει τις συνέπειες μιας παγκόσμιας πανδημίας, τις προκλήσεις ενός… ενοχλητικού γείτονα όπως είναι η Τουρκία, αλλά και την τεράστια πρόκληση της διαμόρφωσης συνθηκών ανισορροπίας λόγω των μεταναστευτικών ροών. Από ιστορικής απόψεως, η συγκυρία είναι μοναδική. Η χώρα έχει αφήσει θετικό αποτύπωμα στο διεθνές περιβάλλον σε σχέση με όλες τις προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει. Αυτό φαίνεται ότι δεν αρέσει στα… βαρίδια που ταλαιπωρούν την εσωτερική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή.
Στο σημείο που βρισκόμαστε, είμαστε… καταδικασμένοι να πορευτούμε στον δρόμο της προόδου, απονευρώνοντας τους… χούλιγκανς της οπισθοδρόμησης. Αυτοί που σπάνε δεν έχουν καμία θέση σε μια χώρα που εκ των πραγμάτων πρέπει να δημιουργήσει. Αυτοί που δεν θέλουν να προκόψουν στη ζωή τους, δεν μπορεί να αποτελούν εμπόδια σε όλους όσοι έχουν θέσει στόχους. Τα νέα παιδιά που πασχίζουν για να μορφωθούν, να κατακτήσουν μια επαγγελματική θέση και να γίνουν καλοί και χρήσιμοι πολίτες, δεν μπορεί να βρίσκουν στον δρόμο τους εμπόδια. Δεν μπορούν να είναι όμηροι αυτών που καταστρέφουν γιατί δεν έχουν λογικούς στόχους στη ζωή τους ή έχουν παρασυρθεί από χρεοκοπημένες ιδεολογίες και «ψεκασμένα» αφηγήματα.
Το αύριο της χώρας δεν μπορεί να στηρίζεται στον παρασιτισμό του δημόσιου τομέα, αλλά ούτε και στις παρασιτικές αντιλήψεις του κρατικοδίαιτου τμήματος του ιδιωτικού τομέα. Η ηλεκτρονική απλοποίηση των λειτουργιών του κράτους, ο αυτοματισμός του μηχανισμού επενδύσεων, η διαμόρφωση ενός υπερσύγχρονου εκπαιδευτικού μοντέλου και το χτίσιμο ενός κράτους ποιοτικών κοινωνικών παροχών, αποτελούν προκλήσεις δεκαετιών. Υπό τις σημερινές συνθήκες, έφτασε η ώρα, ώστε τα παθήματα του παρελθόντος να γίνουν μαθήματα. .Ο,τι υπονόμευσε το χθες δεν μπορεί να συνεχιστεί αύριο. Ό,τι μας τραυμάτισε, πρέπει να επουλωθεί. Κυρίως δε, πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι σαμποτέρ της κανονικότητας, δεν μπορούν να είναι ασύδοτοι, αλλά ούτε και να διεκδικούν την επιβολή της κενότητας τους και του ανύπαρκτου «είναι» τους…
Σε μια δημοκρατική κοινωνία έχουν όλοι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της ελεύθερης βούλησης. Η Δημοκρατία σέβεται τους πάντες, αλλά δεν μπορεί να ανέχεται τα πάντα. Δεν μπορεί κάποιος να μετατρέπει το αγαθό της ελευθερίας σε κατά συνθήκη ελευθεριότητα μέσα από έναν ιδιότυπο δικαιωματισμό στον τσαμπουκά, στη μαγκιά και στο μπάχαλο. Όποιος θέλει να είναι τεμπέλης, δικαίωμα του. Όποιος θέλει να παρασιτεί, δεν μπορεί να αποτελεί… φόρτωμα στην υπόλοιπη κοινωνία. Όποιος δεν θέλει να εφαρμόσει τους νόμους, οφείλει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η συντεταγμένη πολιτεία δια των θεσμών και των οργάνων της, θα επιβάλλει το αυτονόητο. Κανείς δεν μπορεί να αυτο-ρυθμίσει τη συμπεριφορά του με βάση το..,. έτσι θέλω, αλλά πρέπει να συγχρονιστεί με τους κανόνες δικαίου, χωρίς να ενοχλεί και να ζημιώνει τους πολλούς. Όποιος νομίζει ότι θα ερμηνεύει το δικό του «δίκαιο» κατά το δοκούν και στη βάση αντικοινωνικών συμπεριφορών, τότε, ο πέλεκυς πρέπει να πέφτει βαρύς.
Τα κόμματα της οπισθοδρόμησης, του παρασιτισμού, της τσάμπα μαγκιάς, της αναρχοκομμουνιστικής αντίληψης, των χρεοκοπημένων ιδεολογημάτων τους και του απύθμενου θράσους τους, πρέπει να συμβιβαστούν με τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι οπαδοί τους, μπορούν να είναι τεμπέληδες και παράσιτα, αλλά δεν μπορούν να αποτελούν τροχοπέδη στην κοινωνία που θέλει να ευημερήσει. Όσοι θέλουν να παίξουν… ανορθόδοξο παιχνίδι, τότε πρέπει να αντιμετωπιστούν με συντριπτικά ορθόδοξα μέτρα. Η ανοχή της πλειοψηφίας δεν συνιστά επιδοκιμασία του χάους, που θέλουν κάποιοι να διαιωνίσουν.
Οι μπαχαλάκηδες της πολιτικής, του πεζοδρομίου και της πλατείας, δεν έχουν το δικαίωμα να μας πάνε πίσω. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να είναι σταθερά προσηλωμένη στον δρόμο της νομιμότητας, της δημιουργίας, της προκοπής και της αλληλεγγύης. Οι λίγοι που επιθυμούν την ανομία, την καταστροφή και την οπισθοδρόμηση, πρέπει να βρουν στον τοίχο της κοινωνίας των φιλήσυχων πολιτών. Στην κοινωνία των νοικοκύρηδων και συνετών πολιτών. Όσοι έχουν τραβήξει έναν διαφορετικό δρόμο λόγω… λανθασμένων εντολών του εγκεφάλου, στα άνω και κάτω άκρα, πρέπει να γνωρίζουν εκ των προτέρων τις προθέσεις της Πολιτείας. Η Πολιτεία με τη σειρά της, είναι υποχρεωμένη να εμπνεύσει ένα δημιουργικό και ελπιδοφόρο αύριο, βάζοντας στο περιθώριο τα… βαρίδια του χθες. Αλλιώς, η αυτο-σκλαβωμένη Ελλάδα θα είναι δέσμια των εσωτερικών εχθρών της και των νοοτροπιών τους. Ως εδώ…
