Αλλά μαζί της είμαι θυμωμένος και εξοργισμένος. Στο «χωριό μου» (τον Πύργο Ηλείας) παραμένει εν πλήρει ισχύ η λαϊκή παροιμία: «Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και τον πιάσαμε». Την μια για την κ. Μαρία Ρεπούση η σφαγή των Ελλήνων στην παραλία της Σμύρνης ήταν μια συνάθροιση! Την άλλη για την κ. Μαρία Ρεπούση ήταν η ηρωική πράξη στο Σούλι ένα γεγονός εθνικιστικής ιδεοληψίας. Και τώρα (το τρίτο κατά σειρά επικίνδυνο χτύπημα) από την κ. Μαρία Ρεπούση, ήταν η απάλειψη (καλύτερα η εξαφάνιση) των θρησκευτικών από την διδακτέα ύλη στα σχολεία της Ελλάδας μας, με τον ιστορικό ισχυρισμό ισχυρισμό της: «δεν νομίζω ότι όσο περισσότερη ορθόδοξη κατήχηση κάνουν τα παιδιά στο σχολείο, τόσο καλύτεροι χριστιανοί θα γίνουν…». Και με το που έγινε γνωστή η περισπούδαστη και καινοφανής παρέμβασή της, επήλθε κυριολεκτικά χαμός. Εφημερίδες. Ραδιόφωνα. Social media. Δεν γνωρίζω αν εξεδήλωσαν -εισέτι- προσωπικό ενδιαφέρον για τη βαρυσήμαντη αυτή (κοσμογονική θά λεγα) παρέμβαση της Ιστορικού, Βουλευτού κ. Μαρίας Ρεπούση, οι κ. Ομπάμα, Πούτιν, Μέρκελ και Ολάντ. Πιθανώς να υπάρξουν εξελίξεις επί του θέματος, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τέτοια πνευματικά φρούτα παγκοσμίως, είναι μοναδικά και δυσεύρετα…
Επί της ουσίας του θέματος: Άλλο πράγμα η δομική αλλαγή της γραπτής και παιδευτικής ύλης του μαθήματος των θρησκευτικών κι άλλο πράγμα οι νεωτεριστικές (άνευ ουσίας) απόψεις και θέσεις της κ. Μαρίας Ρεπούση για τα θρησκευτικά. Και δη ο θρησκευτικός της παραλογισμός και η αρνησικακία της για οτιδήποτε συνδέεται με τους ισχυρούς πόλους της Ελλάδας Μας (Ιστορία-Θρησκεία-Πολιτισμός) που την κατέδειξαν παγκοσμίως ως ΕΘΝΟΣ του πνεύματος, του Φωτός, και της Δημοκρατίας. Το Φαινόμενο Ρεπούση, ειλικρινά δεν δύναμαι να το εξετάσω υπό το πρίσμα της Ψυχιατρικής ή της Κοινωνιολογικής ανάλυσης. Θά θελα, αλλά αδυνατώ λόγω έλλειψης ειδικών γνώσεων. Από την πλευρά, όμως του ελεύθερου και ανένταχτου κοινωνικού σχολιαστή, και δικαιούμαι και ευθύνομαι για όσα ηλίθια -ευτελή- προκλητικά και αήθη λέγονται ή γράφονται και θίγουν την προσωπική μου αξιοπρέπεια. Που θίγουν – ενοχλούν και οργίζουν πιότερο τους συμπατριώτες, ελπίζω όλων των κομματικών αποχρώσεων, (που ήδη είναι στα όρια της κοινωνικής τους έξαρσης) να ακούνε καθημερινά κάτι στριμμένες φάτσες και από τηλεοράσεων, εφημερίδων και ραδιοφώνου, να τους λένε με χασκόγελα και ύφος εκατό καρδιναλίων, εκατοντάδες ηλιθιότητες και «εξυπνάδες» για να μην αναφέρω κάποια γνωστή έκφραση από Μ……
Τώρα αν η κ. Μαρία Ρεπούση έχει ποικιλία προσωπικών προβλημάτων (οικονομικά-οικογενειακά-ερωτικά-κρίση ηλικίας κλπ.), ας αφήσει κατά μέρος την Ιστορία, την Θρησκεία και την Ελλάδα. Προσωπικά την παρακαλώ να μην μας ενοχλεί, γιατί μας εξοργίζει και θα μας εξαναγκάσει να την στείλουμε αδιάβαστη στον Αγύριστο.
