Η έντονη δημοσκοπική διαφορά της Ν.Δ. πρώτιστα στηρίζεται στην κατάρρευση της κυβέρνησης, δεδομένου ότι ο πολιτικός χρόνος, εξαιτίας των διαβουκολήσεων, έχει πυκνώσει επικίνδυνα. Η κοινωνία ωριμάζει και αναζητά διέξοδο σε νέα πρόσωπα. Εν τούτοις μεγάλη μερίδα κομματικών στελεχών της Ν.Δ. κρύβεται πίσω από το τσουνάμι της κατάρρευσης, πίσω από το ρεύμα της αλλαγής που προσδοκούν τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα, προκειμένου να μην εκτεθεί, ώστε να βγάλουν άλλοι τα κάστανα.
Οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις είναι το πεδίο του χάους εν προκειμένω. Στρογγύλεμα, ασάφεια και ενίοτε υπεκφυγή. Δεν υφίσταται βέβαια έλλειψη ιδεολογίας. Ο λόγος τους παλαιοκομματικός, παρά το νεαρό ενίοτε της ηλικίας τους. Το δε ιδεολόγημά τους βασίζεται σε κρατικίστικες λογικές κομματοκρατίας και φέουδων, χωρίς να προκρίνουν κάποιο πραγματικό όραμα για ανασυγκρότηση του κράτους και της κοινωνίας. Ενστερνιζόμενοι άλλοτε το μεσαίο δήθεν χώρο ή τον φιλελευθερισμό σε ποικιλία εκφάνσεων και άλλοτε πάλι καπηλευόμενοι τον σκελετό του υποβόσκοντα καραμανλισμού, κατά πως το καράβι πλέει, ταπεινώνονται και σκύβουν από επιτηδειότητα, αλλά το θεσμικό τους μεγαλούργημα στο γίγνεσθαι είναι το κοινωνικό συμβόλαιο του “κατ οικονομία ο ορθός λόγος μεταχειρίζεται” σύμφωνα με τη θεολογική προοπτική. Εξουσία είναι αυτή…
Ξιφουλκούνε υπό την παράτα του ξύλινου κομματικού λόγου, από ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τη σωτηρία μας και αγγέλλονται στυλοβάτες της ανοικοδόμησης, αλλά σταθερά στα μουλωχτά ξεσκονίζουν τα κομματικά κιτάπια στα πλαίσια των χρηστών σχέσεων εκπροσώπησης. Ωσάν ευπατρίδες και θεμελιωτές της ιδεολογικής θωριάς της παράταξης, αποτελούν την κομματική νομενκλατούρα, όπου δια της πρακτικής του πολιτικού αποκλεισμού των μη ελεγχόμενων ή φίλα προσκείμενων, ηγεμονεύουν κλίκες προς επιδίωξη ιδιοτελών σκοπών. Όσο ψυχοφθόρα και αν είναι η αγωνία τους, την αποδέχονται και την κατανοούνε πλήρως στα πλαίσια της σύμβασης. Άλλωστε μία φορά πολιτευτής, για πάντα πολιτευτής.
Εύκολα αναγνωρίσιμοι ως εθνικομαϊντανοί και εσχάτως ως δια(δικτυο)μαϊντανοί, αγκαζάρουν ταλαιπωρημένες ψυχές, σε κάθε μετερίζι και με κάθε υποψία κρυφής εθιμικής εξουσίας. Mία σειρά από ηθικά ανέστιους ανθρώπους που επιδιώκουν την είσοδο ή την επάνοδό τους για να τρυγήσουν την όποια εναπομείνασα ικμάδα. Η συμφωνία αλήθειας όμως για τους επαΐοντες της Ν.Δ. απαιτεί εκσυγχρονισμό χωρίς αφοριστικές προκαταλήψεις τόσο για τα μέλη όσο και για την κοινωνία, καθώς την αλλαγή την κάνει ο εξωστρεφής προσανατολισμός, μακριά από το νευρωτισμό των κομματικών στεγανών.
Για να αφουγκραστεί η κοινωνία απαιτούνται πρόσωπα εντός της παραγωγικής διαδικασίας με όραμα και στόχους και κύρια ανείμενοι των κομματικών εδράνων. Αυτό είναι μονόδρομος για την ανανέωση, την ουσιαστική αναζήτηση και αξιοποίηση πολιτών και στελεχών που εμφορούνται από κοινωνιοκεντρική προσέγγιση, μακριά από πέπλα αργυρώνητων περγαμηνών και τίτλων. Την αλλαγή την επιβάλλει η κοινωνία και όχι οι επιβήτορες αυτής. Οψόμεθα λοιπόν…
