ένα ποίημα του Μάνου Μαυρομουστακάκη.
Ελπίδα – Απελπισία
Η ελπίδα στα σύννεφα κρύβεται
… κι η απελπισία το ίδιο.
Νερό για πότισμα ή για πλημμύρα.
Η ελπίδα στον ήλιο βρίσκεται
… κι η απελπισία το ίδιο.
Δίνει ζωή και παίρνει
Η ελπίδα μέσα μας βρίσκεται
… κι η απελπισία το ίδιο.
Πότε βγαίνει η μια, πότε η άλλη.
Ίσως να παλεύουν εκεί που βρίσκονται,
ποιά θα πρωτοβγεί.
Κοιτάζω τον ουρανό τον μέσα μου
Τον χθόνιο κοιτώνα του
… και αναρωτιέμαι.
Να ελπίζω ή να απελπιστώ;
Δέσμιος θα μείνει στην κλίνη του
ή θα ξεβολευτεί να μου ρθει;
Ουρανέ σε ονόμασα ελπίδα.
Δεν παρεξηγήθηκες και βροντάς
… ελπίζω.
